თავი 3

1.4K 77 2
                                    

*ნიტას pow *
და აი მივედით ეშმაკის ბორბალთან მე დიდად არ მინდა დაჯდომა.
-წამოდით რიგში ჩავდგეთ(თქვა სალიმ)
-ისა..თქვენ წადით მე არ მინდა(ვთქვი)
-რატო(თორნიკე)
-კაი რა წამო(ხელი გამკრა ნინიმ)
-მეშინია(ვაღიარე)
-გთხოვ წამოდი ჩვენთან ერთაĺდ საშისი არაფერია(ალექსანდრე)
-უბრალოდ წამოგყვებით(ვთქვი ბოლოს)
*ალექსანდრეს pow*
ეშმაკის ბორბალის რიგში ჩავდექით ბიჭებმაც მარტო დამტოვეს ნიტასთან
-არ გინდა სცადო(ვკითხე მას)
-კი ოდესმე ალბათ ვცდი მაგრამ ეხლა მზად არ ვარ
-რატომ ფიქრობ მასე ჩემი აზრით სრულ მზადყოფნაში ხარ
-მართლა ძალიან მეშინია
-პრობლემაც ეგ არის ნუ მისცემ შისის უფლებას რომ გაგაკონტროლოს
-ოდესღაც დავძლევ ალბათ ამ შიშს
*ნიტას pow*
-უბრალოდ დაიკიდე ყველაფერი და დაჯექი ჩემთან ერთად ეშმაკის ბორბალძე გთხოვ(ალექსანდრე)
-ძალიან მინდა მაგრამ...
-რომ დაგპირდე ხელს არ გაგიშვებ მაშინ წამომყვები?(ალექსანდრე)
-კარგი ოდესღაც მაინც ხომ უნდა ვცადოო(წარმოდგენა არ მაქვს რატო დავთანხმდი არ ვაპირებდი ამ ატრაქციონზე დაჯდომას მაგრამ ახლა უკან ვეღარ დავიხევდი ჩვენ რიგის თავში ვიდექით ვერც კი შევამჩნიე აქამდე როგორ მოვედით ყველა ელოდებოდა როდის ავიდოდით და დავიკავებდით ადგილებს
-მენდე( თვალეფში შემომხედა და ხელი ჩამჭიდა მისი ხელი იმდენად ძლიერი და თბილი აღმოჩნდა წამით გავშეშდი და ალექს მივაშტერდიშემდეგ მან ატრაქციონზე შემომსვა და მას მზერა მოვწყვიტე.)
*ალექსანდრეს pow*
ნიტა მენდო რის გამოც ჩემს სხეულში უდიდესი ბედნიერება ჩაიღვარა.მის გვერდით მოვთავსდი ნიტას ხელი მეჭირა და გაშვებას არ ვაპირებდი მალე სირენების ხმა გაისმა რაც ნიშნავდა რომ ატრაქციონი დაიძრა.
-ყველაფერი კარგადაა(ნიტას დამშვიდებას შევეცადე რადგან შევამჩნიე რომ შფოთავდა და ხელი ოდნავ მოვუჭირე)
*ნიტას pow*
ალექსანდრემ  ხელი უფრო მომიჭირა რის შემდეგაც ისევ მას შევხედე
ატრაქციონი დაიძრა თუმცა მე ამაზე არანაირი რეაქცია არ მქონია თავს ძალიან მშვიდად ვგრძნობდი ალექს ჩემი ხელი ეჭირა და ეს საოცრად დაცულად მაგრძნობინებდა თავს მის გამო ამოვედი ამ ატრაქციონზე მაგრამ აზრზე არ ვარ ეს რატომ გავაკეთეისე სულ არ ვნანობ არც მეშინია ჩემს გვერდით ხომ ალექსანდრეა
*ალექსანდრეს pow*
ნიტას თბილი და ნაზი ხელი ჰქონდა.ის რომ მე მას ვეხებოდი ბედნიერებას მანიჭებდა რაც უფრო მაღლა ავდიოდით ნიტა მით უფრო მიჭერდა ხელს მე ვიღიმოდი ახლაც მომაჯადოვა.ატრაქციონიდან გადმოვედით თუმცა ნიტასთვის ხელი არ გამიშვია.
-შენ ეს შეძელი(ვუთხარი და გავუღიმე)
-მადლობ რომ შიშის დაძლევაში დამეხმარე.შენი უზომოდ მადლიერი ვარ
(და მოულოდნელად ჩამეხუტა)
*ნიტას pow*
მოვეხვიე და ესეც ჩემდა გასაკვირად გავაკეთე თუმცა ეს ყველაზე კარგი ჩახუტება იყო მის კუნთებს და გულისცემას ვგრძნობდი აღარ მინდოდა მოვშორებოდი თუმცა მაინც მოვშორდი
-ის რომ შიში დაძლიე მხოლოდ შენი დამსახურებაა(მითხრა ალექსანდრემ)
-მოდი ვაღიაროთ შენს გარაშე ვერაფერს შევძლებდი(და ხელი ხელზე მოვუჭირე ვაი მისთვის ხელი არ გამიშვია ხელი ნელა გავუშვი და ვკითხე)
-ალექსანდრე შეიძლება რომ სანი დაგიძახოო(ვკითხე და ლეკვის თვალებით შევხედე)
-რათქმუნდააა შეიძლებაა(მითხრა ღიმილით)
-კარგი და დანარჩენები სად არიან
-არვიცი ისინი ჩვენზე წინ იყვნენ(მითხრა სანიმ)
*ალექსანდრეს pow*
მივხვდი რომ გოგოები ბიჭებმა სპეციალურად წაიყვანეს რომ მე ნიტასთან მარტო დავრჩენილიყავი
- თუ გინდა მოვძებნოთ(ვუთხარი ნიტას)
-კაი წამოდი მოვძებნოთ
-საით წავიდეთ?
-ამერიკული მთებისკენ
-კარგი(დავეთანხმე თუმცა ვიცოდი რომ აქ არ იქნებოდნენ)
-არ არიან (მითხრა ნიტამ)
-როგორც ჩანს(მხრები ავიჩეჩე)
-ბამბის ნაყინი არ გინდა?

ნამდვილი სიყვარული(დასრულებულია)Where stories live. Discover now