Zara Di Carsio

Deel 1

10:30 ik loop zo hard ik kan ik ben bijna te laat voor m'n werk. Mijn ouders slapen nog ik stap voorzichtig van de trap, want ik wil ze niet wakker maken. 2uur later: ik ben eindelijk aan gekomen op m'n werk Mevrouw La Ivette kijkt me streng aan, mevrouw Di Carsio wat moet dit? Sorry mevrouw La Ivette, ik heb me overslapen denk ik. Denk je? Ben er nogal zeker van Di Carsio. Al goed ben je hier zo populair. Ze Keek me nog is streng aan en ging ervandoor. Goede goede morgen goedendag. Hey Lisa. Hey Zara weer een preek gekregen van Sebastiana?
Si, zoals altijd. Al goed ben je hier niet te missen hé! Ze knipoogt en stapt verder. 11:30
Duizend Verschillende Mensen Staken Vandaag Omwille Teveel Kosten: Zara Di Carsio Hoe is de situatie in La Via?
Wel in La Via is er in elke fabriek en elk dierenasiel niemand te verkennen. Het is hier heel stil.
Goed Zara er wouw iemand van het dierenasiel nog iets zeggen?
Ja klopt Marco-Èdourdo L'vana (ik schrok Marco) Ja meneer L'vana u wouw ons iets meer vertellen?
Zeker ja kijk mevrouw Di Carsio wij van het dierenasiel werken dag en nacht, we doen meer dan ons best, en we krijgen minder geld als dank? Sorry maar dan staken we inderdaad.
Zoals u hoort zijn de werkers van de dierenasielen en van de fabrieken niet meer tevreden over hun maand loon. De minister Van Loonopschepping
Mevrouw Vivàna-Sabina La Lia. Heeft deze maatregel getroffen doordat er teveel geld word gevraagt door de werkende bevolking. Terug over naar de studio.
Zo u hoort het de staking zou nog wel even duren tot mevrouw La Lia een goede maatregel treft voor de werkende bevolking. Zo dit was Di La Spanâ in de middag. We hopen dat u vanavond weer kijkt, en ik Mara Di Polina en Zara Di Carsio zullen u weer op de hoogte houden van de nieuwe nieuws nieuwtjes. Bedankt dat u keek en tot vanavond! Wilt u op de hoogte blijven van de nieuwe nieuwtjes op het internet? Volg ons dan ook op Instagram en zoek ons op onze website www.diLaSpanâ.Esp
Op! Zo dat dit er weer op, dacht ik. Ik zei dag tegen mijn collega's. En pakte de bus naar mijn vriend Marco die ik al een hele tijd niet had gezien. 2 uur later was ik aangekomen bij hem toen hij me zag bij het treinstation omhelsde hij mij lieve schat wat ben ik blij je te zien. Ja inderdaad Marco zo lang geleden. We liepen hand in hand toen de aarde beefde alles bibberde rond ons boven ons viel een grote kathedraal zomaar om. We schrokken Marco zei dat ik moest vluchten maar ik wouw niet ik wouw bij hem blijven. Maar hij duwde me en ik wouw naar hem toe lopen maar de grond tussen ons barstte. Ren Zara! Ren! Dat is het laastste wat hij zei tegen mij. Ik rende en rende en rende verder en raper dan ik ooit had gelopen. Toen ik 2 uur later uitgeput was realiseerde ik me dat ik nog een flesje water in mijn handtas had zitten en ik dronk om terug op adem te komen. Ik liep weer verder. Ik huilde en liep een hele tijd door. Ik hoorde van alles om heen vallen maar ik aarzelde niet en gaf niet toe om te kijken, terwijl alles om heen viel en brak. Ik riep iedereen op om te evacueren maar ze geloven mij niet en meerdere liepen in dezelfde richting. Mevrouw blijft u alstublieft kalm het komt allemaal goed. Toen ik dat zei viel er een elektrisiteitspaal op een ander onschuldig slachtoffer ik wouw niet kijken en hield mijn tranen in. Het was een strijd van leven en dood.