fight for what you love

hoofdstuk 1

4 jaar eerder...

P.O.V. Melodie:

Ik kijk mijn moeder boos aan. Ze lijkt het niet te merken en als ze mijn blik wel had gezien, lijkt het erop dat ze die negeert. Ik zucht diep terwijl ik me nog eens om draai. Woe-hoe wat hebben we er zin in, proef de sarcasme. Als je wilt weten waarom ik zo chagrijnig ben... het is 5 uur in de ochtend en mijn moeder heeft me wakker gemaakt door een kussen naar mijn hoofd te gooien. Dus ja ik ben chagrijnig. "Kan je die laatste doos mee naar beneden nemen Mel?" hoor ik mijn moeder schreeuwen die ondertussen al met een doos naar beneden was gelopen. "JAHA" schreeuw ik terug. Fijn nou moet ik dus echt m'n bed uit komen, daar gaat mijn plan om nog even m'n ogen dicht te doen en me nog eens om te draaien. Met tegenzin kom ik mijn bed uit en laat mijn voeten de koude vloer raken. Er gaat een rilling door me heen. Ik loop naar de badkamer en kijk in de spiegel. Twee groene ogen kijken terug naar een gebroken gezicht. Mijn kastanje bruine haar zit in een rommelig dot boven op mijn hoofd. Er steken een paar plukjes uit die net voor mijn ogen vallen. Snel kijk ik weer weg. Ik pak een grote handdoek uit de kast en zet de douch aan zodat die alvast warm kan worden. Langzaam kleed ik me uit, ik ontwijk de spiegel als ik naar de douch loop. Ik wil net onder de warme stralen van de douch stappen als ik mijn moeder hoor schreeuwen "niet te lang hé Mel over een uurtje staat de taxi al voor de deur" zegt ze. Ik stap onder de warme stralen van de douch die me even helemaal laten ontspannen. Langzaam en voorzichtig laat ik mijn handen over mijn lichaam glijden. Ik zucht. De taxi is er zo denk ik bij mezelf. Opnieuw zucht ik. Eindelijk gaan we hier weg en verhuizen we naar de plaats die ik 2 jaar geleden nog mijn huis noemde. Er is veel gebeurt in de afgelopen 2 jaar. Ik pak de shampoo en was nog even mijn haar, de geur van kokos dringt mijn neus binnen. Ik spoel mijn shampoo uit en draai de kraan uit. Ik pak de handdoek en droog me voorzichtig af. Bij mijn heup gaat er een pijnlijke steek door me heen. Ik kijk naar de grote blauwe plek op m'n heup. Vanáf morgen hebben we hier hopelijk geen last meer van denk ik in mezelf. Ik pak een veel te grote trui en een jogging broek uit de kast. Ook pak ik nog wat ondergoed uit de kast en kleed me snel om. Ik kijk op de klok en zie dat de taxi er al over 15 minuten is. Ik doe mijn wekker is de doos en pak mijn toilet spullen. Alleen het hoognodige kon mee had mijn moeder gezegd, anders zou het te lang duren volgens haar. Mijn vader komt terug om 8 uur, dan moeten wij dus weg zijn. Ik haast me de trap af en struikel halverwege bijna over mijn eigen voeten, en laat dus bijna de doos uit mijn handen vallen. Als ik eindelijk beneden ben zie ik mijn moeders hoofd om de hoek verschijnen. "gaat het lieverd?" vraagt ze bezorgt. "ik hoorde zo veel kabaal, ik dacht even dat je van de trap was gevallen" zegt ze grinnikend als ze ziet dat ik oké ben. Ik rol met mijn ogen. "het gaat mam, ik struikelde alleen over mijn voeten" zeg ik zuchtend. Ze knikt en loopt weer door naar de taxi die inmiddels voor het huis geparkeerd staat. Ik kijk nog een keer terug naar het huis en werp een laatste blik op het foto lijstje in de hal. Het is een foto van mijn ouders en ik. Ik leg het lijstje in een laatje van de kast in de hal. Ik bekijk de half lege ruimte. Je zou bijna niet kunnen zeggen dat mijn moeder en ik hier gewoond hebben op een paar foto's na. Ik sluit de deur en werp nog een blik over mijn schouder naar het lelijke kleine rijtjes huis, voordat ik mijn weg vervolg naar de taxi. De taxi chauffeur begroet me vriendelijk. Ik geef hem een knikje en zet de laatste spullen in de achterbak waarna ik op de achterbank plaats neem. Even later stapt ook mijn moeder in. Langzaam komt de auto in beweging. "op naar een nieuw avontuur" zegt mijn moeder. Ik sluit mijn ogen en leg mijn hoofd tegen het raam voor ik in slaap val.

Na een 15 uur durende rit zijn we er dan eindelijk. Ik word wakker op het moment dat ik mijn nieuw straat in rijd. Ik kijk mijn ogen uit als ik de grote huizen zie. Langzaam komen we tot stilstand voor een groot wit huis. We stappen uit en brengen de spullen naar binnen. Als ik voor een derde keer terug naar binnen wil lopen met een doos valt een jongen me op, hij heeft zwart haar en fel blauwe ogen en is aan het joggen. Hij heeft een mooie gebruinde huid en duidelijke spieren. Mijn ogen blijven haken bij zijn sickspack. Als ik voor de tweede keer vandaag bijna over mijn eigen voeten struikel besluit ik om weer verder door naar binnen te lopen. Gelukkig heeft hij me niet gezien denk ik bij mezelf. Ik loop door naar mijn kamer en begin met uitpakken. Mijn kleren ruim ik op in de grote inloop kast. Ook heb ik een eigen badkamer in dit huis. Ik loop erheen om mijn toilet spullen op te bergen. Vandaag is het Zaterdag dus overmorgen begint school weer. Jippie denk ik sarcastisch. Maandag begin ik aan mijn nieuwe school. Dit gaat wat worden denk ik bij mezelf. Ik kom midden in het jaar nieuw op deze school. Gelukkig zitten mijn twee beste vriendinnen hier ook al op school. Ik heb ze al 2 jaar niet gezien maar gelukkig hebben we in die tijd veel geappt en geskypet. Ik ben best moe en ga dus maar vroeg mijn bed in. "ik ga naar bed mam" schreeuw ik naar beneden. Al gouw hoor ik mijn moeder "is goed schat slaap lekker" terug schreeuwen. Vermoeid ga ik op mijn nieuwe twee persoons bed liggen. Ik sluit mijn ogen en val in een diepe droom loze slaap.