"SANA" [ON GOING]

Chapter 6:

*Abegail Pov*

Nagtataka ata kayo may bagong salta sa story na to? Hahaha. By the way ako din nag tataka kung bakit ako nandito at napasama. Hay Ewan ko ba dito sa author nato. Ang daming alam. So ito na nga balik tayo sa storya mag flash back lang ako saglit nung mga bata pa kami kahit hindi naman sinama ni jean yong story namin hays.

-FLASH BACK-

Nandito ako sa may kotse kasama si Tita Veronica ang mommy ni Ryan. Isinama kasi ako ni tita para raw may kalaro si Ryan don sa may states, ewan ko ba at doon na raw ako mananatili for a years. Pumayag naman sila daddy and mommy.

"Ah tita ilang years po tayo sa states?" Pagbasag ko ng katahimikan habang wala pa si Ryan makikipag kwentuhan muna ko kay tita Wala kong magawa eh.

"I don't think so baby! Hmmm 2 to 5 years I think, why did you ask?" She told me with a beautiful smile.

"Nothing tita hehehe nevermind me" sabay kamot sa ulo. Heto nanaman ang katahimikan kaya ulit akong nagsalita. "Ah tita bakit niyo po pala dadalhin si Ryan sa states eh maayos naman po ang buhay niya dito nandito si jea..." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil nagsalita si tita agad.

"I thought, you find the answer kapag nag 17 or 20 kana iha. Malalaman mo kung bakit ko sya kinuha" Sabay himas niya sa buhok ko. Nag nod nalang ako bilang tugon. Hindi na ko nag balak magtanong pa dahil nakita namin si Ryan na papalapit na samin na mugto ang mata.

Biglang bumaba si tita Veronica sa sakyan at sinalubong si Ryan para yakapin pero hindi nagpayakap si Ryan agad syang nagtungo sa paruruonan ko at syaka sya sumakay, naiwan Ang mommy niyang nakatayo sa ilabas pero napagpasyahan niyang pumasok nalang sa loob ng sasakyan.

Balak ko sanang tanungin si Ryan kung bakit sya umiyak pero agad naman niyang kinuha yong headset niya at sinuksok sa taenga niya at nakita ko sa may tablet niya finull niya yong speaker kaya rinig na rinig ko ang tugtog. Tugtog na lagi niyang pinakikingan Beautiful and White. Ang tugtog na nagpapaalala sakanya yong mga panahong nangako silang parehas na mag sasama sila hanggang wakas kahit ano mang mangyare, umaalala sakanya na ikinasal na sila kahit bata pa lamang sila.

Naiinggit ako kay jean. Sana ako nalang si jean. Naaawa ako sayo Ryan ayokong nagkakaganyan ka. Sa tuwing nakikita kitang malungkot dobleng sakit ang nararamdaman ko. Kapag nakikita kitang umiiyak ng dahil sakanya mas lalo akong nasasaktan.

Sana ako nalang sya.
Sana ako nalang ang minahal mo hindi sya.
Sana Makita mo naman na nandito lang ako para sayo.
Sana, Sana, Sana! Makita mo ang pagmamahal at pag aalala ko para sayo Ryan !

After so many times. Nakarating na kami sa wakas sa states. Urgh! It's so so so beautiful and ang sarap ng hangin. Ang aliwalas pagmasdan.

Pumasok kami sa may isang bahay na simpleng decoration lang pero full of happiness ang makikita mo. Kahit plain white sya. Pag pasok namin sa loob just wow! Amazing.

Pumasok na kami sa kanya-kanyang kwarto para ayusin ang mga gamit sa loob.

Nang matapos ako sa pag aayos nag balak ako na lumabas para lumibot. Nang makalabas ako akmang bababa na Sana ako pero may narinig akong parang may nagsisigawan sa loob ng kwarto kila tita veronica. Lumapit ako sa pinto at pinakingan kung ano yon.

"Wag ka ngang sumigaw, baka marinig nila tayo." Animo ni Tito Gilbert.

"Fine! So what's the plan after this" sagot naman ni tita Veronica

"I think. Kailangan nating mag merge sa company ng mga Gonzaga, nalulugi na company natin" Mahinahong tugon ni Tito Gilbert.

"Then? Paano kung hindi sila papayag?" Paninigurado ni tita Veronica

"Marriage contract ang tanging sulosyon dyan" walang pag aalinlangan na tugon ni Tito Gilbert.

"Whom?" Tanong ni tita Veronica

"Abegail and Ryan. Diba patay na patay si abegail kay Ryan. Ipapakasal natin sila pag dating ng 18 na sila." Sagot ni Tito Gilbert. Hindi ko alam kung matutuwa ba ko or maiinis. Pinakingan ko lang yong mga sinasabi nila

"No! Anak natin ipapakasal? No! Hindi ako papayag Gilbert. Okay lang sakin na malugi ang kompanya basta hindi lang mahirapan si Ryan!" Hindi pag sang-ayon ni tita Veronica sa plano ni Tito Gilbert

"Okay fine! Mag dusa tayo." Sabi ni Tito Gilbert.

"Honey! Hindi ko na alam gagawin ko" umiiyak na tugon ni Tita Veronica

"Just ride my plan" Pag aalinlangan ni Tito Gilbert. Kailangan nilang makipag merge samin dahil any possibility babagsak ang kanilang company at ayoko mangyare yon.

Hindi ako magpapakasal dahil lang don ayokong matali sakin si Ryan napakaselfies ko naman pag ganon dahil lang sa company nila. Ayoko! gusto ko mamahalin ako ni Ryan pabalik.

Bumalik ako sa kwarto ko ng umiiyak at maraming tanong sa isipan.

END OF FLASHBACK

[A/N: Thank you mga silent reader. Ang pinsan ko na ang bahala sa pag uud ng mga to. Hindi ko kinakaya ang oras. Hagol talaga promise. Kaya nagpapasalamat ako sa pinsan ko dahil sya na mismo ang uud para sainyo dahil MAHAL NA MAHAL KO KAYO.]

Thank you and Godbless

✓Vote
✓Comment
✓Share

Hottestwriter