Jimin ရဲ႕ အိမ္မွာ tae နဲ႔ yoongi တို႔ jungkook ကို ကူ႐ွာေပးၿပီး ေမာလာၾကတယ္
"Yoongi hyung ကြၽန္ေတာ္ အိမ္သာ သြားလိုက္ဦးမယ္"
"ေအး သြား"
Yoongi က ၾကည့္မယ့္ ႐ုပ္႐ွင္ကို ေရြးေနတုန္း
"အား"
"Tae ဘာျဖစ္တာလဲ"
"Hyung ေရ ဒီမွာ Jungkook"
Yoongi တစ္ေယာက္ ျမန္ျမန္ ေရာက္လာၿပီး
"Jungkook မင္းက ဒီမွာ ဘယ္လို ႐ွိေနတာလဲ ငါတို႔ ခုန ႐ွာတုန္းက မ႐ွိပါဘူး"
"Hyung ေရ ေျပာရမွာ အ႐ွည္ႀကီးပဲ jimin ေကာ?"
"Jimin လား သူမင္းကို လိုက္႐ွာတာ မရပ္မနားပဲ အခုလည္း အျပင္မွာ ထြက္႐ွာေနတာၾကာၿပီ "
"ဟုတ္လား"
"ကြၽန္ေတာ္ လိုက္သြားမယ္"
Jungkook အိမ္တံခါးဝေရာက္ေတာ့ tae က လွမ္းေမးတယ္
"မင္း သူဘယ္မွာလည္း သိလို႔လား"
"မသိဘူး ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါတယ္"
တစ္ဖက္မွာေတာ့ jimin က သူတို႔ စေတြ႔စ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ေရာက္ေနတယ္
"ဟာကြာ ဒီမွာလဲ မ႐ွိျပန္ဘူးလား
စိတ္ညစ္လာၿပီ ငါ ခဏထိုင္နားလိုက္ဦးမယ္
Iced americano တစ္ခြက္"
"ဟုတ္ကဲ့ ရပါမယ္"
Jimin သူ႔အေနာက္က ရင္းႏွီးေသာ အသံကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္
"Jungkook!"
ေတြ႔ေတြ႔ခ်ငး္ပဲ ရင္ခြင္ထဲကို တိုးဝင္ကာ သြားလိုက္တယ္
"မင္းဘယ္ေတြ သြားတာလဲ ငါမင္းကို ဆံုး႐ွံုးရၿပီ ထင္ေနတာ မင္းအရမ္းဆိုးတယ္ ဆိုးတယ္"
ရင္ဖက္ကို႐ိုက္ၿပီး ေျပာေနရင္းကေန
Jungkook က သူ႔ကို ဖက္လိုက္တယ္
"႐ွဴးေတာ္ၿပီ မေျပာနဲ႔ေတာ့ ကိုယ္ဘယ္ေတာ့ မွ မင္းနဲ႔ ခြဲစရာမလိုဘူး ကိုယ္ကတိေပးတယ္ မင္းနဲ႔အတူတူ မင္းအတြက္ဆို အားလံုး စြန္႔လြတ္မွာ ကိုယ္စြန္႔လႊတ္ခဲ့လည္း ၿပီးၿပီကြာ"
ထိုေနာက္ အၾကင္နား အနမ္းေႁခြရင္း သူတို႔ အဘိုးႀကီးေတြ ျဖစ္တဲ့အထိ အတူတူေနခဲ့တယ္
အမွန္တကယ္ေတာ့ စည္းစမ္ ဂုဏ္ေတြ စြမ္းအားေတြ မလိုဘူး အခ်စ္ပဲ လိုတာပါ
The end
YOU ARE READING
အေတာင္ပံ
Fanfictionေရြးခ်ယ္စရာေတြအမ်ားႀကီးထဲကေနေ႐ွာင္ထြက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုေရြးခဲ့သည္။
