5. gemes

79 13 8
                                    

yohan jadi gemes sendiri pasca kemaren kenalan secara sah sama mara

sementara mara, malah mikir 'ihhh gaje pisan eta jelema :( '







pasca dimotor kemaren , donghyun diomelin abis abisan sama mara perihal yohan yang diseret sampe kedepan kelas mara

'SURUH SIAPA SIH SIA BUJANG NYERET SIETA'

'ATUH NENG GAPAPA LAH'

'BUKAN GAPAPA ! ELU YANG GAPAPA GUE YANG KENAPA KENAPA HUAAA BUJAAAANG'

sepanjang jalan mereka berdua teriak soalnya gakedengeran lagi dijalan, helm donghyun digeplak digoyang goyang sama mara dibelakang, kesel banget abisnya mara, orang dijalan liatnya 'sepasang kekasih bertengkar' padahal yang bener mah 'sepasang tetangga beda komplek yang lagi kena amuk oleh tetangganya yang lagi ditebengin'

nah tuh gimana :(

besoknya mara pundung, donghyun ditinggalin kesekolah duluan, mara dianterin siapa? sama bang yuvin, untung baik

pas ditanya sama bang yuvin "kenapa tumben gasama si donghyun?" mara tinggal jawab "gak, males, udah gabutuh"

padahal butuh.

dikelas mara, di bangkunya udah ada wonjin plus jungmo yang siap buat ngeintrogasi mara perihal kejadian kemaren

"apa! gue ga mood di introgasi sanah!"

"apaan sih neneng! galak"

"gausah nyebut nyebut neneng ngikutin si donghyun! gausah! diem" mara ngomong judes banget, abis gitu langsung duduk nelungkupin kepalanya di meja

"cuma mau nanya, kemaren kok bisa, gitu do-doang..." kata wonjin, ngomongnya pelan banget kaya bisik bisik takutnya mara meledak lagi

"gwatau awh twanya ajwa samwa si kampwret"

"mar apa apaan deh gajelas ngomong wawawiwawawi semua, angkat kepalanya coba ngomong yang bener" kata jungmo, pelan pelan juga ngikutin wonjin

mara ngangkat kepalanya, idungnya udah merah kaya nahan nangis, tapi malah ngomong

"kemaren si donghyun kepalanya gapapa apa ya? gue geplakin sepanjang jalan terus gue omelin anjir jahat bener gue, laper kantin yuk jin mo"

wonjin jungmo bengong, tapi tetep ngikutin mara dibelakang

beda sama yohan, yang sekarang lagi senyum senyum sendiri, tiba tiba mukul eunsang random banget, abis gitu tidur, ketawa lagi

"SIA KENAPA SIH" donghyun meledak, ngeliat di bangku depannya yohan udah kaya orang stress

"hah? hahahahahahahahahahahahbahahahhahahahahahahahahahahahahahahahahaha wakakakakakakakakaklakakakakk wkwkwkwkwkwk enggak ga kenapa kenapa"

eunsang langsung ngegeplak yohan "diem gak atau gue pindah tempat duduk han?"

yohan langsung auto diem, ngechat junho, gabut

yohan
ho
dimana

junho
lapang , lagi or
sini lu

yohan
si bangsat
kalem tungguin

junho
hooh
buruan jir keburu masuk w


yohan langsung ngacir tanpa babibu buat turun ke lapangan, nemuin junho

sebenernya pas kelas 10 tuh yohan sama junho sekelas, pas naik kelas 11 ini aja junho jadi beda kelas sama yohan, padahal dulu udah kaya kembar kemana mana bareng, satu eskul pula
yohan serasa kehilangan junho, abisnya bener bener yang yohan percaya dan bisa diandelin itu cuma junho :(

sampe dilapang, ada junho sama dongpyo, lagi ngegoler ditangga lapang

"anjir nyantei bener ni anak dua selonjoran" kata yohan sambil duduk, tak lupa nepok dulu junho, kebiasaan

"males gue ada si yohan males, gue kekelas duluan ah" kata dongpyo

"masih pundungan ya allah, yaudah bodo amat sana lu!" yohan nyengar nyengir, dongpyo juga ikutan nyengir

"kagak dah cape gue, jun duluan!"

junho cuma ngangguk, abis gitu langsung duduk ngeliat ke yohan

"lo kalo butuh, pasti aja, mau cerita apa lagi sekarang?" kata junho, alisnya naek naek

"hehe, gue udah ketemu si mara sih kemaren"

"terus terus"

"ih! lo sih gabilang ke gue lo kenal ma dia, tapi kok anjir gue gemes ya hahahahaha random banget tapi asli deh kemaren gue salaman tangan sama dia bentaran banget"

"dianya ilfeel berarti sama lo yagaksih WKWKWKWK"

"abis salaman dia ngomong, 'mara, gausah dm gaje lagi ya,pusing' gitu katanya"

"abisnya elu emang gaje, gua aja yang baca mikir ini elu apa bukan ngetik beginian seriusan"

"reflek, lucu aja gue liatnya"













"yaudah sih han, gas aja"

yohan senyum, terus langsung goleran di tangga lapang ngikutin junho

"let it go~ eh salah, let it flow aja, liat nanti"














pulang sekolah, mara kekelas donghyun , kan katanya udah gabutuh tapi sebenernya butuh gitu :(











"bujang" mara manggil donghyun yang baru keluar kelas, donghyun kaget

"neneng? ngapain???"

"MAAAAAAFIIIN HUHU AYO PULANG BARENG" mara ngegoyang goyangin tangan donghyun, donghyun nyengir

"iya neng ayo pulang yo, bawa helm kan?"

mara melotot, "ih lupa helm nya dibawa pulang bang yupin :( " mara sedih, alamatan pulang naik ojol :(



















"nih pake helm gue dulu aja"





yohan nyodorin helm bogonya, mara bengong, RANDOM BANGET SI YOHAN INITUH PUSING :(






"eh, gausah han gapapa makasih, pulang naik ojol aja"

"udah pake aja" yohan ngambil tangan mara buat megang helmnya, terus yohan senyum
"balikinnya kapan kapan aja, duluan ya"



yohan langsung pergi, mara ngeliatin yohan terus ngeliatin helm nya yohan

helm bogo warna hijau army, warna kesukaan mara, dideket tulisan jpn nya ada tulisan spidol permanen, tulisannya 'y,o han '

lucu, tulisannya kecil banget, gemes sendiri liatnya





akhirnya mara pulang bareng donghyun seperti biasa.








gatau aja, yohan pulang lewat lewat jalan tikus biar ga ditilang soalnya gapake helm, helm nya cuma satu dan yohan emang sengaja minjemin ke mara, biar mara gausah naik ojol.





satu usaha yohan, biar mara bisa terus balik- belum, biar ada kesempatan buat yohan buat deket sama mara.

minjemin helm✔

back to you ; yohanWhere stories live. Discover now