xx
"Anong ginagawa mo rito?"
Drenched,Vernon lowered down his gaze to a fuming lady.Hanggang balikat niya dibdib niya lang ito.Gaya ng ulan,malakas ang hangin.Nanginginig na ang mga kamay niya,his lips is turning violet already.Dagdagan pa na dumidikit na balat niya ang makapal na sweatshirt.
"A-ate Emeng."
"Ako nga!"mataray nitong sagot.
"A-andyan po ba si,Nirvana?"
Before her sister could even talk.Automatikong sumungaw ang ulo niya sa likod ng kanyang Ate.Dumadagundong ng mabilis ang kanyang puso.Parang kanina lang inis na inis siya sa mundo,ngayon para siyang nakakita ng sandamakmak na freshly picked tomatoes dahil sa galak.
What is he doing here?she thought.Ganun paman,di niya napigilan ang ngiti.Na agad niya ring winala sa pamamagitan ng pagkagat ng labi.
"Wala!"
Ang kunting ngiti ni Nirvana ay napalitan ng simangot dahil sa sinabi ng kapatid.Vernon stared at her habang tinuturo siya.
"Eh..s-sino po yan?"
Without even looking back,hands on the knob,her other hands on her waist.Her sister spat..
"Aparisyon nya yan!Wala na si Nirvana!Namatay dahil sa labis na pagkabroken hearted!Nahulog sa imburnal,nakakain ng sandamakmak na ta-"
"Ate!"
Before her Ate could even say that word,agad na niya itong tinawag.Magkahalong inis at hiya niya itong hinila papaalis doon.Nagmatigas pa ito at nag-away pa sila saglit bago niya tuluyang naharap ang panauhin.
"Tanzanite!Bitaw!"
Nilingon muna niya si Tan na ngayo'y hinihila na roon palayo ang kapatid bago niya muling hinarap si Vernon.
"H-hindi ka na naman nagdala ng payong.."
She eyed him neck to foot.Neck lang dahil hindi niya kaya na titigan ang binata sa alin mang sulok ng mukha niya.Afraid that she might just do something regretful.
"Meron..pero tinangay ng hangin."
Walang dumadaan na sasakyan papunta sa bahay nila Nirvana.Wala ring pumapasok na taxi o anong sasakyan.Kaya nagkumahog nalang siyang suungin ang ulan.
"Ah..ganun.."sagot nalang niya.Di na alam pa kung anong idudugtung.Ganun rin siya,naubusan na siya ng salitang sasabihin.But his loud and erratically beating heart screams so many emotions he cannot name.
"Kasya parin naman pala sayo!"
Mula sa pinapanuod na pelikula,napaangat ang titig ni Nirvana sa kalalabas na si Vernon.Nagbihis ito sa banyo ng mga damit ni Tan,na magkasingkatulad lang ng size niya.Dati,kapag nauubusan siya ng damit pag nagsstay siya sa kanila ay palaging kay Tan ito nanghihiram ng damit.
Ang mama niya naman na nagmadaling naligo para lang maasikaso ang bisita,ay pumasok na sa loob ng banyo para patuyuin ang mga gamit niyang nabasa sa ulan.Ang ibang gamit naman na hindi ay nasa sala.
"Oh,Vernon.Kumain ka na ba?Magluluto si Nana para sayo."
Agad na tanong ng kanyang ama.Para namang nagpanting ang kanyang tenga sa sinabi ng ama.
Pinandilatan niya ang amang nakatingin lang kay Vernon.Vernon notice her glare tho.Kaya bumaling ito sa kanyang Ama at ngumiti.
"Busog pa po ako,salamat."
"Kape,Dong?Ayaw mo?"sumungaw ang ulo ng kanyang ina sa banyo,na nasa malayong bahagi ng kusina.Gaya sa nauna,ngumiti lang ito bago tumanggi.
