apartment 55 ° jjk

kafayı peynir ekmekle yemiş gibi

İyi okumalar. 💎

Jungkook

Mesaj da 'Gedim, cee ee' demişti ama hala kapıda bekliyordum, tanrım. Ne içmişti haneul öyle, bir garipdi. Sanki böyle; kafayı peynir ekmekle yemiş gibi.

En sonunda kapı açıldığında karşımdaki sevgilime bakmaya başladım, ah evet sevgilim. Sevgilim, sevgilim. Sanırım alışmam gerekecek.

Dağılmış topuzu, üzerine büyük gelen pijama takımları, onun üzerindeki polar sabahlığı, yanaklarında ki tatlı kızarıklık. Tanrım! Acayip sevilesi duruyordu.

"Haneul, neden böyle geç kaldın?" dediğimde gözlerini kısıp bana bakmaya başladı. Baştan aşağı beni süzüp en son elimdeki poşetlere odaklandı.

Elimdeki poşetlerin içinde yoğurtlar olanı alıp koltuğa yürümeye başladı, cidden tam bir şapşal gibi gözüküyordu. Tatlı bir şapşal.

"Ya, gelirken yolda yere düştüm." dediğinde ilk önce kaşlarımı çatıp anlamaya çalıştım, sonra ise hayal edip kahkaha atmaya başladım.

"Gülmesene jungkook, gayet normal bir şey bu." diyip omuz silkti, ardından yoğurdun kapağını açtığında bir iki saniye yoğurtla bakıştı.

'Tüh be, nasıl kaşığı unuttum ben' bakışı gibiydi sanki daha çok, ardından kalkıp kaşık alacak diye beklerken iki parmağını birden yoğurda batırmıştı. Tanrım, cidden iyi değildi.

"Haneul, ne yapıyorsun?" diyip gülümsediğimde gözlerini pek sevgili şirinlerden ayırıp bana çevirdi.

"Yoğurt yiyorum, tadı çok güzel ister misin?" diyip elindeki minik kovayı bana uzattığında gülümsemem genişlemişti.

"İsterim tabii ama, kaşıkla yesek. Daha hoş olmaz mı?" dediğimde omuz silkmişti.

"Getirirsen, olur tabii." diyip tekrar televizyona bakmaya başladı. Haline gülüp kafamı iki yana salladım, ardından mutfağa ilerleyip iki tatlı kaşığı aldım.

Salona ilerlediğimde üzgünce koltukta oturan sevgilimle karşılaşmıştım, gerçekten bu halleri garibime gitmişti. Ama çok güzel ve şirin olduğunu kimse inkar edemezdi.

"Haneul, ne oldu güzelim?" dediğimde omuz silkip elini televizyona uzatıp yüzüme bakmadan konuşmuştu.

"Bak şirin babayı kurtardılar. Hemde Uykucu yaptı." dediğinde sesli gülmüştüm.

"Koca yürekli Uykucu. Peki neden üzgünsün?" yanına yerleştiğim de sorduğum soruyla koltukta bedenini tamamen bana çevirmişti.

"Ya mutlular, ve sanırım duygulandım." dediğinde daha fazla kendimi tutamayıp sıkıca sarıldım sevgilime.

Geri çekilmeden evvel saçlarına minik bir öpücük kondurmuştum. Çok güzel kokuyordu.

"Ne oldu güzelim sana, iyi gözükmüyorsun." dediğimde kaşlarını çatmıştı, neyi yanlış dedim ki?

"Çirkin mi gözüküyorum?" dediğinde göz devirmiştim gülümseyerek, yanlış anlamıştı. Zaten bu kafayla beni doğru anlamasını beklemeyemezdim.

"Hayır, çok güzel gözküyorsun. Manen dedim, kötü gibisin?" dediğimde omuzlarını düşürüp bedenini tekrar televizyona karşı çevirmişti.

Yan profilden bile nasıl böyle güzel gözükebilir?

"Min jae gitti, fark ettim de ben onu çok seviyorum. Ve sanırım ailemi özledim, bu yüzden biraz tuhafım. Üzüldüğüm zaman hep böyle olur, ve tabi yorgunken." diyip omuz silkip dudaklarını germişti şirince.