Minsan, nung inaasikaso ng lola ko yung negosyo niya, tinanong ko kung bakit yun na yung naging business niya bata pa lang siya, Doon daw kasi siya umusbong at kumita talaga kahit mahirap.
I realized that, LOVE (taking commitments, marriage, partners) is like a business.
Minsan may mga taong tanga, na nagbabakasali sa isang negosyo kahit lugi sila doon. Sila lang din ang malulugmok sa negosto na yun pipiliin pa rin nila. Meron din namang mga sinuwerte kahit palugmok na yung negosyo nasalba nila.
Parang yung taong lagi mong pinipili. Alam mong talo ka sa kanya. Alam mo na hindi ka mananalo pero nagbabasakali ka pa rin. Alam ko na may mga tao ngayon na, nagbaka sakali rin na pinili yung tao kung saan talo sila pero mga sinuwerte. Sadly, maraming population ang nasa percentage ng mga taong tanga na nagbakasakali kung saan malulugi sila na nalugi talaga.
At kapag nalugi ka na, alam mo na kung anong dapat mong piliin. Alam mo na kung ano yung pagkakamali mo nung una.
Love is like business talaga na minsan, kahit lugi o patok, u have no choice but to take it. Kasi wala kang pagpipilian kasi yun lang binigay na choice sayo ng tadhana. May mga successful, may mga nalugi ulit .
And to those na NALUGI alam na nila kung anong gagawin nila kasi natuto na sila.
And to those sa mga PANALO napagdaanan din nilang maging lugi. Kasi kung walang lugi, hindi naman sila matututo. They suffered many Lugi part just to take this position. Kung saan mapapasabi silang worth it lahat ng lugi ko.
Pero kapag nagtagumpay ka, sa kahit ani mang aspeto, worth it lahat ng sakit at paghihirap
