Karlı Yol ❄Yarı Texting❄ ✔

❄1.Bölüm》Karlarını Erit❄

Kar taneleri ne güzel anlatıyor,birbirine zarar vermeden yol almanın mümkün olduğunu. Mevlana Celaleddin Rumi

Bir zamanlar uçsuz bucaksız karlarla kaplı olan, içinde beyazdan başka renk bulundurmayan bir kasaba varmış. Bu kasaba o kadar uzun süre karlarla kaplı kalırmış ki, sadece 1 ay boyunca güneş açar ve insanlar güneşi gördüklerinde karın getirdiği soğuğu bırakmamak için erimeden önce bahçelerine kar doldururlarmış. Bu kasabada da küçük bir kız yaşarmış ve o da karı çok severmiş. Ama diğer insanlar gibi güneşren kaçmaya çalışmaz, aksine güneşin çıktığı o 1 ayda her gün kendini sokağa atarmış. Güneşten kaçan insanlar "Bu kız niye güneşten kaçmıyor?" diye düşünüp ona tip tip bakar, onu kendileri arasına almayarak kendilerinden dışlarlarmış. Zamanla kızın güneşe olan sevgisi azalmış ve o da diğer insanlarla birlikte kar toplamaya, onlara kendini ispat etme yarışına girmiş. Topladığı karları bahçesine götürerek kendine kocaman bir kardan kale yapmış ve içine girmiş. Yaptığı küçücük pencereden dışarı bakıp : "Üzgünüm güneş, kendimi dışlatmamak için, insanların bana bakışlarıyla kazandırdığı soğukluk yüzünden karı tercih etmek zorundayım."

1, Bölüm→ Karlarını erit "Artık kardan kalenden kurtul karlar kraliçesi."

"YETER ARTIK AYLA YETER!! Senin şımarıklıklarından, senin yüzünü güldürmeye çalışmaktan, senin kalbimizi kırıp bizi sürekli ezip rezil etmenden, senin canımızı acıtmandan bunaldık. Madem bizi çok seviyorsun o zaman bizden uzak dur, lütfen. "

Bu cümle birazdan başlayacak olan yalnızlık seremonimin açılış konuşması, beni yalnızlığa iten milyonuncu cümle arşiviminin en tazesi, kalbimi kafese kapatan kafesin kilidi, cümlelerin belki de en acısı...

Kardeşlerim dediğim, kalbimi açtığım, güvendiğim kızların beni yok sayışını izledim kaç dakika geçtiğini bilmeden. Belki de düşüncelik ederken aslında düşüncesizlik etmemden, onların yüzünü güldürmeye çalışırken aslında onların kalbini kırmamdan bıkmışlardı belli ki. Belki de onları çok sevmemdi hatam, belki de kontrol edemediğim dengesiz davranışlarımdı. Sebebi her ne olursa yine yalnızlığa itilmiştim, yalnızlığın kollarına bırakılmştım yine ve yeniden.

"Bana bu kadar sert ve kırıcı davranmasanız belki ben de bu kadar bağırmazdım. Siz sadece olayın size ait olan kısmından bakıyorsunuz, ben ne düşünüyorum, ne hissediyorum hiç umursamıyorsunuz bile. Sizin yanınızdayken nasıl mutlu olduğumu görmüyorsunuz, bana soğuk attığınızda kalbimin nasıl parçalandığını görmüyorsunuz. Mademki hanımefendiler küsmek istiyor, o zaman bir daha sakın yüzüme bakmayın, SAKIN!!"

"AYLA, AYLAAAA...." arkamdan gelen nidaları duymadan okulun bahçesine çıktım ve denize bakan bankına oturdum. Denizin seslerini dakikalar boyunca dinledim, tuzlu kokusunu içime çektim. Yanaklarımın ne zaman ıslandığını fark etmeden denizi izledim. Deniz de bana çok benziyordu. Dışarıdan herkesin gördüğü gibi ucu bucağı olmayan maviylr süslüyken, derine maviliği gidiyor yerine karanlık , ıssız mercanlarla kaplı bir tabaka kalıyordu.

Beynim artık hissizleşmeliydi ve hiçbir şey hissetmeden yoluna devam etmeliydi. Artık mutlu olmalı unutmalı, sadece hayatın kendisine yazdığı senaryoyu okuyup rolüme çalışması gerekirken hala kendimr sığınacak bir liman arıyordum, düşüncelerimi yüzdürdüğüm suda karşıma gelecek bir muhatap arıyotdum. Ama o muhatap asla gelmeyecek, asla ardına bakmayacak ve o suyun farklı akıntılarında savrulup gidecektik.

Alara Bengü ve İrem Arca... Benim 3 yıldır yediğim ve içtiğimin ayrı girmediği, beni iyileştirdiklerini sandıklarım ama bana en büyük yarayı açan kardeşlerim, yalnızlığımı aşmak için benim tabularımla, kafesin elektrikli parmaklıklarıyla dans eden ama ufacık bir elektrik çarpmasında beni kafesten çıkarmaktan vazgeçen kızkardeşlerim. Liseye ilk geldiğim gün onlarla tanışmış, uzun zamandır kanayan yaramı onlarla sarabileceğim çok güzel bir arkadaşlık kurmuştuk, ama her güzel bir hayalin sonu vardır ya yalnızlığıma ortak olan dostlarım, onlarla girdiğim bu güzel rüya da bitti. Ve tahmin edin bakalım kimin yüzünden ? TABİKİ DE GÜNAH KEÇİSİ OLAN BENİM. KÖTÜLÜK MIKNATISI OLAN BENİM. HERŞEYİN SUÇLU OLAN BENİMYÜZÜNDEN.