bad boy 'KIM SEOKJİN'

16

Uyandığımda beyaz ve mavi renkte elbise vardı uzerimde yaralarımdan sadece bacak kısmı belli oluyordu

Aşağıdan ıslık sesi geliyordu neşeli bir şekilde ve biraz da tabak çatal yemek mi hazırlıyordu karnım da acıkmıştı ama yememeliydim o bana bunları yaptı odadan çıkmazsam hatta yatarsam açlığım dinerdi geri yerime yattım ve uyamaya çalıştım ama olmuyordu sesler çok rahatsız ediyordu çık bağır diyordu iç sesim ama korkuyordum tekrar böyle şeyler yapmasından,gözlerimi kapattım ve sesleri takmadım 5 10 dakika sonra kapım açıldı gelen belliydi  en sevdiğim insan kim seokjin!!

-jiyeon kalk hadı

Uyuyorum beni rahat bırak

-jiyeon uyumadığı biliyorum hadi kahvaltı yapalım

Oldu sen dün işgence  yap sonra gel kahvlatı yapalım de oldu başka isteğin

-jiyeon eğer kalkmazsan dünkü yaptıklarımın hepsini tekrar yaparım

Sinirli bir şekilde kalktım ve bağırmaya başladım

-istemiyorum tamam mı? istemiyorum seninle aynı yerde yaşamak aynı havayı solumak aynı masada kahvaltı yapmak istemiyorum tamam mı? Sen şimdi ne yapıyorsan yap yeter ki bana dokunma

-yürek mi yedin sen

-evet,neden bana bunu yapıyosun neden ben bunları çekmek zorundayım fazlasıyla acı çekmedim mi? Fazla acı çektirmedin mi? Yeter bak ben de yoruldum ben de normal insanlar gibi yaşamak istiyorum

-normal insan gibi

-evet,beni gerçekten seviyor musun?

-e-evet

-o zaman bana bunları neden yapıyosun ha neden?

-ANLASANA SENI KAYBETMEKTEN KORKUYORUM BAŞKA BIRISINE GITMEKDEN

-kendini sevdirseydin ilk başlarda dövmeden önce düşüncelerim neydi biliyor musun? seni sevmiştim bana bunları yapmasaydın düzgün bir ilişkimiz olabilirdi bak junook ve hye mi ye onlar gibi başlayamazmıydık?

-peki eşyalarını topla istediğin gibi yaşa ama...

-amaa?

-sürekli etrafında durucam ve ufak bi hatanı görürsem-

-bak yine başladın

-sözümü tamamlamamai izin ver

-tamam devam et

-ufak bir hatam olursa tekrar yanıma gelirsin ama sadece kalmak için başka bir şey yapmamak için söz veriyorum

-sen ciddimisin?

-evet git toplan

Gözümden istemsizce bir damla yaş gelmişdi artık özgürdüm

-ama bundan önce kahvaltı yapalım son kez bu evde beraber güzel bir şekilde

Üzgün sözleri ile kalbime sanki bir öküz oturdu son kez ben gitmek istiyor muydum yoksa bir anlık sinir miydi seokjin odadan çıkmıştı ama ben olduğum yerden kıpırdayamıyordum gitmek ve kalmak arasında kalmıştım bir kaç gün dışarıda olsam iyi gelirdi iki gün sonra gelirdim ne oluyor bana seokjin den ayrı kalmak istemiyorum ne kadar bana zarar verse de onun sevgisi ahhh kafamda ne dönüyor böyle

Aşağıya indim seokjin üzgün üzgün kahvaltı yapıyordu ve bende bu haline üzülmüştüm bir tarafım git bir tarafım kal diyordu  ama ağır basan şeyi bulamıyordum

-beni gerçekten çok mu seviyosun?

-hemde çok anlayamazsın

*

Kahvaltımızı sessiz sakin yaptık ve ben eşyalarımı toplamaya başladım galiba bir kaç gün kafamı dinlemem lazımdı ama geri gelecektim onsuz yapamıyordum galiba ama geleceğimi söylemedim evden çıkıyordum ama sesi ile durdum

-gerçekten gidiyosun

-üzgünüm

-peki mutluluklar

Birşey demeden gitti bende kapıyı açıp dısarı çıktım ama ne ileri ne de geri gidiyordum  ne yapmam gerikiyordu bilmiyordum ama tek emin olduğum şey ise seokjin'in yanında olmak istiyordum elimi kalbime koydum ve depar atıyordu resmen temiz havayı içime çektim evet kararımı aldım bana ne yaptıysa aşık olmuştum ve gidemiyordum onun yanında olmak istiyordum bana zarar verse de onu sevmişim kapıdan içeri tekrar girdim ve tüm benligim ile seokjin'i arıyordum üst kata çıktım odasına odamıza doğru yürümeye basladım her adım attığımda ağlamaklı sesler geliyordu ağlıyormuydu? Kapıyı açtım ve içeri girdim

-seokjin

Kafasını kaldırdı iki dakkada ağlamaktan gözleri kırmızı olmuş demek ki gerçekten beni çok seviyordu

-seokjin ben geldim bir yere gitmiyorum ağlama artık
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.