Binlerce yıl önce, zamanın başlangıcında, Tanrı Aziraphale ve Crawly adında iki merek yarattı. Bu iki melek cennet bahçesinde karşılaştıklarında adeta Tanrı'nın onları birbirleri için yarattığını anladılar. Her zaman birliktelerdi, Tanrı'nın yarattığı yeni şeyleri beraber keşfediyorlardı. Mükemmel zamanlar geçirmişlerdi.
Ta ki ... Tanrı Crawly dahil bazı melekleri cenetten düşürene dek. Crawly cehenneme düştüğünde kanatlarının yanarak kömür siyahına döndüğünü gördü. Acı içindeydi ama o an düşündüğü tek şey cennette olan Aziraphale'di. Seviniyordu aslında. Onun acı çekmesini istemiyordu. Onun acı çekmemesi için elinden geleni yapardı.
Aziraphale ise.. Onun cennetten düşüşünü gördüğü an Gabriel'ın yanına gidip adeta onu geri getirmesi için yalvarmıştı. Artık buna dayanamayan Gabriel Crawly'i geri getirmek yerine diğer meleklere Aziraphale'in hafızasını silmelerini emretti. Melekler ise Aziraphale'in hafızasından Crawly ile ilgili her şeyi sildiler. Aziraphale artık Crawly adlı iblisin varlığından habersizdi.
Büyük Bahçe'de yeniden karşılaşmak için can atan Crawly Aziraphale'i bulmak için tüm bahçeyi dolaştı ve Aziraphale oradaydı. Adeta uçarak yanına gitti ve yavaşça yanına yaklaştığında Aziraphale'in ondan korkuyla uzaklaştığını gördü. ''Ne oldu sana Aziraphale?'' diye düşündü. ''Beni neden hatırlamıyorsun?''
Aziraphale'in ''Merhaba iblis.Ben Aziraphale. S-sen kimsin?'' derken sesindeki olabildiği kadar soğukluğu hissettiğinde kanatları yandığı zaman duyduğu acı hiç kalırdı. Tüm soğukluğunu koruyarak ''Ben Crawly, Melek'' dedi. Ama ona sarılmamak için kendini zor tutuyordu.
Yıllar yılları, yüzyıllar yüzyılları kovaladı ama hala aynıydı. Hiçbir şey değişmemişti. Ama Crawly ona kendini hatırlatmak için çabalıyordu. Elinden geldiğinin en iyisiyle. Ve bunu başaracağından emindi. Sadece bunu başarmak için zaman gerekiyordu.
