Opgejaagd

Hoofdstuk 1

Qu33nOfClouds

"Ze verdienen het."

Alyssa

"Ik kom er zo aan!" roep ik naar beneden als ik de laatste spullen in mijn koffer prop. "Weet je zeker dat je wilt gaan?" Mijn hoofd schiet omhoog als ik de bekende stem van mijn minder-dan-een-jaar-jongere zusje, Clara, hoor. "Natuurlijk, het wordt gewoon een leuke week." zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. "En," vervolg ik, zonder Clara een kans te geven wat te zeggen. "Ik beloof je dat ik je elke dag een berichtje stuur, oké?" Hoewel ik mijn hoofd terugdraai naar mijn koffer, zie ik vanuit mijn ooghoek dat Clara een klein knikje geeft en daarna verderloopt. Ze maakt zich veel te veel zorgen. Nadat ik mijn tas heb dichtgeritst, pak ik het papier waarop onze schoolopdracht staat en race ik naar beneden. Als ik naar buiten kijk door het keukenraam, zie ik een rode BMW aan komen rijden en meteen herken ik hem als de auto van Michelle. Zo snel ik kan doe ik mijn jas aan en dan ren ik de voordeur uit, naar de auto toe. Voordat ik in de auto stap, zwaai ik nog even naar Clara en mijn moeder, maar alleen mijn moeder zwaait terug.

We zijn er bijna en dat is maar goed ook, want ik denk niet dat ik nog wat langer met deze mensen in een auto had kunnen zitten. "On my way naar onze vakantiebestemming." roept Kaitlyn tegen haar telefoon, ze is live op Instagram. April reageert gelijk op haar vriendin haar opmerking. "Kaitlyn, voor de laatste keer; het is geen vakantie, maar een opdracht voor school." "Jaja, het zal wel." zegt Kaitlyn, maar begint toch weer onverstoorbaar te praten tegen haar volgers op Instagram. April kijkt me aan en ik haal mijn schouders op. Ik draai mijn hoofd weer naar het raam en zie dat we het park naderen. Nina heeft het blijkbaar ook opgemerkt, want ik hoor haar dramatisch gillen. "OMG, we zijn er al!" Nu kijken ook de overige drie meiden op van hun bezigheden. De moeder van Michelle draait de auto behendig het park in en we gaan naar buiten hangen.

Landal heeft net een nieuw park geopend, met meer bos en minder huisjes. Handig voor ons, want voor Biologie moeten we onderzoek doen naar verschillende dieren in een bosgebied. Dus verblijven we in een huisje midden in het bos, voor één week. Ik wordt uit mijn gedachten geschud als ik iemand mijn naam hoor roepen. "Alyssa!" Het is Michelle. "Ja?" vraag ik, terwijl ik me naar haar omdraai. "Jij hebt nog kauwgom over, toch? Mag ik wat?" Ik knik en leg mijn tas op mijn schoot, voordat ik hem open rits. Het pakje kauwgom ligt ergens bovenop, maar voordat ik het spot, zie ik eerst iets anders in mijn tas zitten. Vijf euro? Dat heb ik er zelf niet ingedaan. Er zit ook een briefje aan vast en nadat ik Michelle een kauwgompje heb gegeven, open ik het papiertje. Er staat in een net handschrift, wat ik gelijk herken als die van mijn moeder, op: 'Veel plezier met je vriendinnen. Hier nog wat extra geld, voor het geval je niet genoeg hebt :). Kusjes, mama.' Ik lach stilletjes als ik het briefje en het geld terug in mijn tas stop. Ze maakt zich soms echt teveel zorgen. Het wordtvast een gezellige week.