Gözistan [TAMAMLANDI]

Ümit Dolu Bekleyiş

Sabahın erken saatlerinde uyanır Aslan. Aklındakini yapmak için günlerdir bekliyordur ve işte o gün, bugündür.

Yatağından kalkıp dolabının altından küçük anı sandığını açar. İçinde Melek'le anılarının dolu olduğu küçük şeyler vardır. Arasından Melek'in papatya çiçekli tokasını çıkarır. Başının ucundaki takı kutusuna koyup Melek'in odasına gider. Kapıyı tıklatır.

-Melek, uyanık mısın?

-Gel Aslan, erkencisin. Ben de çıkıyordum.

-(kapıyı açar) Seninle bir şey konuşmak için geldim.

Melek, elindeki çantasını bırakıp Aslan'a doğru yaklaşır. Aslan ise Melek'ten gözlerini ayırmaz. Hatta gözlerinin içi gülüyordur ona bakarken.

-Hayırdır inşallah.

-Bugün eve biraz erken gelmeye çalış lütfen.

-(Şaşkınlık gülümsemesiyle) Allah Allah. Neden?

-Sen gel işte. Gel diyorsam gel.

Bakışırlar. Aslan tam elini Melek'in saçlarına götürecekken Melek çantasını bir hızla alır. Kapının ortasında duran Aslan'ın yanından sıyrılarak geçmeye çalışırken Aslan Melek'in kolunu hafifçe tutup kulağına eğilir.

-(Fısıldayarak) Bekliyor olacağım.

Melek gülümseyip kolunu çektiği gibi gider. Aslan da arkasından bakıp güler.

*
Ayhan ve Leyla hazırlanır. Artık hastane randevularının günü gelmiştir. Gidip durumun kesinleşmesi için tahlil yapacaklardır.

Hazırlıklarını tamamladıktan sonra Ayhan, Selim'e haber vermek için odasına gider. Kapıyı tıklattığında Selim'in "Girebilirsiniz." sesiyle uyanık olduğunu anlar. İçeri girdiğinde Selim, yatağının örtüsünü düzeltiyordur.

-Günaydın abi.

-Günaydın. Biz hastaneye gidiyoruz. Onu haber vereyim dedim. Eğer sonuçlar olumlu çıkarsa inşallah, biraz geç dönebiliriz.

-Tamam abi. Keyfinize bakın. Ben de şirkete geçeceğim Melek gelince.

-Tamam. Benim imzalanacak dosyaları masada bırak yarın hallederim. Hadi kolay gelsin. Seni ararım ben.

-Görüşürüz.

Ayhan, Leyla'nın elini tutup kapıyı açtığında karşısında Melek'i görürler.

-Günaydın. Hayırdır bugün ev aşk kokuyor. Bakın kapıya taşmış.

-(Ayhan gülerek) Günaydın. Hastane randevumuz bugün. Bize dua et. Eğer olumluysa zaten eve geç geliriz.

-İnşallah. Hayırlısıyla gelin. Umut uyandı mı?

-Yok daha uyuyor heralde. Bakmadık odasına. Sen kahvaltısını hazırla öyle çağırırsın.

-Tamam hadi siz gidin.

Ayhan ve Leyla hastane yolunu tutarlar. Melek ilk önce kahvaltıyı hazırlar. Hazırlarken de Selim iner aşağı. Bir süre onun masayı hazırlayışını izler. Yüzüne düşen saçlarını bileğiyle düzeltişini, Umut'un tabağını süsleyişini... Hayranlıkla izlerken Melek, Selim'i farkeder. Gülümseyip birbirlerine "Günaydın." derler.

-Umut uyandı mı Melek?

-Hayır. Henüz sesini bile duymadım. Dedim kahvaltıyı hazırlayayım sonra gidip çağırırım.

-Tamam çayları ben doldururum. Sen Umut'a bak bakalım. Uyanması gerek artık.

-Tamam ben onu alayım. Sen otur başla.