Imagine #5.1

172 3 0
                                    

continuation..

Now we're talking about a difficult thing
And your eyes are getting wet
I took us for better and I took us for worse
Don't you ever forget it
Now the steel bars between me and a promise
Suddenly bend with ease
The closer I'm bound in love to you
The closer I am to free

"Inigo, ayoko na! Pagod na pagod na ako!"

"Mamameh naman, wag ka namang ganyan... Please calm down, don't cry please hushh"

"Hindi mo naman naiintindihan eh, kung kailan kailangan na kailangan kita wala ka, palagi kang wala Inigo...ni hindi ko na maramdaman na may boyfriend ako!"

"Sorry, sorry, sorry mamameh I know I've been too much busy these past few months but hey I always make sure na nagkakausap tayo pero there are times na I'm reaching out to you pero busy ka rin ... alam mo naman na I'm working this hard for my dreams mamameh and one of those is to give you and our future kids a beautiful life... Please tahan na"

"Alam ko alam ko, palagi mo yang sinasabi sa akin pero ano?! Dahil dyan sa sobra sobra mong pagiging hardworking nakakalimutan mo naman ako, kung para naman pala sa ating dalawa yan bakit feeling ko di naman ako part sa pag-abot ng mga pangarap mo Inigo...You forgot that I am here, I am always here waiting every day na mayakap mo, na magawa natin yung mga simpleng bagay na ginagawa natin noon.. pero bakit Inigo? Bakit mo hinayaang maging ganito? Pagod na pagod na ako...itigil na tin to"

"Mamameh naman please don't say that... I am sorry for being insensitive na hindi ko namalayan na while I am reaching my dreams eh naleleft out kana pala... I am sorry for hurting you this much, I hate to see you cry love... di ko kakayanin mamameh na mawala ka sa buhay ko please don't give up, wag mo naman akong sukuan"

"Huwag kang umiyak, di bagay sayo!"

"I am willing to cry my heart out for you mamameh, just please don't leave me ... Half of me will die"

"half lang naman pala...buhay ka pa rin naman, kaya mo yan"

"Mamameh naman"

"................................"

"Please give me a chance na bumawi sa'yo"

".................................."

"I love you, mahal na mahal kita"

"..................................."

"Do you still love me mamameh?"

"...................................."

"masakit sobrang masakit to para sa akin but if you don't love me anymore, I will let go of you now, if hindi mo na ako mahal pwede ka ng lumabas ng room na ito mamameh. I don't want to see you cry anymore, sorry for hurting you this much...I'm such a jerk for hurting you, I love you mamameh"

Narrator:

Unti-unting naglalakad si Maris papunta sa pintuan, wala ni isang salita ang lumabas sa kaniyang bibig pero patuloy pa rin ang pag-agos ng mga luha sa kaniyang mga mata.

Si Inigo naman ay hindi alam kung ano ang gagawin. Gusto niyang sumigaw, umiyak ng malakas, tumakbo at yakapin ang minamahal ngunit pinipigilan niya ang sarili dahil para sa kaniya kung ano man ang magiging desisyon ni Maris ay rerespituhin niya kahit gaano pa man ito kasakit. Habang tinitingnan ang unti-unting paglayo ni Maris sa kaniya di na niya mapigilan ang mga luhang kusang tumulo sa kaniyang mga mata.

Step.

Step.

Step.

Click.

Pinihit ni Maris ang door knob ... at bago niya lisanin ang kuwarto ay lumingon muna siya sa binata na ngayon ay nakaluhod na habang umiiyak. Masakit para sa kaniya pero kailangan.






"Inigo"













"Bakit ako lalabas? Eh kwarto ko to"

Sabay takbo papunta kay Inigo at yinakap ito

"Gwapo mo talaga ...bakit ba di kita matiis? ...haaay oo na mahal na mahal na mahal pa rin kita" 



To be continued.....



--------------------------------------------------------------------------------

AN : Helllooo everyone!

         First of all, sorry po talaga sa lahat ng umasa last time ... may nangyari lang po and it took me more or less 3 months para maayos and ma-free yung sched ko. SORRY po and sana patuloy parin kayong magread, vote and comment :)

         Second of all, I'll be updating Imagine 5.2 sooon 

MARNIGO IMAGINEWhere stories live. Discover now