Chapter 4

449 8 1
                                    

Claire's PoV

Agad kong nilapitan si Dan at kinulong ko siya sa mga bisig niya.
Tinignan ko siya ng may pag-aalala . Sira talaga tong lalaking to masyado akong pinapakaba.

"Ayos ka Lang ba Dan?" Tanong ko sakaniya.

"Oo" sambit ni Dan at napapikit na Lang sa sobrang takot.


***

Naka-upo kami ni Dan at nilalagyan ko ng cold compress ang mukha niya na nabugbog.

"Aww" Saad ni Dan .

Tinitiis niya ang sakit dulot ng cold compress. Napapangiwi siya kapag nadadampi ito.

"Shit! Bakit ganoon Ang ugok na Yun? Ayaw niya talaga tayong paalisin!" Sigaw ni Kuya Sean habang palakad-lakad .

"Kuya Sean please tigilan mo na ang paglalakad mo at nahihilo na ako sayo". Reklamo ko at agad siyang tumigil sa ginagawa niya.


Habang patagal ng patagal ang oras ay Hindi na kami mapalagay. Hindi namin alam kung ano pa ang pwede niyang gawin sa amin. Tinignan namin ang labas at Wala na Naman siya. Shit!.

"Nakakainis 1:00 na baka mag-aalala na Sina tita sayo Claire" Saad ni Kuya.
Napabuntong hininga na Lang ako at pumunta sa sulok upang mag-isip.

"Teka" Agad kaming napalingon Kay Dan.

"Bakit?" Kuya Sean.

" May Tao". Napatingin kami sa tinuro ni Dan at tama siya, may Tao nga!.

Lumapit kami sa may pintuan para sumigaw . Sana marinig niya kami.

"Tulong! Tulungan mo kami!" Sigaw namin. Pero Hindi parin kami napapansin ng lalaki na kakalabas lamang sa kaniyang kotse.

"Lakasin pa natin!" Sambit ni Dan Kaya nilakasan na namin.

"Tulong! Tulungan mo kami!". Ngunit bigo parin kami.
Papunta Yung lalaki sa likod ng kotse Niya at mukhang may kinukuha siya sa compartment Niya.

Nag-patuloy kami sa pag sigaw at Hindi na kami nabigo. Nakuha na namin Ang atensiyon niya.

"Tulongan mo kami tumawag ka NG pulis!". Akmang lalapit sa store ang lalaki ng lumabas siya. "Shit!" Sabi ko.

"Tumakbo ka na!" Sigaw namin dahil malapit na siyang sugurin ng taong Yun. Sigaw kami ng sigaw pero Hindi niya naiintindihan ng nangyari na Ang kinatatakutan namin.

Sinugod na siya ng salarin na iyon at agad siya dinaganan at halos manghina kami dahil sa nasaksihan. Dahil.........
Ang salarin.....

Pinag-uuntog niya ng paulit-ulit Ang lalaki hanggang sa mamatay ito.

Labis kami na dismaya sa nangyari. Agad tumulo ang luha ko. Para akong tinakasan ng katinuan sa nangyari napaupo na lang ako dahil sa sobrang takot at pangamba.

Diyos ko, ayaw ko pa pong mamatay.





END OF CHAPTER 4





*Pasensya na at medyo lame tong update hehehe. Don't forget to Vote and Comment

Convenience Store (Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora