Pagka-alis ko sa Paaralan yun, nagpagisipan kong pumunta sa seminteryo. Para bisitahin ang magulang ko, muntik ko ng naka limotan death anniversary pala nila ngayon. It's been 11 years simula ng accidente at hanggang ngayon sariwa pa para sakin. Ang bata-bata ko pa at walang kamuwang-muwang sa mundo para iwan mag-isa at manuhay ng mag-isa. But thankfully ito ako ngayon malusog kumakain ng 3 beses sa isang araw, nakapag-araw, may tamang Damit, at May tinitirhan. Di ko namalayan umiiyak na pala ako, hayst Kailangan ko na namn makinig ng Musika para di na ako maiyak.
At sa kasamaang palad ito pa ang na-play, pero ok lng Minsan lng naman ako umiiyak. Sumandal ako sa Puno malapit sa puntod ng aking mga magulang, at pumikit. Pinakiramdam ko ang hangin at ang kanta habang umiiyak ng tahimik. Malapit na sang matapos ang kanta ng may kumalabit sakin kaya mapamulat ako nakita ako ng isang lalaki. Tinignan ko siya ng matanong at bigla nlang siyang maykinuha sa bulsa niya na Panyo at ibinigay sakin. Hindi ko sana ito kukunin ng nagsalita siya
"Kunin mo na, ang basa na ng mukha mo" Ngiting sabi niya. Gwapo siya parang angel. Kinuha ko nalang ito at nagpasalamat
"Thank you" Ngiting sabi ko at pinunasan ang mga mata ko syempre kinuha ko salamin ko sa mata para mapunasan ang mata ko.
"Why are you crying?" taong niya sakin. Bat ang FC naman niya yata?
"Wala to, just don't mind me" Sabi ko sabay tayo. At hinarap siya, woahhh ang tangakad niya. Hanggang balikat niya lng ako. Nang bigla itong ngumiti sakin, ang gwapo niya. parang siyang angel.
"I'm Yuhan fabella, By the way
YOU ARE READING
Into the new world
FantasySuffering in PAIN and ANXIETY. Until a Man came in your imagination, that saying call his name if you exhausted in your limit. What if you just woke up, that all things just look like you always imagine and some of them are your artworks? Are loo...
