Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)

~26: Lulu

Ik word wakker van het felle licht in mijn kamer. Hoe kan dat nu? Ik heb toch gordijnen voor mijn raam hangen. Ik open mijn ogen heel lichtjes omdat ze nog heel moe zijn. Ik beweeg eerst eens een keer met mijn handen omdat ik toch niet echt voel dat ik in mijn bed lig.

Ik voel een gespierd iemand onder me liggen. Wat? Dat kan toch niet? Ik ben gisterenavond toch niet uitgegaan of zoiets. Mijn nieuwsgierigheid laat mijn ogen open schieten. Ik kijk allereerst naar boven om te kijken op wie ik lig.

Ik zie een tros bruine haren. Ik zie een kleine tattoo op zijn arm. Jack? Wat hebben wij gisteren gedaan? Gelukkig hebben we beiden onze kleren nog aan. Dat is toch een kleine bevestiging dat ik niet zo dom ben. Ik ga met mijn handen over zijn wangen. Nu ik toch even ongemerkt kan kijken en iets kan aanraken wil ik wel gewoon weten hoe zijn huid voelt.

Ik zeg gelukkig nog snel genoeg stop voordat ik aan zijn lippen was begonnen. Ik kijk een beetje rond me om te achterhalen hoe we in deze positie zijn terecht gekomen. Ik lag met mijn handen op zijn borst terwijl hij zijn hand rond mijn schouder had gelegd. Ik lig met mijn rug tegen de kant van de zetel. Hij ligt gewoon lekker chill in de zetel naast me. Het zwarte dekentje dat hier al altijd ligt, ligt over ons beide.

Ik probeer te bekijken in mijn herinnering wat we gisteren hebben gedaan. Voor ik dat kan doen, voel ik iemand bewegen. Ik heb nu geen zin in een awkward gesprek dus doe ik alsof ik nog slaap. Ik voel zijn ogen die op mij zijn gericht. Hij haalt rustig zijn arm rond mijn schouder weg. Volgens mij vindt hij het even gek als ik.

Nu ik denk dat dit nog erger wordt als ik gewoon blijf slapen. Dus ik besluit om hem gewoon soort van te confronteren. Ik begin zachtjes te bewegen alsof ik nog heel moe ben. Ik heb hem waarschijnlijk ook wel een paar keer een schop gegeven maar ja als we zo dicht ineens bij elkaar liggen, dan kan dat gebeuren.

Oké, nu wordt het even tijd om een show op te zetten zodat hij ook zeker niet het verkeerde signaal krijg. Ik open traag mijn ogen en vanaf het moment dat ik in zijn bruine ogen kijk, schiet ik recht. Jack had het niet verwacht en trekt zich ook terug op zijn kant van de bank.

Het deken dat we over ons hadden trek ik aan mijn kant over mij. Nu ik zie dat hij al zijn kleren aan heeft, ben ik toch alweer opgelucht. Dit had echt verkeerd kunnen zijn. Ik besluit de knoop door te hakken. 'Euh? Wat is er gisterenavond gebeurt?' vraag ik op een rustig toon aan hem. Het lijkt nu wel alsof we heel veel hebben gedronken en daardoor samen op de bank belandden.

'Oké, voor je dit heel raar gaat vinden, het is echt niet wat je denkt. Gisteren was je gewoon op mijn schouder in slaap gevallen tijdens de film. Ik heb je toen een dekentje gegeven omdat ik zag dat je het koud had. Ik wou je natuurlijk ook niet wakker maken. Wat er toen is gebeurt en waarom ik in slaap ben gevallen, weet ik zelf ook niet,' zegt hij in één slag door zonder te stoppen. Ik vind het best grappig dat hij het zelf ook heel gênant vind. Ik knik en sta dan weer op. Ik mompel nog een onduidelijke oke en ga dan naar de badkamer. Wel, dat was een interessante ochtend.

-18u15: opdracht 2-

Nou, hier staan we dan. In Central Coast waar het allemaal gebeurt is. Op het eerste gezicht ziet deze plaats er gewoon oké uit. Het is niet een super enge plaats waar je weet 'daar worden moorden gepleegd'. Nee, dat heb ik hier niet echt.

'Ga iets meer naar het zuiden. Daar staat het graf van Lorenzo Moretti.' Charlie communiceert met ons via het oortje wat we ook hebben gekregen tijdens de eerste opdracht met de tentoonstelling. We kijken allebei naar elkaar. Jack kijkt op zijn kompas op zijn gsm en we vertrekken naar de plaats waar Charlie het heeft aangegeven.

En inderdaad, daar zien we een soort grafsteen met een aantal woorden erop. Daar ligt hij waarschijnlijk. Ik vind dit wel een beetje raar dat hij hier is begraven. Lorenzo Moretti? Het lijkt wel een Italiaanse of een Spaanse naam. Waarom ligt hij dan in Australië? En dan ook nog op de plaats waar het allemaal is gebeurt. Het lijkt wel of hij geen familie heeft en ze hem dan maar hier hebben begraven. Volgens mij was er ook geen fatsoenlijke begravenis.

Jack begint te lezen wat er op staat. "Lorenzo Moretti, vader en echtgenoot, 8-4-1968 – 30-6-2019" Er staat niet eens een lief tekstje. Er staat wel dat hij een vader en een echtgenoot was. Hoe kan het dat zijn dochter of zoon en zijn vrouw en dan zo hebben achtergelaten. Gewoon op de plaats waar hij is vermoord hem begraven. Ik denk niet dat dat de ideale plaats is.

'Kijk, er staat een foto bij, maar geen bloemen. Waarschijnlijk zijn hier in een lange tijd niet zoveel mensen gekomen,' zegt Jack terwijl hij de foto oppakt. Het is een gewone afgedrukt A5 papiertje. Er staat een foto op van een familie. Waarschijnlijk zijn eigen familie.

'Zou hij dat zijn?' Ik wijs met mijn vinger naar de enige man die op de foto staat. 'Dat zou weleens kunnen. En dit zijn zijn twee dochters en zijn vrouw.' We bekijken de meisjes eens goed. Het jongste meisje ziet er ongeveer 5 of 6 uit. Het oudste meisje ziet er minstens 10 uit. Jack draait de foto om en merkt een datum op. 2007 staat er. Als dat toen was getrokken, dan zijn de meisjes al een stuk ouder.

Ineens hoor ik een geluid achter mij. Mijn reflexen beginnen meteen te werken en mijn hoofd schiet naar achter. Mijn ogen doorzoeken de bosjes. Ik weet zeker dat ik iets hoorde. Tja, nu maar laten maar ik vind het wel verdacht.

Jack trekt een foto met zijn gsm van de foto en legt de het dan weer neer. Hij bekijkt een aantal dingen rond de grafsteen. Ik begin ook eens rond te kijken of er er nog iets te vinden valt. Net wanneer ik traag naar de bosjes stap, hoor ik hetzelfde geluid. Het kan natuurlijk ook een dier zijn die in het bos zit.

Ik begin wat sneller te stappen en trek de struiken weg. Ik hoor hetzelfde geluid nog eens maar nu aan mijn linkerkant. Ik loop uit de bosjes en merk een zwart iemand op. Gast, vertel me niet dat dat Cliff Coleman is. Veel tijd om na te denken heb ik niet, want hij slaat meteen op de vlucht. Dit is mijn kans. Als ik die jongen kan tegenhouden, ook al is het Cliff niet, dan zouden we misschien wel een aanwijzing kunnen hebben. Ik begin hem te achtervolgen.

'Lulu? LULU?!!' hoor ik achter me. Ik besteed er geen aandacht aan en ga verder met mijn achtervolging. Ik merk al snel dat dit een moeilijke zaak gaat worden. Mijn conditie is nog redelijk oké door al mijn trainingen maar de zijne is zeker ook niet slecht. Hij rent heel snel alsof zijn leven er vanaf hangt. Dat zegt toch ook wel gewoon dat dit niet gewoon een normale gast is die hier toevallig even voorbij wandeld.

Achter mij hoor ik de hele tijd mijn naam die uit Jacks mond komt. Ik weet dat dit misschien niet de juiste manier is om iemand direct te achtervolgen. Maar je ziet toch echt wel dat hij iets te verbergen heeft. Wanneer we een soort van uit het bos zijn komen we op gevaarlijke hoofdwegen.

Wanneer ik denk dat hij niet het lef heeft omdat te doen, doet hij het wel. Hij steekt gewoon de gevaarlijkste autoweg over. Ik kan het bijna vergelijken met een autostrade. Dat ga ik echt niet doen. Is hij zot? Hij heeft zoveel kans om overreden te worden. Ik hoor achter mij geheid van Jack. Ik kijk nog even of hij inderdaad echt zonder zich te verwonden de weg over kan steken. Wanneer hij bijna over is, zie ik ineens iets vallen. Is dat nu zijn gsm?

Wat er nu door mijn gedachten gaat, is helemaal niet oké. Ik ben gewoon gek. Echt iedereen kan mij op dit moment gek verklaren. Ik loop zo snel als ik kan naar de plek waar ik iets heb zien vallen. 'LULUUUUU!!!!' hoor ik achter me. Nu even niet, Jack. Ik moet en ik zal die gsm op wat het dan ook is hebben. Ik moet deze opdracht zo snel mogelijk oplossen.

Ik hoor een aantal auto's toeteren. Ik weet het jongens, dit is echt levensgevaarlijk wat ik nu aan het doen ben. (A/N: probeer dit alstublieft niet zelf uit)

Ik pak het ding op wat hij heeft laten vallen en inderdaad het was zijn gsm. Veel tijd om erover na te denken heb ik niet want ik word meteen weggeduwd. Ik beland met mijn gezicht op het gras waardoor ik hem wel even hard er tegen aan stoot. Ik draai me om om te zien wat en wie me geduwd heeft.

Wat ik nu zie, breekt mijn hard in duizend stukken.

'JACKKKKKK!!!!' is het enige wat er uitkomt voordat ik zelf bewusteloos wordt.

—-—

Woehoeee it's ma birthday!!! Het spijt me dat jullie lang hebben moeten wachten op uploadings. Niet dat iemand dit leest ;)

xoxo C.S.