Samantha's POV
I'm dreaming! I can see myself from here! Naaalala ko pa itong araw na ito. The day in which I would gladly return to.
"Sam, are you okay?" sabi ni- Kath?
"Yeah. I'm fine. Why?" nagtatakang tanong ko
"Oh nothing" she said then smiled cheerfully
"Ok?" I said "Sorry Kath I have to go. Malelate na ako sa next class ko. Bye." nag wave ko sa kanya at kinuha na ang mga gamit ko
Ngumiti lang siya at nag wave pabalik sa akin
Medyo nahihilo ako eh. Di kasi ako nakatulog ng maayos kakareview para sa 3 long long quiz namin. Kinuha ko sa bag ang reviewer ko for the next subject. Nagreview ako habang naglalakad.
Bigla akong nabangga ng kung sino at napaupo ako sa sahig.
"Aw" mahinang daing ko
"Sorry Sam, here let me help you up." sabi niya at hinawakan ang kamay ko, iginaya niya ako patayo.
"Thanks. Wait you know me? " sabi ko
He flashes me an apologetic smile then he turned his gaze on my notebook. Oh no! Nun ko lang na realize na may hawak pala siyang orange juice at coke, na unfortunately tumapon sa notebook ko!
"I'm sorry. I'll lend you my notes, if it's alright." pag aalok niya
"Wait. Are you in my class?" nagtatakang tanong niya
"Uh. Yeah I am."sabi niya, then his face falls, bakit parang disappointed si kuya
" Ahh. Sorry didn't notice you there, bago palang kasi ako sa section niyo eh. "I said
" No that's okay. I'm Miko, Miko Luis J. Anderson, your seat was in front of mine. "nakangiti niyang sabi
Magsasalita na sana ako pero inunahan niya ako
" Ah it's fine, alam kong nahihirapan ka mag adjust sa advanced class. So let accompany you Ms. Audrey Samantha C. Smith. "nakangiti niyang sambit
Actually 1st year college talaga ako kaso nga lang imadvance ako ng mga profs namin dahil daw na exceed ko na daw yung knowledge maski nung mga nasa 2nd year, what could I say? Hobby ko na ang magbasa ng medicine related books simula pa nung mata elementary days ko.
I gladly nodded, what could go wrong, its only a friendly approach?
Pinulot niya ang notebook ko at nagpatuloy kami sa paglalakad. Kakakopya ko palang nung notes na yun eh.
"Don't worry ako na ang magtatake down ng notes mo, sorry for such inconvenience." he said then laughed nervously
Natawa naman ako sa itsura niya. "I'll take you up on that. Basta ikaw ang magsusulat ha!" i said then chuckled when his eyes sparkle
Pagkadating namin sa room ay tahimik lang ito. Nakahinga ako nang maluwag ng makitang wala pa si prof
"Adrian ililibre kita ng lunch kapag hinayaan mo akong makipagpalit ng seats sa iyo, dun ka na lang sa likod ko." sabi ni Miko sa lalaking katabi ko
"Eh paano kung ayoko?" nanghahamong tanong ni Adrian?
Inakbayan naman siya ni Miko
"Sayang yung libre pre, baka mauwi sa libing." sabi ni Miko while throwing deadly glarres at AdrianTumawa lang si Adrian at lumipat na sa likod namin. Nakangiting umupo si Miko sa tabi ko
Tinaasan ko siya ng kilay "What was that for?" i asked while trying hard not to laugh
![](https://img.wattpad.com/cover/184506944-288-k221904.jpg)
DU LIEST GERADE
You and Me, Temporarily
RomantikPaano na lang kung ang taong minahal mo ng sobra ay bigla na lang mawala, at namatay siya after ng fight niyo. Namatay siya nang di pa kayo nakakapagsorry at goodbye. Pero bigla siyang bumalik, but as a spirit. You know that this relationship can't...