Eylül

Eylül Yalvarırım Aç Kapıyı

Uzun zaman olmuştu. Bu sesi duymayalı çok uzun zaman olmuştu. Özlemişmiydim acaba, ya da nefretmiydi bu içimdeki. Ses tonu hala kalbimin hızlı atmasını sağlıyordu ama bu sevgiden değildi. İğreniyordum ondan. Sevmiyordum. Bu hız sadece acılarımı tazeliyordu.

Bebeğimi hatırlatıyordu bana. Doğmamış oğlumu, karnımda taşıdığım canı hatırlatıyordu. Kucağıma alamadığım bebeğimin katiliydi bu. Ondan nefret ediyordum.

Onun sesini duymamla hızlı adımlarla okulda kendim için hazırlattığım arada gidip huzur bulduğum yere gittim ve kapıyı kitledim. Dışardan gelen Keremin sesini duyuyordum ama beynimde ki uğultu ne dediğini duymama engel oluyordu. Bu çok kötüydü çığlık atmaya başladım çığlığımla etfar karardı.

Kaanın dilinden;

Şuan karşımda duran kişi inanılmaz bişeydi. Bu Mert'ti. Ne yüzle gelmişti hemde bu okula.

"Kaan kardeşim."

"Kardeşim mi?"

"Ne o küsmüyüz?"

"Neden burdasın Mert?"

"Anlaşılan gelmem kimseyi mutlu etmedi seni bile."

"Kes. Neden geldin dedim."

"Kaan ben. Ben Eylülü çok özledim. Onsuz yapamam ben."

"Onsuz yapamaz mısın?"

"Evet onsuz yapamıyorum."

"Lan sen yapamıyorum dediğin kızın duygularıyla oynadın yetmezmiş gibi canından can kopardın öldürdün onu. Ya bana? Bana naptın aşık olduğum kızla birlikte oldun. Onunlada oynadın. Eylüle yaptığının aynısını onada yaptın. Şimdi gelmiş bana kardeşim diyosun." Bunları söylerken ses tonum gittikçe yükselmişti ve okulun hepsini etrafımızda toplamaya yetmişti.

"Bak bunların hepsi geçmişte kaldı. Hepsini telafi edicem."

"Bunun telafisi yok tamam mı." Arkamı dönmüş gidiyordum ki dedikleri canımı yakmıştı.

"Sen istediğin gibi davran ama ben Eylül için geldim. O sevdiğin kıza gelince orospunun tekiydi ve senin onu sevdiğini bile bile o sırnaştı bana. Kız tam bi kaltaktı dostum."

Bu söyledikleri beni sinir etmeye yetmiş artmıştı bile. Tekrar arkamı dönmemle kafa atmam bir olmuştu. Mert burnunu tutmuş yerde bana bakarken. Keremin kucağında ölü gibi yatan Eylülü gördüm.

2 saat olmuştu hala hastanedeydik ve Eylül ayılmamıştı. Aşırı sinirlenince ve üzülünce hep bayılırdı ama 10 dakika sonra ayılırdı. Şimdi ise içerde ölü gibi yatıyordu.

Yıllardır tanıyordum Eylülü herşeyini bilirdim. Kızsal olaylarınıda bilirdim adet gününü, südyen bedenini, ağda günlerini. Kardeş gibiydik. İlk defa geçen gece beraber olmuştuk. O kadar pişmanım ki kardeşim dediğim kişiye bunu yapmam çok saçmaydı ama hormonlarım o zaman laf dinlememişti. Tabii ki bu bi bahane olamazdı.

Hemşireler odaya hızla girince oturduğum duvar kenarından fırladım. Kapıyı kapatmışlardı. Camdan baktım ama perdeleri kapatmışlardı. Duvar kenarına tekrar gittim ve oturdum. Başımı ellerimin arasına aldım gözümden akan yaşları durduramıyordum.

Keremin dilinden;

Arkamızdan bi erkeğin seslenmesiyle Kaanla aynı anda dönüp baktık. Bu da kimdi Eylül arkasına bile bakmadan hızlı adımlarla gitti. Biran ne yapacağımı şaşırdım. Karşımda duranın kim olduğunu kalıp anlamalımıydım yoksa Eylülün peşinden mi gitmeliydim. Onun kim olduğunu sonrada öğrenebilirdim ama Eylülü sonraya bırakamazdım. Peşinden gittim. Bi odaya girdi ve kapıyı kilitledi. Sesleniyordum ama duymuyordu sanki.

"Eylül. Eylüüülll." Kapı hala açılmıyordu. İçerden bi çığlık geldi. Sonrasında bi cam kırılma sesleri.

"Eylül yalvarırım aç kapıyı Eylüüül. Sakın kendine bişey yapma. Nolur yalvarırım aç kapıyı."

İçerden hiç bir ses gelmiyordu. En son çare olarak kapıyı kırdım. Eylül yerde camların içinde baygın halde yatıyordu. Bayılırken cam sehpanın üstüne düşmüş. Hemen onu alıp kucağıma hızla arabama doğru gittim. Bu sırada dışarda Kaanın birine yumruk attığını gördüm. Kalabalıkta pek seçemesemde bu az önceki çocuktu.

Hastaneye geldiğimizde Eylülü hemen müdahele odasına aldılar. Bi süre sonra tüm doktor ve hemşireler odaya koştu. Hemen odanın camının önüne geldik Kaanla ama perdeyi kapattılar. Kaan duvar kenarına gidip otururdu. Benim kalbim acıyordu. Eylül içerde ölüyordu belkide ama ben burda elim kolum bağlı duruyordum. Hepsi o çocuğun suçuydu o geldikten sonra Eylül böyle oldu. Bunun hesabını ona sormalıydım. Şuan mutlaka okuldadır.

"Agghhh öldürcem seniii." diye bağırıp duvara yumruk attım ve koşarak hastaneden çıktım.

Uzun bi bölüm oldu diye düşünüyorum. Vote ve yorumları unutmayın bebeklerim Muaahhh :*