hoofdstuk 1:

14 2 0
                                    

'ding dong!' Kimberley drukte op de bel bij de voordeur van Leyla. 'schiet op, we komen nog te laat voor onze examens!' Schreeuwt ze naar het balkon. 'ja, ik kom al! Ik moet alleen mijn schoenen nog pakken.' snel holt Leyla naar beneden, nog net niet van de trap vallend, om haar schoenen te pakken. Ze rent naar Kimberley en sluit de deur achter zich.

 'jezus le! Tis half 12 en alsnog ben je laat!' Je kunt aan Kimberley zien dat ze duidelijk geiïriteerd is. 'ja sorry! mijn moeder had me niet wakker gemaakt.' antwoord Leyla terug en snel rennen ze naar de bus waar ze nog net op tijd voor zijn. Ze checken snel in en gaan ergens achterin de bus zitten. 'goed geleerd?' is het eerste wat Leyla vroeg. 'ja, echt super goed. Ik heb de hele nacht zitten blokken, ik haat wiskunde.' Kimberly pakt haar mobiel en laat een foto zien. 'ik heb gehoord dat je dit super goed moet kennen, dit is 75% van de hele toets.' Leyla verkleurd. 'wat?! Dat wist ik helemaal niet! Kon je dit niet even eerder zeggen ofzo.' 'sorry hoor, hoe moest ik weten dat jij dit niet kende? Dan moest je maar beter opletten in de les, mevrouw Bongers heeft echt duidelijk gezegd dat dit kwam.' Leyla zucht. Hoe moet ze dit nou weer gaan halen? Haar ouders zijn al zo streng, ze kan echt niet aankomen met 5jes op haar examen. 

'Leyla? Ken jij die jongen voor ons?' Kimberley wijst naar een jongen die net zijn hoofd weer omdraait. 'nee tuurlijk niet, anders had jij hem ook wel gekend, hoezo?' Kimberley pakt haar telefoon en appt:

Kimberley♥: die kerel kijkt de hele tijd achterom naar jou.

Leyla♥: hoe weet je dat?

Kimberley♥: ik ben toch niet blind?

Leyla♥: ziet hij er oud uit?

Kimberley♥: nou denk 17 jaar ofzo. Hij is wel knap😏

Leyla♥: doe normaal ik weet niet eens wie hij is!

Kimberley♥: ga je ook echt niet achter komen als je niet met hem praat. 🤷

Leyla♥: ja doei Kimberley!🙄

De bus remt voor school en Kimberley en Leyla stappen uit. 'oh my god! die jongen stapt uit!' schreeuwt Kimberley. 'Kimberley, niet zo schreeuwen gek.' Leyla verdwijnt snel in de menigte van mensen op school zodat de jongen haar niet kan zien. Leyla komt bij het lokaal aan, zowat iedereen zit er al. 'shit' denkt ze. 'nu kan ik ook niet afkijken.' Leyla twijfelt waar ze moet gaan zitten, maar haar docent geeft het antwoord al. 'Ah Leyla, fijn dat jij er ook bent. Jij kan vooraan plaatsnemen, naast Micha!' 'geweldig' zucht ze en ze neemt plaats naast Micha. 2 minuten later stormt Kimberley ook binnen en kan het examen beginnen. Leyla bekijkt de eerste vraag, 'wauw, dit is nog makkelijk!' Zegt ze tegen haar zelf en ze begint de vragen uit te rekenen. 

60 minuten later gaat de bel en legt ze haar toets neer. Leyla kijkt het nog een keer over, ze begreep alles. Gelukkig maar, want ze weet hoe haar ouders gaan reageren als ze gezakt is. Een maand geen telefoon. Snel loopt ze naar de kantine, waar Kimberley al een bakje koffie heeft gekocht voor Leyla. 'hoe langzaam ben jij, je snapte er zeker niks van? ik was binnen 45 minuten al klaar!' Kimberley kijkt haar aan wachtend op een ja dat klopt antwoord. 'nou, op zich ging hij heel goed, ik wist alles! Ik snap niet waar jij die sommen vandaan hebt gehaald, maar ik ben ze niet tegengekomen.' 

Leyla gaat zitten en bekijkt haar telefoon. Ze opent een paar snaps en scrolt langs haar insta tijdlijn. 'in ieder geval, wat dacht je ervan om te gaan shoppen? er is een nieuwe winkel geopend, en ik heb er zulke leuke shirtjes gezien!' Kimberley laat het op haar telefoon zien. 'super leuk Kimberley, maar ik ga zo in de bibliotheek studeren voor morgen. Een andere keer misschien?' Kimberley haar gezicht betrekt maar ze zegt er niks van. 'is goed, tot morgen.' ze staat op en loopt richting de uitgang. Leyla koopt nog een beker koffie bij de kantine en loopt hierna naar de bibliotheek. Ze legt al haar spullen klaar en gaat aan de slag. Na een half uur neemt ze een pauze en checkt haar mobiel. De deur gaat open, ze geeft er niet veel aandacht aan want hij gaat wel vaker open. Ze kijkt even omhoog en ziet diezelfde jongen als vanochtend in de bus ergens achterin bij de computers plaats nemen. Leyla opent whatsapp en typt naar Kimberley:

Leyla♥: die kerel van vanochtend in de bus zit nu hier in de school bibliotheek! Hij zit hier toch niet op school?

Kimberley♥: i dont know Leyla, misschien hebben we hem nooit opgemerkt.

Leyla♥: dat is toch raar? Zo groot is onze school nou ook weer niet.

Kimberley♥: er bestaat toeval, ik ga nu verder shoppen, ik dacht dat jij aan het leren was?

Leyla♥: ben ik ook hoor, wou het alleen even zeggen. Ik app je vanavond wel weer.

Kimberley♥: is goed, veel succes nog😘

Leyla♥: komt goed, jij nog veel plezier met shoppen!💗👗

Het is 4 uur, Leyla heeft 3 uur lang zitten blokken voor Nederlands grammatica die ze morgen heeft. Ze pakt haar spullen in en loopt naar buiten richting het busstation. Als ze thuiskomt smijt ze haar tas in de hoek, en pakt chips uit de keukenlade. Ze ploft op de bank en zet de tv aan op netflix. 'ohw ja het is dinsdag, nieuwe aflevering shadowhunters.'

 45 minuten later is de aflevering afgelopen en Leyla gaat weer verder leren. 'telefoon uit, geen afleiding nodig.' ze swiped het icoontje naar uitzetten en legt haar telefoon op de keukentafel. Naar 3 uur leren is het 7 uur s'avonds en het is tijd voor eten. 'hoi mam, hoi pap!' Leyla schuift aan de keukentafel en schept haar eten op. 'hoi Leyla, hoe ging je wiskunde examen?' vraagt haar vader terwijl hij de opscheplepel over pakt. 'ja prima, ik snapte alles voor mijn gevoel!' 'dat is mooi Leyla.' geeft haar moeder als antwoord. 'waar is luca eigenlijk?' vraagt Leyla terwijl ze net een hap boerenkool in haar mond stopt. 'Leyla niet zo asociaal! Luca is bij Damien, hij eet daar.' haar moeder ruimt alvast haar bord op en loopt naar de keuken. 'ohw oke, ik ga naar boven hoor! Nog even studeren voor morgen.' 

Leyla bergt haar bord op in de afwasmachine en rent de trap op. Ze leert door tot 9 uur en legt daarna haar boeken weg en pakt haar telefoon. 3 appjes gemist

Kimberley♥: heey, ik dacht dat je me ging appen? In ieder geval kan je zo bellen? Ik heb iets meegemaakt in de winkel vandaag.

Klas vwo6💥🎉 {luuk}: heeft iemand een samenvatting van nederlands voor me?

'domme oen.' Denkt Leyla en ze bekijkt haar verdere berichten.

Anoniem: heey Leyla, alvast veel succes met je examens he? Niet teveel van mij aantrekken, ik bepaal alleen vanaf nu heel veel in jou leven.😈

'wat is dit?' denkt Leyla. Er staat geen nummer niks bij, alleen anoniem. 'vast zon grapjas die leuk probeert te zijn.' Ze reageert er verder niet op en belt Kimberley terug. Ze vertelt niks over "anoniem" dit vond ze toch niet belangrijk.  

dit was hoofdstuk 1 alweer! nog niet zo spannend toch? nou wacht maar af, want spannend wordt het nog wel! zoals ik al zei, ben ik een beginnende schrijver, dus als je ergens fouten ziet mag je het altijd vermelden! al enig idee wie de stalker kan zijn?


GestalktWhere stories live. Discover now