#2 |A night to remember|

12.5K 561 167
                                    

Έμεινα λιγάκι έκπληκτη να τον κοιτάω

Ουαου, έχει αλλάξει πάρα πολύ

Εξωτερικά τουλάχιστον

Ας ελπίζω πως δεν έχει μείνει το ίδιο καθυστερημένο, ενοχλητικό πράγμα που ήταν τότε

Αλλά δεν πιστεύω

Συνεχίσαμε την συζήτηση με τα κορίτσια μέχρι να γίνει ο αγιασμός

Αφού έγινε μας χώρισαν σε τάξης που έπρεπε να πάμε γιατί εκεί θα μας έδιναν τα βιβλία

Με το που φτάσαμε στην τάξη κοιταχτήκαμε μεταξύ μας

«Ποια θα κάτσει με ποια;» Ρώτησε η Φωτεινή

«Άμα είναι, κάτσε εσύ με την Χαρά και εγώ πίσω σας στο προ τελευταίο θρανίο» Της λέω και εκείνες έγνεψαν καταφατικά

Δεν ήθελα να μπω ανάμεσα του

Η Χαρά και η Φωτεινή ξέρουν η μια την άλλη πιο πολύ και δεν θέλω να το χαλάσω ή να έχουν κακή εντύπωση χωρίς λόγο

Αφού κάθισα στο προτελευταίο θρανίο έβαλα την τσάντα μου στην δίπλα καρέκλα και ξεφύσηξα

Αυτές οι τελευταίες μέρες ήταν πολύ κουραστικές, σχεδόν καθόλου ύπνο και πολύ δουλειά

Τότε είδα τον Άλεξ απο όσο πιστεύω και τον Γιώργο να είναι δίπλα μου και να με κοιτάνε κάπως περίεργα

«Τι;» Ρώτησα ενώ τους κοιτούσα ύποπτα με ένα σηκωμένο φρύδι

«Θα κάτσεις εδώ;» Ρώτησε ο... Άλεξ

«Ναι» Απάντησα

Φαινόντουσαν πολύ ξενερωμένει και οι δύο

«Τώρα τι θα κάνουμε;» Άκουσα τον Γιώργο να μιλάει πίσω

«Δεν ξέρω, απλά θα περιμένουμε τον Στέλιο να έρθει και να το κανονίσει» Είπε ο Άλεξ

Τότε από το πουθενά ξεπρόβαλε ο Στέλιος

Πάντα είχε καλό συγχρονισμό αυτό το παιδί

«Τι έγινε, γιατί δεν κάθεστε;» Τους ρώτησε ο Στέλιος

«Το πρόβλημα είναι ποιος θα κάτσει με ποιον γιατί κάθετε μια κοπέλα μπροστά» Είπε ο Γιώργος

Τότε ένιωσα τρία ζευγάρια ματιών να έχουν με κοιτάνε

Μπορεί να ήταν πίσω μου αλλά ναι είχα ένα συναίσθημα οτι με κοιτούσαν

«Ρια» Αναφώνησε ο Στέλιος και γύρισα να τον κοιτάξω

Είδα πως ο Αλεξ φαινόταν λίγο σοκαρισμένος από το όνομα μου και με κοιτούσα σαν να προσπαθούσε να με θυμηθεί

She is mine [ΥΠΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ]Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα