Ten Days × Vmin

× first

Bacaklarımı ritmik olarak sallandırıyor, terlemeye başlayan ellerimle yarı çarpık bir gülüş sunuyordum telefonun ekranına. Bunu yapabilecek olduğumu biliyordum, bu zamana kadar içimde büyüttüğüm özgüvenimi bir çırpıda yoksayacak değildim hoş. 

Elimde dönüp dolaşan telefonda, saatlerdir kontrol ettiğim adının yanında yazmıştı sonunda, 'çevrimiçi'. Sırıtmam büyüdü, terleyen ve titremeye yüz tutmuş ellerim sakinleşti ve bir mesaj gönder  kısmına dokundum. 

Evet, şimdi bunu yapabilirdim, yapmamam için bir sebep yoktu, uzun bir süredir beklediğim anı yaşayacaktım. 

Ne yazmalıydım? Selam? Merhaba? Uzun zamandır hoşlanıyorum senden? Başımı iki yana salladım ve parmaklarımın arasından istemsizce kayıp giden kelimelere baktım, çoktan göndermiştim bile.

parkjm: Merhaba Taehyung. 

Bu kadar klişe bir giriş düşünmemiştim oysa, defalarca kez bu sahneyi zihnimde canlandırmıştım ve hiçbirinde bu kadar basit olmamıştı. Çoğu kez onun mesaj atacağını düşünmüştüm ama sonradan aklıma gelmişti, beni tanımıyordu bile. 

Hala çevrimiçi olduğunu görüyordum, istemsizce göz devirmeme sebep oluyordu. Gönderdiğim mesaj kısmında profil fotoğrafına o kadar odaklanmıştım ki, mesajımı görüp cevap verdiğini bile sonradan fark etmiştim. 

kmtaehyung: Merhaba?  

Bana cevap vermesi gururumu okşamış, gülümsememin büyümesine sebep olmuştu. Yatakta yüzüstü yatmış ve büyük bir ciddiyetle yazmaya devam etmiştim. 

parkjm: Nasılsın? 

Klişe. Biz bu kadar klişe olmamalıydık, aklımda olanlar bunlar değildi. 

kmtaehyung: İyiyim, sanırım. 

parkjm: Ben de iyiyim, sorduğun için teşekkür ederim. 

kmtaehyung: Oldukça yorgun hissediyorum ve tanımadığım
bir insanla uğraşacak havamda olduğumu da
 hiç düşünmüyorum.

parkjm: Ama ben tanımak isteyeceğin bir insanım. 

Görüldü (14:45)

Bunu yapmasını bekliyordum elbette, yine de bu benim hevesimi kıracak değildi. Hala büyük bir merakla ekrana bakıyor, aptal gibi gülümsüyordum. Sonuçta bana cevap vermişti, verecekti de.

kmtaehyung: Kimsin sen?

parkjm: Öğreneceksin. Ama bundan önce sana sormak istediğim
bir şeyler var. 

kmtaehyung: Ve ben cevaplandırana kadar da gitmeye
niyetin yok anlaşılan? 

parkjm: Yavaş yavaş öğreniyorsun Kim Taehyung.

kmtaehyung: Öyleyse sor ve bu konuşma bitsin, uğraşacak havamda değilim.

Konuşmanın bitecek olduğunu düşünmesi beni güldürmüştü, oysa her şeyin yeni başladığını biliyordum. 

parkjm: Erkeklerden hoşlanmıyorsun ve üstüne üstlük bir kız arkadaşın var, değil mi?

kmtaehyung: Evet, öyle.

parkjm: Öyleyse bana sadece 10 gün ver, sadece 10 gün.

kmtaehyung: Ne için?

parkjm: Bana aşık olman için.

Görüldü (14:57)

Çevrimiçi yazısı ortadan kaybolmuştu. Sadece uygulamadan çıkış yaptığına sevinmiştim, beni engellememişti. 

Yüzümden silemediğim gülümsemem ile sırtüstü dönmüş ve tavana bakmaya başlamıştım. Erkeklerden hoşlanmadığını biliyordum, bir kız arkadaşı olduğunu da. Sorun değildi, eğer kendimi az buçuk tanıyorsam, bunun olacağını biliyordum. 

Kim Taehyung'un bir gün bana aşık olacağını biliyordum. 

***

Öncelikle belirtmek isterim ki böyle bir kurguya sahip kitap var mı bilmiyorum, sadece kısa sürecek olan bir minific yazasım geldi ve böyle bir şey yazmak istedim. 

Criminal kitabı bana göre çok ciddi kaldığı için bu kitap
birazda olsa beni rahatlatacak gibi, henüz aklımda bir gidişat yok
yani doğaçlama yazacağım, plansız olacağım bu sefer.

İlk defa texting tarzı bir şey yazıyorum, yani tamamen texting değil
arada normal anlatımlar da olacak ama texting yoğun.

Bunu yorum yapmanız ya da oy vermeniz için yazmıyorum, bu sefer

bunlara pek takılmayacağım, umarım beğenirsiniz.

Ayrıca son olarak söylemek isterim ki, yaşadığım, başıma gelen 

her şey, benim ilhamım oluyor..