"Hey tysha ik vind t best wel eng weet je" zeg ik onzeker "wat?!" vraagt ze "jij, best wel eng gebruiken voor jou is dat net als, als augurken met nutella! Dus dat kan niet" Zegt ze "ja, nee snap ik maar Daan zei 'niet boos worden als je mainstreet ziet' en ik snap niet wat hij bedoelt" zeg ik "Ow op die fiets, ja zullen we gewoon gaan kijken wie ze zijn en dan beslis je of je met ze samen werkt of niet, ze kunnen in ieder geval niet erger zijn dan monsif" "klopt" we lopen naar de starbucks en bestellen 2 frappochino's caramel en choco."what name?" vraagt de jongen achter de balie "Dani And ty" zeg ik de jongen schrijft het op de bekertjes en na een paar minuten kunnen we ze op halen Tysha begint te lachen als we buiten de starbucks staan. "Wat-haha- heeft ie -hahaha- bij jou-hahaha- geschreven?" Probeert ze te vragen terwijl ze lacht "ty lachen en praten lukt jou niet tegelijk!" zeg ik serieus en kijk dan op m'n beker "hahaha bij mij heeft ie daanie geschreven!" zeg ik "ja bij mij taj" zegt tysha we krijgen de slappe lach tot dat we voor het grote gebouw staan "w-o-w" zeg ik. Ik heb m'n caramel koffie op en gooi het bekertje bijna weg "nee wacht! foto!" zegt ty ik houd mijn bekertje bij haar bekertje en ze maakt een foto "oke, ja, nu kun je het weg gooien" zegt ze wijzend naar de prullenbak "iew" komt er uit m'n mond. de prullenbak is overvol, met boven op vogelpoep, en op de grond liggen mega veel etensresten waar de vliegen nu omheen dansen "lekker dan" zeg ik "he wat?" vraagt ty ik wijs naar de prullenbak. Ze trekt een vies gezicht. We lopen naar binnen. Als eerste krijgen we een mega super duper grote zaal te zien, het lijkt net een hal van een heel duur restaurant. We vragen aan de balie waar we moeten zijn de vrouw zegt dat we de lift moeten Nemen naar het pandhouse. We stappen de lift in en gaan dan helemaal naar boven. In de lift zit een soort bar waar je drinken kunt pakken. De muren van de lift zijn in spiegelglas en de relingen van hout met een soort Swarovski kristallen erin. We komen op de bovenste verdieping we stappen de lift uit "wauw!" Zeggen we tegelijk. Even later zegt een vrouw "en jullie zijn?" ik vermoed dat het de secretaresse is "ik ben danisha en dit is tysha wij komen voor mainstreet" zeg ik de vrouw begint te lachen we lachen verkrampt mee en dan stopt ze abrupt, wij natuurlijk ook "kom mee" zegt ze. Ze neemt ons mee naar de ramen. Wow wat is dit hoooog ik wordt er duizeling van. "Jullie moeten daar zijn" zegt ze wijzend naar een even groot gebouw naast deze wolkenkrabber. Het ziet er alleen veel minder mooi uit "en nu weg wezen hup hup!" dringt de vrouw aan. Wacht even is dat Daan? nee toch? zit hij in mainstreet? waarom heeft hij daar over niks gezegd? hij ziet mij ook en duikt snel weg. Daarom zei hij "niet boos worden"
