Aşık Olur Musun ? (Yan Kitap)

10-Olay

-Yazarın anlatımı -

Duru kısa bir duraklamanın ardından hızlıca Alya'ya doğru ilerledi . Doruk olayı anlamadan ikisinin arasında gözlerini dolaştırdı . Bulundukları durum hakkında en ufak bir fikri bile yoktu. Aklına gelen tek şey onların eski dost olduğuydu . Duru'nun da İstanbul'dan geldiğini biliyordu .

Duru Alya'nın karşısında durdu . Kantindekiler onlara bakmaya başlamıştı . Alya'nın dolu gözleri biraz daha dolarken Duru'nun gözünden okunan tek şey öfkeydi . Duru kötü kızlara has bir gülüşle baktı Alya'ya.

'Hoşgeldin Alya.'

Alya ne ile karşılaşacağını bilemeden hareket etmeden durdu . İkiside hiçbir şey söylemediler . Kantin sessizleşmişti ve o anda büyük kantinde yankılanan tek ses Alya'nın yanağında patlayan tokattı . Alya'nın kafası boş anına denk gelen tokatla sağa savruldu . Doruk ne yapacağını bilemeden ikisine bakmaya devam ediyordu . Duru'yu hiç böyle görmemişti. O hep uysaldı şimdi ise gözlerinde ki parıltı çok farklıydı ve ilk kez birisinin canını yaktığına tanık oluyordu .

Alya duruşunu düzeltemeden Duru ikinci bir tokatı daha vurdu ve koyu kestane tonundaki saçları eline dolayıp çekmeye başladı . Alya'nın acı çığlıklarıyla Doruk transtan çıktı ve Duru'yu tutmaya çalıştı .

'Duru bırak.'

'Sen benim hayatımı bitirdin . Onu benden aldın ve kaçtın . Ben seni bulamadım belki ama şimdi sen beni buldun kevaşe!'

Duru Doruk'un tüm tutmalarına rağmen Alya'nın saçını bırakmıyordu . Ve avazı çıktığı kadar bağırıyordu . Şimdiye dek dökemediği yaşları gözlerini zorlarken biraz daha saça asıldı . Ufak çaplı bir sinir krizinin eşiğindeydi . Doruk en sonunda Duru'yu çekti . Alya hıçkırarak ağlarken Duru'nun göğsü hızlıca inip kalkıyordu.

'Ağlama! Sen acı çekmezsin sen çektirirsin!'

'Ben böyle olsun istemedim.'

Alya'nın fısıldamasını duymazdan geldi . Suçlunun kim olduğunu çok iyi biliyordu .

'Sen tamda böyle olsun istedin . Sen bana yar olmayan kimseye yar olmasın istedin . Sen onu , sen onu. Geber Alya mutsuzluğunda geber!'

Duru koşarak kantinden çıktı ve eşyalarını umursamadan kendini okulun dışına attı . Nereye gideceğini bilmeden koşmaya devam etti . En sonunda nefesi tıkandı ve kendisini bir banka bıraktı . İşte o an ayların acısı küçük bir hıçkırıkla koptu . Duru dökemediği tüm yaşları yağan yağmur ile döktü...

'Alya iyi misin?'

Alya hızlıca Doruk'un boynuna sarıldı ve ağlamaya devam etti . Doruk az önce olanları adlandıramıyordu ve bunu şuan soramayacağını biliyordu . Kalbi Duru'nun peşinden gitmesini söylerken şuan acı çekenin Alya olduğunu aklına getirerek Alya'ya sarıldı . Duru hiç bu kadar acımasız ve vahşi olmamıştı . Olay çok büyüktü . Şimdi Efe Altın'ın kim olduğunu çok iyi anlamıştı . Efe Altın , Duru'nun babasıydı ve kızı için bir şirketi bataklığa sürüklemişti . Duru onun gözünde çok iyi birisiydi ve bugün olanları bir türlü sindiremiyordu . Duru onca insanı işinden edecek ve bir kızı hırpalayacak kadar kötü birisi değildi ki ? Yoksa öylemiydi de Doruk görememişti ?