Dignity

1

✔Unicode✔

Warning _Mature content/
                   Rape case/
                   Mpreg.

Notes_If you don't like that type,
            turn back right now😁😁.

_____________________________

"ဒီနေ့ သခင်ကြီး ပြန်လာတော့မယ်တဲ့.."

"ဟယ်...ဟုတ်လား!!!
ငါတော့...ပျော်လည်းပျော်
မပျော်လဲ မပျော်ဘဲ"

"ဘယ်လိုကြီးလဲဟဲ့...ညည်းဟာကလဲ"

"အော်...ညည်းသိတဲ့ အတိုင်း
သခင်ကြီးက ချောတယ်လေ...
ဒီတော့...နေ့တိုင်း ငမ်းရတော့မှာမို့
ပျော်တယ်လို့ ပြောတာ...

မပျော်ဘူး ဆိုတာက...
သခင်ကြီးက ...မျက်နှာတည်တည်ကြီး
နဲ့...မထင်ရင် မထင်သလို ငေါက်တတ်သေးတာ...သူ ငေါက်ရင်
ကျုပ်မှာ...နေစရာကို မရှိဘူး"

"အမလေး....မိန်းမ.
ညည်းက ငမ်းချင်နေသေးတယ်
သခင်ကြီးသာ...ဒီစကားကြားရင်
ညည်းတော့...အိမ်ပေါ်ကနေ
ခေါင်းနဲ့ ဆင်းရပြီမှတ်"

"ကြောက်ပါတယ်နော်!!!
ခ်ခ်"

ခြံထဲက အပင်လေးတွေ
ပေါင်းသင်နေရင်း...ဘေးနားက
ဖြတ်သွားတဲ့ အိမ်အကူမလေး
နှစ်ယောက် စကားသံတွေကြောင့်
သူမ အလိုလို နားစွင့်မိလျက်သား
ဖြစ်သွားသည်။

သခင်ကြီး ပြန်လာတော့မယ်တဲ့...

သခင်ကြီး ဆိုတဲ့...စကားလုံး သုံးလုံး
ကို အမြဲ မပြတ်ကြားဖူးသည်။
ထမင်းချက်ဖို့ မီးဖိုချောင်ထဲ အသွား
ဧည့်ခန်းကို ဖြတ်ရသည့်အခါ
ခန့်ခန့်ညာညား ကြီး ချိတ်ဆွဲထား တဲ့
သခင်ကြီး ဆိုသူရဲ့...ဓာတ်ပုံ ကြီး
ကို နေ့တိုင်း တွေ့ရသည်။

သို့သော်...ဒီ စံအိမ်ကြီးကို
ရောက်တာ နှစ်,နှစ်ကျော်ကြာသည့်
တိုင် သခင်ကြီး ဆိုသူကို မမြင်မတွေ့ဖူး။

သူတို့ ပြောစကားအရ
သခင်ကြီးက ဥရောပမှာ....ပါရဂူဘွဲ့ အတွက်
လေးနှစ် ပညာသင်ကြားနေသည်တဲ့...

တော်လိုက်တာ!!!!
အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့
ပါရဂူ တစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ။
မေမေကြီး တို့ဆို ...သူ့သား
သခင်ကြီး အတွက်...အမြဲ
ဂုဏ်ယူ လို့ မဆုံး။

ဒီလို တွေးမိတော့...
သူမ သားလေး အစား
ဝမ်းနည်း မိသည်။

သားလေးကို...ဆရာဝန် ကြီး
တစ်ယောက် ဖြစ်စေချင်သည်မှာ
သူမနဲ့ ..သူမ ခင်ပွန်း ရဲ့ အိမ်မက်ပင်။