(4)Zawgyi

3.8K 345 2
                                    

" ဟင္..."

ဘာအိမ္မက္မွမမက္ပါပဲႏွင့္ ဆတ္ခနဲ မ်က္လံုး၂လံုးက
ထူးဆန္းစြာပြင့္လာခဲ့သည္။သက္ျပင္းခ်ရင္းဧသုေခါင္းအံုးေအာက္မွ ဖုန္းကိုႏွိဳက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေန႔လည္၃
နာရီေတာင္ထိုးလုၿပီ...။၂နာရီေလာက္ကိုအိပ္ေပ်ာ္သြား
ခဲ့တာပဲ...။ငုတ္တုတ္ထထိုင္မိစဥ္ဧသုကိုယ္ေပၚတြင္
လႊားထားေပးသည့္ေစာင္ပါးေလးကိုျမင္လိုက္ရသည္။
ကိုကိုလာျခံဳေပးသြားသည္ထင္သည္။ဖုန္းsilentလုပ္ထားတာကိုအသံျပန္ဖြင့္လိုက္ေတာ့ႏွင္းရည္ေခၚထားသည့္missed callေပါင္းမ်ားစြာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ကိုကို ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္...။oceanမ်ား
သြားေနသလား....။ကုတင္ေပၚမွဆင္းရန္ျပင္လိုက္စဥ္
ဖုန္းကထျမည္လာခဲ့သည္။ႏွင္းရည္ပဲေခၚလာတာျဖစ္
ေလသည္။ႏွင္းရည္ရဲ႕ဇြဲကေတာ့ လက္လန္ဖို႔ေကာင္း
သည္။ဒီ၁ခါမွမကိုင္ရင္အိမ္ကိုသြားၿပီးျပသာနာရွာႏိုင္
တာေၾကာင့္ဧသုမကိုင္မျဖစ္ကိုင္လိုက္ရသည္။

" ဟဲလို..."

" ဧသု...နင္ဟာေလ...ငါစိတ္ပူဖို႔မ်ားေမြးဖြားလာတာလား...ဘာလို႔ငါ့ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းဖုန္းမေခၚရတာလဲဖုန္းေတြအခါ၁၀၀ေလာက္ေခၚေနတာၾကလဲမကိုင္ဘူးငါစိုးရိမ္ေနမယ္လို႔ နင္နည္းနည္းေလးမ်ားမေတြးမိ
ဘူးလားဟင္..."

" ဘာစိုးရိမ္စရာရွိလဲ...မကိုင္ရင္မအားလို႔ေပါ့.."

" နင္ကမႏၲေလးေရာက္သြားတာနဲ႔ေလသံကတစ္မ်ိဳး
ေျပာင္းသြားပါလား...ဧသု...ငါကနင့္ကိုစိတ္ပူလို႔ဖုန္းေတြဆက္ေနတာပါ...နင္မကိုင္ေလငါပိုစိတ္ပူေလပဲ...နင္ဒီ၁ေခါက္မွမကိုင္ရင္ငါစက္ရံုကအျပန္နင့္အိမ္ဝင္ၿပီးေမးေတာ့မလို႔ပဲ..."

" အဲ့ေလာက္ထိစိတ္ပူမေနနဲ႔...ႏွင္းရည္...ငါပင္ပန္းလို႔
အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ...ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး...အခုငါအိပ္ယာ
ထလာေတာ့ေခါင္းေတြေႏွာက္ေနတယ္...ၿပီးမွငါျပန္ေခၚလိုက္မယ္..."

ဖုန္းကိုအျမန္ခ်ပစ္ရသည္။က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာႏွင္းရည္ ရစ္တာ စကားမ်ားတာေတြကိုခံႏိုင္ေပမယ့္အခုခ်ိန္မွာ ဖုန္းလက္ခံစကားေျပာခ်င္စိတ္ကိုမရွိ..။ခဏအိပ္ပီးထလာတာေၾကာင့္ စိတ္ကမၾကည္..။ထို႔ေၾကာင့္
ဖုန္းကိုေခါင္းအံုးေအာက္ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ
မွဆင္းလိုက္ကာပုဆိုးကိုျပန္ျပင္ဝတ္လိုက္သည္။ကိုကို
ျခံဳေပးထားတဲ့ေစာင္ပါးေလးကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေခါက္လိုက္ၿပီးကုတင္စြန္းနားေလးကိုက်က်နနတင္ထားခဲ့
ကာအခန္းအျပင္သို႔ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
အခန္းအျပင္သို႔ေရာက္ေတာ့ပထမဦးဆံုးသတိထားလိုက္မိသည္မွာေခါက္ဆြဲျပဳတ္နံ့ျဖစ္သည္။ႏွာထိပ္ဝထိတိုး
ဝင္လာသည့္စားခ်င္စဖြယ္အနံ့ေၾကာင့္ဗိုက္ထဲကလဲတစ္ဂြီဂြီတဂြမ္ဂြမ္နဲ႔ဆႏၵျပလာေလသည္။မီးဖိုေခ်ာင္နားေလးသို႔ဗိုက္ကေလးပြတ္ကာ ဧသုသြားလိုက္သည္။

I Am Sorry,I Love You (Completed)Where stories live. Discover now