ဉာဏ်များလွန်းသော ခင်ပွန်းသည်

အခန်း (၉)/ (ခ)

Zawgyi Ver:

ေဖ့က်င္း လည္ပင္းအစ္သြားသည္။

" မင္း စံုစမ္းဖိဳ႕ လိုလို႕လား။" ေပ့သို ေမးလိုက္၏။
" ဟုတ္တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က မယ္ေတာ္ခ်န္ကို သတ္တာ။ မယ္ေတာ္​ခ်န္ နန္း ေသြးကို မဖြားႏိုင္ေအာင္ သူတို႕ လုပ္တယ္။ ငါ့ကို ေမြးစားတည္းက မယ္ေတာ္ခ်န္ ကို သူတို႕ေၾကာက္ေနတာ။ သူမ ကိုယ္၀န္ရွိလာေတာ့ ပိုဆိုးေကာ။ မယ္ေတာ္ခ်န္ကို ဖူေကြ႕ နဲ႕ သတ္တာ။ မယ္ေတာ္ခ်န္... မေမြးေသးတဲ့ရင္ေသြးေလး ေနာက္ျပီးေတာ့ အကာအကြယ္ မရွိေတာ့တဲ့ငါ ။ ခဲတစ္လံုးနဲ႕ ငွက္သံုးေကာင္ ျပစ္တာပဲ။ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ရွင္းတာ ပညာသား ပါတဲ့ အကြက္ပဲ။"
" ဧကရီ မယ္ေတာ္ၾကီးက အျမဲတမ္း အကြက္က်က် ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ေနၾကပဲ။" ေပ့သို ေျပာ၏။
" ဒါေပမယ့္ ဘာလို႕ ရွီးနဥ္ကို အဆိပ္ခတ္တာလဲ။ ငါ နားမလည္ဘူး။" ေဖ့က်င္း ေျပာ လိုက္ သည္။
ရန္ရွီးနဥ္ ကို ခန္းဟြာမင္းသမီးက မုန္း၏။ ဒါေၾကာင့္ သတ္ခ်င္ေနသည္ဟု ေဖ့က်င္း ေ၇ွးဦးစြာ ေတြးမိသည္။ သုိ႕ေပမယ့္ အေမႊးတိုင္မ်ားကို ရတာ တစ္လ မျပည့္ေသးဟု ရန္ရွီးနဥ္ ေျပာခဲ့တယ္။ အကယ္၍ ခန္းဟြာ မင္းသမီးသာ ရန္ရွီးနဥ္ကို သတ္ခ်င္ခဲ့လ်င္ ။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ႏွစ္ ရန္ရွီးနဥ္ ရန္အိမ္ေတာ္ကို ေရာက္လာခ်ိန္တည္းက သတ္ျပီးေလာက္ခဲ့ျပီ ။
" ဒီ ကိစၥကလည္း ခဲ တစ္လံုးနဲ႕ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ ျပစ္တာပဲ။ " ေပ့သိုေျပာသည္။
" ဧကရီ က မင္းကို ကေလးမရ ေစခ်င္ဘူး။ ခန္းဟြာ မင္းသမီးက မင္း ဇနီးကို သတ္ခ်င္ တယ္။ မင္းဇနီးသာ ရန္အိမ္ေတာ္မွာ ေသသြားရင္ လူေတြက စပ္စုၾကမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ မင္းရဲ႕ အိမ္ေတာ္မွာ ေသရင္ေတာ့္ ဘယ္သူက သူတို႕ကို အမႈသြားပတ္ရဲမွာလဲ။"
ေဖ့က်င္း၏ ခမည္းေတာ္တြင္ သူအပါအ၀င္ သားေတာ္ၾကီး သံုးပါး ၇ွိ၏။ မင္းသား ၇ ၏ ၂ ႏွစ္ အ၇ြယ္ သမီးေတာ္ေလးမွ အပ တျခား သူမ်ားတြင္ ေသြးသားမရွိေသးေပ။ ညီလာခံ အတ္မင္းမ်ားသည္ အနာဂတ္ ဆက္ခံသူ ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည္။ အကယ္၍ မင္းသားတစ္ပါးသာ သားေတာ္ေမြးခဲ့သည္ရွိေသာ္ ဧကရာဇ္ ၏ ေျမးဦး ျဖစ္လာေပ မည္ ။ ထုိအခ်က္သည္ ညီလာခံ အမတ္မင္းမ်ား ၏ ေထာက္ပံ့မႈကို သက္ေရာက္ေပမည္။
" သူတို႕ရဲ႕ နန္းလုပြဲေတြ ငါတစ္ခါမွ ၀င္မပါဘူး။ ဒါေတာင္ ငါ့ကို အလြတ္မေပးၾကဘူး။ " ေဖ့က်င္းေျပာ၏။
" ဒါဆို မင္းဘာလို႕ မတိုက္ခိုက္လဲ။" ေပ့သို ေမးလုိက္သည္။
"ထီးနန္းပလႅင္ကို သူတို႕ ထက္ မင္းရတာ ပိုသင့္ေတာ္တယ္။"
" ေပ့သို ငါ့ အစီအစဥ္ကို ေျပာင္းဖို႕ ၾကိဳးစားမေနနဲ႕" ေဖ့က်င္း ေျပာသည္။
" မင္း မိသားစု အတြက္ လက္စားေခ်ခ်င္တာ ငါသိတယ္။ အခ်ိန္ က်ရင္ မင္း လက္စားေခ် ဖို႕ ငါကုူညီမယ္။ အခုေတာ့ အခ်ိန္ မက်ေသးဘူး။ စိတ္ရွည္ရွည္ထား။ အေလာသံဳးဆယ္မလုပ္ နဲ႕။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ငါမင္းကို သတိေပးမယ္။ ငါက ပူပင္ေၾကာင့္ က်မဲ့တဲ့ မင္းသားပဲ ျဖစ္ခ်င္တာ။"
ေပ့သို အခန္းမွ ေဖ့က်င္း ထြက္လာေတာ့သည္။ ေဖ့က်င္းၾကိီးေနာက္ေက်ာကို ေပ့သို ၾကည့္ေနခဲ့၏။ သူ႕စိတ္တြင္မူ အနည္းငယ္ စိတ္ပ်က္ေနမိသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ခန္႕က ။ ေဖ့က်င္း အား ေပးခဲ့ေသာ သူ႕ ကတိကုိ ျပန္လည္ အမွတ္ရမိသည္။
" ငါ မင္းကို ကယ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္း ကတိေပးရမယ္။ မင္းမိသားစု အတြက္ အေလာ တၾကီး လက္စားမေခ်ရဘူး။" ေဖ့က်င္း ေျပာခဲ့သည္။
အသက္ရွင္ ဖို႕ ေပ့သို ကတိေပးခဲ့၏။ ေဖ့က်င္း ႏွင့္ ငါးႏွစ္တိုင္တိုင္ အေဖာ္ ျပဳေပးခဲ့သည္ ။ ငါးႏွစ္လံုးလံုး ေဖ့က်င္းအား ထီးနန္း အတြက္ တိုက္ခိုက္ရန္ စည္းရံုးခဲ့ဖူးသည္။ သုိ႕ေသာ ေဖ့က်င္း ၏ အေျဖမွာ အျမဲတမ္း တူညီစြာပင္။ "ငါ ဧကရာဇ္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။"
ေဖ့က်င္း ဧကရာဇ္ မျဖစ္လိုမႈကို ေပ့သို အမွန္ပင္ အံ့ၾသမိ၏။ ေဖ့က်င္းသည္ ရန္ရွီးနဥ္ကို သာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့သည္။
ေဖ့က်င္း သူႏွင့္ ရန္ရွီးနဥ္တို႕ အခန္းကို ျပန္သြားသည့္ လမ္းတစ္၀က္တြင္ ......
ေတာင္အတု ေလး၏ ေနာက္တြင္ သူမ ပုန္းေန၏။ ယပ္ေတာင္ကို တဖ်တ္ဖ်တ္ ခတ္ေန ၏။ သူမ မည္သူ႕ကို ေထာက္လွမ္းေနသနည္း သူ မသိ။
သက္ေတာင့္ သက္သာ ရွိေသာ ၀တ္ရံုအား ရန္ရွီးနဥ္ ေျပာင္းလဲ ၀တ္ဆင္ထားသည္။ ဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ ဟိုဟုိသည္သည္ လမ္းသလားေန၏။ မထင္မွတ္မိစြာပင္။ စုယြဲ႕သည္ အသက္ ၁၂/၁၃ အရြယ္ ရွိျပီ ျဖစ္တဲ့ အေစခံ တစ္ဦးအား ေတာင္အတုမ်ား ေနာက္သို႕ ေခၚလာသည္ကို သူမေတြ႕ လုိက္ရသည္။
" ေျမေခြးမေလး။ ငါ မင္းကို မ်က္​နွာအသစ္​ရေအာင္​ လုပ္​ေပးမယ္​ " စုယြဲ႕ျခိမ္းေျခာက္ ေန၏။
ရန္ရွီးနဥ္ သက္၀င္လႈပ္ရွား အေျခအေနမ်ားကို ၾကည့္ရႈရျခင္းအား ႏွစ္သက္သည္။ ရန္အိမ္ေတာ္က ၂ ႏွစ္ အခ်ိန္ အတြင္း။ ပ်င္းရိလြန္းလို႕ ေသမတတ္။ ဒါေပါ့။ ဒီလို သက္၀င္လႈပ္ရွား အစီအစဥ္ကို သူမ ဘယ္ လက္လြတ္ခံမလဲ။ စုယြဲ႕ႏွင့္ အေစခံ ငယ္ ေလးေနာက္ကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ လိုက္သြားခဲ့သည္။
စုယြဲ႕ႏွင့္ အေစခံ ငယ္ေလးတို႕ ေျပာစကားမ်ားကို ေခ်ာင္းေျမာင္း နားေထာင္၏။ သူတို႕ ၾကား က အျဖစ္အပ်က္ကို သေဘာေပါက္သြားခဲ့ျပီ။ မနက္ပိုင္းတြင္ အေစခံ ငယ္သည္ ေဖ့က်င္း၏ အမိန္႕ အရ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ ျပဳတ္ခဲ့၏။ ေန႕လယ္တြင္ စုယြဲ႕သည္ မီးဖိုခန္းကို ၀င္ကာ ၾကက္စြတ္ျပဳတ္ကို ခိုးေသာက္ေလသည္။ မီးဖိုခန္းထဲ ၀င္ လာေသာ အေစခံ ေလးႏွင့္ ပက္ပင္း မိ၏။ စြပ္ျပဳတ္သည္ ေဖ့က်င္းမွ ရန္ရွီးနဥ္ အတြက္ လုပ္ခိုင္း ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အေစခံ ေျပာသည္ ။ စုယြဲ႕အား အျပစ္တင္သည္။ သူ႕အား အျပစ္တင္ ရဲ ေသာ အေစခံ ငယ္ကို လူရွင္းသည့္ ေနရာသို႕ ပညာေပးရန္ အတြက္ စုယြဲ႕ေခၚလာသည္။
စုယြဲ႕ က်ိန္ဆဲကာ အေစခံငယ္ အား ၇ိုက္ႏွက္သည္။ " မင္းသားကိုးရဲ႕ ဇနီး အိမ္ေတာ္ ေရာက္လာတာနဲ႕ နင္က မ်က္ႏွာသာ ရဖို႕ ၾကံတယ္ေပါ့။ နင္ အခ်ိန္ေတြ အလကား ျဖဳန္း ေနတာပဲ။ ငါ ေျပာမယ္။ သူက ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ အိမ္မွာ ျပစ္ထားခံရတဲ့ အခ်စ္ မခံ ရတဲ့ ေကာင္ မငယ္ေလးပဲ။ မင္းသားကိုး သူ႕ကို လက္ထပ္တာ ဖိအားေပးခံရလို႕ပဲ။ ငါ စြပ္ျပဳတ္ ေသာက္ လုိက္တယ္ အဲ့ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။ မင္းသားကိုးက ငါ့ကို ေအာ္ဟစ္ ရိုက္ႏွက္ မယ္ ထင္ေနလား။ နင့္ မ်က္လံုးေတြကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ ထား။ ဒါမွမဟုတ္ ငါ ဆြဲျဖဲ ေပးရမလား။"
စုယြဲ႕ အေစခံ ငယ္ကို ပါးရိုက္သည္။ သူ၏ လက္သည္းမ်ားသည္ ရွည္လ်ား ခၽြန္ထက္ေန၏။ စုယြဲ႕ တမင္တကာ လုပ္သေလာ ။ မေတာ္တဆ ရိုက္သေလာ ရန္ရွီးနဥ္ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ႏုိင္။ သို႕ေသာ္ အေစခံ ငယ္၏ ပါးျပင္မွ ေသြးစက္ တစ္ခ်ိဳ႕ စီးက်လာ၏။ အေစခံ ငယ္ နာနာက်င္က်င္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။ မ်က္ရည္စက္မ်ား သူမ၏ ပါးေပၚတြင္ စီးက်လာေလသည္။
စုယြဲ႕ မေက်နပ္ႏုိ္င္ေသး။ အေစခံငယ္အား ေျမျပင္ေပၚ လဲက်သည္ အထိ ကန္ေက်ာက္ေတာ့သည္။
စုယြဲ႕ ထြက္ခြာသြားျပီ။ အေစခံ ငယ္ ငိုယိုကာ ေျမၾကီးေပၚမွ ကုန္းရုန္းထသည္။ ေတာင္ အတုေလးမွ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
ရန္ရွီးနဥ္ ေခ်ာ္ခ်ေတာ့သည္။ ေျမၾကီးေပၚသို႕ မက်လိုက္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းေအာင္ ေဖ့က်င္း ရင္ခြင္ထဲသို႕ တည့တည့္က်သည္။
" အကိုၾကီး ။ ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ။" ရန္ရွီးနဥ္ေမးလိုက္သည္။
" ငါလည္း သက္၀င္လႈပ္ရွားေနတဲ့ ကိစၥေလးကို လာၾကည့္တာ ေပါ့။ " ေဖ့က်င္း ေျပာေလ၏။ " အေစခံ ငယ္ေလး အတြက္ တရားမွ်တေအာင္ လုပ္ေပးဖို႕ မင္း ေျပာမယ္လို႕ ကိုယ္ထင္ေနတယ္။"
ေဖ့က်င္းထင္ခဲ့သည္။ ရန္ရွီးနဥ္သည္ ခ်က္ျခင္း ခုန္ထြက္ ကာ စုယြဲ႕၏ ပါးႏွစ္ဖက္အား ေယာင္ကိုင္းသည္ ရိုက္ႏွက္ျပစ္မည္။ အေစခံ ငယ္ အတြက္ လက္စားေခ်ေပးမည္ဟု။