two

52 10 0
                                    

Jungkook pov

Καθόμουν και κοιτούσα τον Jimin πως κοιμόταν. Ηθελα πολύ να τον πάρω μια αγγαλια και να του πω τα πάντα οτιδήποτε μου περνάει από το μυαλό και οτιδήποτε νιώθω.

Αλλά δεν μπορώ...κάτι με σταματάει.Εχω κακό προαίσθημα.

Αλλά αν γίνει κάτι καλό ανάμεσα μας δεν πειράζει αν κρατήσει λίγο...τον καταλαβαίνω....

Εξάλλου έχει περάσει τόσα πολλά....και ακόμα περνάει....από ότι φαίνεται ακόμα κανένας δεν μπήκε στον κόπο για να νοιαστεί πραγματικά για αυτον.

Μόνο εγω.

Jimin pov

Μου έτρεχε κρύος ιδρώτας και φοβόμουν.

Στο όνειρο μου που μάλλον εφιάλτης ήταν έπεφτα σε ένα μαύρο καινό και ο πάτος αγνούνταν.

Ξαφνικά τηλεμεταφέρθηκα πάνω στο κρεβάτι μου και είδα την μαμά μου να μπαίνει μέσα τραγουδόντας και χορεύοντας.

Της άρεσε πολύ ο χορός.Θυμαμαι.

Όλα γύρω μου είχαν ασπρόμαυρα χρώματα και έτσι δεν μπόρεσα να καταλάβω τι χρώμα είχαν τα μαλλιά της γιατί....ναι δεν μπορώ να θυμάμαι τα πάντα.

Πάντως πρέπει να ήταν ένα σκουρόχρωμο χρώμα μαύρο ή καφέ ίσως γιατί συμβολίζονταν από μαύρο.

Άπλωσε το χέρι της να με αγγίξει αλλά εγώ ξανά τηλεμεταφέρθηκα αλλού.

Δεν πρόλαβα να νιώσω το χέρι της να ακουμπάει το δικό μου...πολύ ήθελα να το νιώσω όμως.....

Εκεί που τηλεμεταφέρθηκα ήταν ένα μαύρο δωμάτιο και έβλεπα μόνο δύο ανθρώπους....βασικά έναν άντρα και μια γυναίκα που εκπεμπαν φως....πλησίασαν ο ένας τον άλλον και μετά εξαφανήστηκαν.

Και μετά εγώ έμεινα στο σκοτάδι.

Έχω συνηθήσει να μην βλέπω όνειρα πια έτσι και αλλιώς.

Απλά θα κάθομαι εδώ και θα περιμένω μέχρι να ξυπνήσω.

Κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό.

Time skip

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Jungkook να με παρατηρεί....

"Το ξέρω ότι είμαι όμορφος δεν χρειάζεται να καρφώνεσε όμως."

"Ναι....νομίζω ότι μου χρωστάς μερικές εξηγήσεις...."

"Τι;;;..για πιο πράγμα...τι έκανα πάλι.. αν ούρλιαζα στον ύπνο μου συγγνώμη δεν το ελέγχω..."

"Δεν ήξερα ότι ουρλιάζεις στον ύπνο σου....έχουμε να πούμε πολλά άντε σήκωσε τον αδέξιο πισινό σου από το κρεβάτι και πες."

SingularityWhere stories live. Discover now