Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son gelen siparişleri teslim ettikten sonra çıkmasını beklediğim bir kaç müşteriyle beraber yorgunlukla çalışma masamın yanındaki sandalyeme çökmüştüm. Doğrusunu söylemek gerekirse hem okuyup hem de çalışmak beni fazlasıyla yoruyordu. Ama bugün tüm bu sıkıntılarıma son vereceğim mezun olacağım gündü. Dışarıya çıkan 3.masadaki müşterilerle beraber geriye sadece tek masada oturan uzun boylu iki genç kalmıştı. Saate baktığımda geç kalmış oldugumu gördüm. Biraz daha gecikirsem eğer mezuniyete ancak bittiğinde yetişecektim. Elime hesap defterini alıp masanın başına gittiğimde yüzüme dik dik bakan siyah saçlı gence aldırış etmeden defteri onlara uzattım.
" Üzgünüm, bugün bir kaç sorun olduğundan erken kapatmak zorundayım, yemeğiniz bittiyse lütfen çıkabilir misiniz? "
Biraz sakinlikle ve yorgunlukla verdiğim nefesimin ardından gencin vereceği cevabı umursamadan hesabı önlerine doğru uzatmış bekliyordum. Elini cebine atıp içerisinden yaklaşık 2000 dolar çıkartıp masaya koyunca tuhaf bakışlarımı yüzüne doğru çıkarmıştım.
" Sanırım önemli bir gün güzel bayan ama benim sahip olduğum çok daha önemli bir gün var bugün, ve bugünü değerli kişilerle geçirmek istiyorum yani anlayacağın bir günlüğüne benimlesin. "
Hızla ayağa kalkıp yüzüne geçirdiği maskesiyle beraber dışarı doğru adımlarken kolumdan tutup sürüklemesiyle neler olduğunu anlayamamış gözlerimi şaşkınlıkla açmıştım. Kendimden bile beklemediğim tiz ses kulaklarımı kanatırcasına çıktığında yüzünü buruşturmuştu.
" Yah, sen de kimsin!? Benim bu mezuniyete gitmem cok önemli. Ne yaptığını sanıyorsun sen!? Kolumu bırakır mısın!? "
Biraz bağırırcasına söylediğim sözler üzerine tek eliyle kulağını kapatır gibi yapıp yüzüme doğru baktı.
" Cidden canımı sıkman gerekiyor mu? Sadece bir günlüğüne idare edeceksin. Merak etme ısırmam güzelim. "
Derin derin nefesler alarak sinirimi yatıştırmaya çalışırken aklıma gelen fikirle hızla kolumdaki elini ters çevirip sağ omzumun üzerinden onu yere doğru fırlatmıştım. Kolunun üzerine düştüğünü gördüğüm gençten inleme sesleri gelirken yüzümde bir zafer gülüşü yer edinmişti.
" Tanrım başardım! Sonunda başardım! Naeun ablamın bana gösterdiği hareketi yapmayı sonunda başardım! "
Yerimde sevinç çığlıkları atarak ve zıplayarak döndüğümde, yapabilmenin verdiği mutluluğu yaşıyordum. Ta ki etrafımda dönerken yerdeki bedenin artık orada olmadığını farkedene kadar. Panikle sağa sola döndüğümde herhangi bir iz bulamayışımın ardından kulağımın hemen arkasındaki derin nefesi hissedene kadar kurtulduğumu düşünmüştüm.
" Hala aynısın Kim Yerim. Beni her seferinde çılgınlığınla daha da şaşırtıyorsun. "
Bir eli başındayken diğer eliyle verdiği komutun ardından içeriye giren onlarca siyah giyimli adamı görmemle korkuyla yutkunmuştum.
