Anormal Olmanın Faydaları

4.İçimdeki Düşman

06/06/2015

Sevgili cellatım alaycı bakışlarını üzerime dikmişti. Beni aç bir sırtlan gibi takip ediyordu. Ama iki duygu vardı gözlerinde. Bunlar alaydan uzaktı. Sanki beni yemek ile yememek arasında kalmış gibiydi. Belki de bu kadar zamandır saldırmamasının sebebi bu ikilemdi.

Hayır... Ah. Ağrı sağ gözümden alnıma vururken sesimi içime attım. Zayıflığımı bu sırtlana göstermeyecektim. Hayır, düşmanıma asla. Ama düşmanım zekiydi. Dudaklarını söyleyecekleri için hazırladı.

" Kimseyi içeri almayın." yüzündeki alaycı gülüş derinleşti.Yalnız kalmak? Sesimi hiç çıkarmadım. Sadece izledim.İlk hamleyi ondan bekledim.
"Benim sevgili yeğenim, bilirsin seni çok severim." Ya tabi. "Dün gece bana bayağı zararın dokundu. Bir anlık sinirime yenildim ben de. Ama kabul et haketmiştin." İnsanı sinir eden ama aynı zamanda kanını da donduran bir kahkaha attı.
" Seni çok üzmüşüm galiba. Amca.Ama eğlendiriyorum da baksana."
Collum bir anda ciddileşti. Bir hışımla yanıma geldi. Yüzüme çok yakınlaştı. Refleks olarak geriye çekildim. Eğer Collum bir hayvan olsaydı kesinlikle bir sırtlan olurdu. Sabırsızlanmış gibiydi.
" Sadede geleceğim. Evet gece çok kızdım. Çünkü anlaşmaya uymadın Chad. O kadar gözüm dönmüştü ki seni gebertmeyi düşündüm. SENİN BANA NE KADAR PARA KAYBETTİRDİĞİNDEN HABERİN VAR MI?"
Tükürükleri yüzüme saçıldı bağırırken.Suratı kıpkırmızıydı. Aslında çelimsiz biriydi. Silahsız ve adamları etrafında değilken belki bir kadın bile onu öldürebilirdi. Ama asıl aklın almadığı nokta bu kadar gözü dönmüşken beni bile boğabilirdi. Ve gerçekten buna şaşırıyorum ama hiçbir şey yapamazdım.
Tepkisiz kalınca o da sakinleşti. Odada gezinmeye başladı. Boğazını temizledi. Ve belki de en yumuşak ses tonunu. kullanarak devam etti.
" Çok para kaybettim.Ama asıl kızdığımın bu olmadığını sen de biliyorsun." Bana doğru döndü, yatağımın ucunda ama tam karşımda dikiliyordu. Evet kızgınlığının asıl sebebini adım gibi biliyordum.
" Bana karşı geldin Chad.Sözünü tutmadın.Anlaşmamız vardı.Ama sen uymadın."
Collum kontrol manyağı biriydi. Dediğim dedikti. Ama belki de en önemlisi söze çok değer verirdi.Karşısındakinden de aynısını beklerdi. Ne kadar ironik, bir mafya için.
" Seni affediyorum."
" Anlamadım."
Uzun süredir ilk kez ağzımı açmıştım.Hem de "o" biçiminde. Bunu söylemesini hiç beklemiyordum. Hem de hiç. Yüzünde tanımadığım bir ifade vardı Collum' un. Oysaki onun her halini bildiğimi düşünürdüm.
" Evet seni affediyorum Chad.Ve barışmak istiyorum.Bunlar benim ağzımdan kolay kolay dökülmeyecek şeyler bilirsin."
"Ahh... Hiç bilmez olur muyum!"
Dudakları yukarı kıvrıldı.Tebessüm ediyor sanmıştım ilk başta. İşgüzar bir ifade olduğunu sonradan fark ettim.
"Sana bir barışma teklifim var.Bir nevi iş teklifi aslında.Imm... Ya da pozisyonunda yükselme diyebiliriz."
" Ah tabi! Ben de az daha samimi olduğunu düşünecektim." Yatağımda doğruldum.Korkusuz görünüyordum dışarıdan buna emindim. Aslında sadece öyle görünmüyordum öyleydim." Asla! Şimdiden söyleyeyim ne olursa olsun ben bir daha o hataya düşmem."
" Sana teklifim şu: Yıldız olman."
Ben hiç konuşmamışım gibi davranıyordu.
" Artık yalancı bahisler yok! Dürüst oyunlar kurmak istiyorum. Ve Chad sende..."
" Beni karıştırma Sakın!" diye aniden çıkıştım. " Ahh" Ama kaburgama saplanan acıyla kıvranarak geriye yaslandım.
" Aa en değerli oyuncumu baya hırpalamışlar.Vay..."
"Şerefsiz..." gözlerim kapalı acıyla kıvranırken sinirle tısladım.
" Patronunla düzgün konuş istersen. Özellikle de köşeye sıkışmışken."
Alnındaki bir damar seğiriyordu.
" Sen ve dürüstlük. Yan yana olmuyor. Ayrıca Collum sana söyledim artık seninle işim olmaz. Ben artık bu piyasada yokum. Bu yalandan bahisler bana göre değil.Senden de korkmuyorum. Evet anlaşmaya uymadım. Gururuma yenildim çünkü.Parana gelince onu da sana ödeyeceğim. Şimdi beni rahat bırak."
Collum tek kelime etmedi, yüzüme bile bakmadı sadece kapıyı sertçe çekip çıktı.Ve beni morluklarımla güzel bir uyum sağlayan çok açık yeşil duvarlarla yalnız bıraktı.
Off yine başına ne dertler aldın Chad.Başımı geriye bıraktım. Tavanı izlemeye başladım. Hayır ne diye işini yapıp paranı almazsın ki!? Para demişken... Başımın sol tarafından bir ağrı şimşek hızıyla gözüme ulaştı.
" Ahh!" diye acıyla kıvrandım. Heralde buraya iyi çalışmış ibneler. Ben o kadar parayı o ite nasıl ödeyeceksem? Atar yaparken iyiydi ama. Collum hiç bu kadar kolay vazgeçer mi? Çekip gitti ama bu kesin fırtına öncesi sessizlik. Of... Chad of. Gerizekalı piç seni! Ben ne dedim az önce. İyi ki annem duymadı. Özür dilerim annecim. Bu aralar ağzın iyice bozuldu senin de Chad. Efendi ve iyi bir aile çoçuğuna hiç yakışmıyor. Sanki diğer yaptıklarım çok yakışıyor da bir bu eksikti. Ne saçmalıyorum ben? Acaba o itler çok iyi vurdu da balatalarımı sıyırdım. Hayır deliriyor muyum yoksa?
" Şizofren değilim ben!" diye haykırdım çok açık yeşil duvarlara.
Ellerimi başıma götürdüm.
" Hayır değilim."
Sonra kendi kendime sarılırken devam ettim.
" Yo...yo hayır. Değilim, değilim. Ne alakası var şimdi canım? "
Duvarlar bana cevap vermedi. Ben de tavana baktım.
" En iyisi uyu Chad. Evet en iyisi."
Tavanı incelerken gözlerimi usulca kapattım. Ve uykunun beni sakince bulmasını bekledim.
Ve... Sonra.