ALWAYS YOU

chapter 1:

Jesie

I'm JESIE ROSE MARQUEZ. 3rdyear collage this year. Meron akong dalawang kapatid. Wala na rin kaming mga magulag kasi si nanay sumama sa boypren niyang hapon at iniwan kami nila papa pero maaga ring kinuha ni lord si papa kaya ayun natigok!

Kaya ako nalang ang bumubuhay samin at nagpapa-aral sa mga kapatid ko. Dahil mabuti ang panginoon nakaraos rin naman kami. Yung isa first year high school at yung isa grade 2 na.

I have a boyfriend. His name is Keeran Zen Arckson............so

Nandito pala kami sa bahay nila omas tamang sabihin kong.......... MANSION nila. Ipinakilala kase niya ako sa daddy niya at alam niyo ba feeling ko hindi ako gusto ng daddy niya. hehe Feel ko lang naman.

Tapos sandali nya akong iniwan dito kase mag-uusap sila e.

Kahit andito ako...... rinig na rinig ko pa din ang pinagsasabi ng tatay niya.

"Are you crazy keeran!"siagaw ng daddy niya." Pinapakilala mo sakin yang ba-basurang yan! "galit na sabi niya ulit.

Aaminin kong hindi kami mayaman dahil mahirap lang kami at minsan wala kaming makain pero may dignidad rin kame noh.

"But dad....i love her she is my everything "-Zen

"My god keeran! can't you see, she's a gold digger! "habang sapo-sapo ang noo.

"No! She's not and she'll never be one!"mariing sagot ni Zen .

"What?!can you hear yourself?! I dont want her to be part of my family"sabay ang pag-alis niya.

AFTER 3 WEEKS

Third Person POV.

Tinignan lang siya ni Jess habang nakahilamos ang mga kamay ni keeran sa mukha.

"Okey kalang ba?"tanong ni Jess na nagpabasag ng katahimikan.Nag-aalala kase siya kay Zen. Pagkatapos kasi siyang ihatid pauwi ni keeran. Kinabukasan nag-iba na ang pakikitungo nito sakanya. Minsan ang mainisin niya. Laging seryoso ang mukha. At ang lamig trato sa kanya.

M-may problema ba?

Yan ang langing tanong niya sa isipan niya sa nagdaang mga araw....

Tumingin naman si keeran sakanya tapos umiling-iling "i d- don't know...i don't k-know ...what to do...jess"

"Ano bang problema?you can tell me"
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Tumingin sakanya si keeran na blangko ang mukha. Natatakot ako at kinakabahan

"Jess L-let's BREAK up"

"What?!"

Wala pa ring emosyon ang mukha ni keeran na nakatingin kay Jesie" let's break up Jess "Sabi niya.

kahit mahirap ginawa niya ito dahil na rin sa kaligtasan ni Jesie. Hindi niya kayang mawala si Jesie sakanya. Kaya kahit labag sa kanyang magdesisyon ng tama. Paulit-ulit paring tumatakbo sa isipan nya ang lahat ng sinabi ng kanyang ama.

Hindi na alam ni Jesie ang gagawin niya dahil sa sinabi ni keeran"you're
k-kidding r-right ...keeran"

"Nope.."sabi niya
"I'm not kidding Jess...hindi ko na kaya..napapagod na akong ipaglaban ka kay dad...I give up "dagdag pa niya.

"And......I'm getting married Jess...I'm so sorry... jess"

Hindi na namalayan ni Jesie na tumutulo na pala ang mga luha niya sa kanyang pisngi.

Nang makita yun ni keeran tumayo siya at akmang pupunasan ang luha nito pero marahas niyang hinawi ang kamay nito.

Humakbang paatras si Jesie sa kanya."Don't touch me!.... ngayon pinatunayan mo saking walang halaga sayo ang 2 years nating pagsasama....ang bilis mong sumuko..."she hated said in between her sob.

Tumalikod siya at naglakad palayo.

Habang si keeran nakatigin lang sakanya papalayo

'Sana....sana patawarin mo ako sa susunod kong gagawin'

Back to Jesie pov.

1 week later.....

JESIE,let's break-up.

Pagkatapos ng araw na yon hindi ko sya pinansin ng buong linggo. Lahat yatang klase ng pag-iiwas ginawa ko na e. Para lang di mag-cross ang landas naming dalawa.Buti nga nakayanan ko pang pumasok sa lahat nangyari e. Pero nagpapa salamat ako sa dalawang kong kaibigan lagi silang nandyan.

Jess,let's break-up.

Pero kahit sila hindi alam na wala na kami ni kee------ ahhh bast!sya na yun. Ayaw ko nang bangitin ang pangalan ng gag*ng yun!

Jess,let's break-up.

Masakit? Aba !oo naman no ikaw kaya biglang hiwalayan ng lalaking akala mo siya na yung tipong tinatanaw mo na yung future mong kasama sya. Aba matinde! Lalo na hindi ko maalis sa isip ko yung binitawang salita nya na wumasak sa mundo ko.taina!!!

Jess let's break-up

Aishh!!Ang sakit!di ko kaya pa ulit ulit sa isip ko ang sinabi nyang iyon. Bakit sa dirami rami ng salitang idudugtong sa pangalaan ko yun pang put*ng*nang LET'S BREAK-UP na yan. Bakit??!! Bakit?!(huhuuhuhuhuhuhu!!)

Pati nga silang dalawa nanghihinala na kase hindi kami nagpapansinang dalawa ni ke---- yung gag*ng yun pero ako naman itong si iwas sa lahat tanong nila. Nagpapalusot na lang kung may malulusutan pa e.

Buti nga naniniwala nalang sila sa mga pinagdadahilang ko. At kung may pagkakataon iniiba ko yung mga pinag-uusapan namin para lang makatakas sa questions and answer portion nila.

Gabi-gabi nalang ata akong umiiyak. Di na yata ito titigil dahil hindi pa ako nauubusan ng luhang itutulo*sob*

Bakit sa sobrang saya ng nangyayari parang panaginip lang at kailangang gumising pero kapag sobrang sakit at totoo na, hindi na pwedeng matulog?

Bwiset!kasing ke----- na yan!
Pati tuloy mga kapatid ko hind ko napapatulog ng maayos twing gabi dahil sa lakas ng iyak ko hehe.

Nandito nga pala ako sa kwarto ko actually sa isang kama lang kaming tatlo natutulog ng mga kapatid ko.

"Ate jess...tahan na.."sabi ng pangalawang kapatid kong si Breenice sabay yakap sakin.

"Oo nga ate wag na ikaw iyak sige ka.Bibi Bryan iiyak din"napangiti naman ako sa sinabi ng kapatid kong si Bryan . He's 7 years old.

Pero kung makapag salita akala mo siya yung mas matanda kaysa sakin e.

Pinunasan ko naman ang pisngi ko at tumango na lang para hindi na sila mag-alala.

"Opo..hindi na po iiyak si ate niyo kaya tara na dito para makatulog na tayo k"

"Talaga di kana iiyak bukash ate?"taning ni Bryan.

Tumangi naman ako at ngumiti naman sya.tumabi silang dalawa sakin at nahiga upang matulog.

Pero huling tanong ko ......

Bakit kailangang namnamin ang sakit?

'Sana nga hindi na ako umiyak.....

pa Sana nga......'

------

So VOTE

and

COMMENT