Bu ses… Dadımın sesiydi! Arkamı döndüm ve koşarak ona sarıldım.
“ Buraya bir daha dönmezsin sanıyordum. “
“ Döndüm ama. “ dedim.
“ Dünya güzel değil miydi? “ diye sordu.
“ Hayır. Güzeldi ama . “ Xavier’a dönüp baktım. Dadım Xavier’a bakıp selam verdi.
“ Ailesinin yanına gelmek istedi. “ dedim.
“ Buraya gelmemeliydin. Krala görünmemelisin. “ dedi.
“ Xavier beni koruyabilir. “ dedim.
“ Haklısın ama yinede Kralın tek bir sözüne bakar seni burada tutmak için. “ dedi.
“ Ben her şeyi hallederim. “ dedi Xavier. Sonra gelip arkadan bana sarıldı. Elinden kurtulmaya başladım.
“ Bırak beni! “ dedim sinirle.
“ Yanlış anlıyorsun. Lütfen böyle yapma. “ dedi.
“ Kadına sarılıyordun! Hem de ben arkamı döner dönmez! “ dedim.
“ Elouise kadın nişanlım “ dedi. Gözlerim hemen doldu.
“ Pardon!? Nişanlın mı var birde!? “ dedim.
“ Öyle değil. Ben istemiyorum fakat annem nişanlım olarak kabul ediyor. Yapabileceğim bir şey yok. Dünya da yaşıyorum hem kadını gördüğüm bile yok. Görünce sarıldı birden. “ dedi.
“ İtebilirdin! “ dedim sinirle.
“ İtebilirdim ama kadının huyunu bilmiyorsun. Daha çok sırnaşırdı. “ dedi. Dadım konuşmamızı dinlerken gülümsüyordu.
“ Niye gülüyorsun? “ dedim.
“ O mu? “ dedi. Aşktan bahsediyordu…
“ Evet. “ dedim gülümseyerek.
“ Barıştık mı? “ diye sordu Xavier.
“ Evet ama bir daha olmasın. “ dedim.
“ Tamam. “ dedim gülümseyerek.
Xavier’ın elinden tutup geriye bahçeye gittik.
Kadına inat gidip daha çok yaklaştım Xavier’a. Kadın bana bakarak;
“ Bu kim? Hizmetçilerin niye elini tutuyorsun Xavier? “ dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize
Science Fiction~ MUCİZE ~ Bir gezegen olduğunu düşünün... Dünya dışında yaşam olan bir gezegen... Xan'lar... Ve bir şatoya hapsedilmiş, kırmızlar içerisindeki bir kız... Dünyadaki farklı renkleri görmeye can atan ışıl ışıl bir genç kız... Yeşermesi için sadece dış...
