Marrying the billionaire

8

JEMA'S POV...

pauwi na ako ng bahay pero hindi ko alam at may kung anong nag uudyok sakin na dumaan sa ek... siguro na miss ko lang gumala don... kagaya nong bata pa ako madami din akong masasayang ala-ala don.....  i turn off the engine when i arrive...mahahalata mong matagal nang hindi ito na gagalaw..subrang kalawang na ng mga gamit na naiwan dito... isa sa gusto kung gawin mabuksan ulit ito...  

napaadako naman ako sa mini park ...medyo malayo layo padin naman ako ...pero teka may taong naka tayo don...nakatalikod ito kaya hindi ko makilala...lalapit na sana ako kaso ambilis nyang nawala ..grabi namalik mata ba ako... dahil sa pag tataka maabilis akong tumakbo para e check ito napansin ko naman kung saan ito tumungo kaya tumakbo ako patra sundan sya... hindi ko alam..sa hindi maipaliwanag na dahilan nais ko syang sundan...mas binilisan ko pa ang takbo ko.. ng big lang.....

*BEEEEEEEEPPPPPPP.........

rinig kung busina ng sasakyan napapikit nalang ako..at hinintay ang magiging resulta....juice ko...help me!!!!!!       

*Blagg.....

rinig kung tunog..pinakiramdaman ko sarili ko walang masakit sakin maliban sa paa ko hindi naman ganon ka sakit...at pakiramdam ko din may naka pulupot sa akin...kaya binoksan ko ang mga mata kung kanina pa nakapikit dahil sa takot...... at.......

"wahhh... bitawan mo ako anong ginagawa mo sakin pulubi.... manyakis..bitawan mo ko lumayo ka sakin at baka mahawa pa ako nang sakit mo...wala kana panaman ding suot na maskk....kyaahhh...tulong.."    sigaw ko ng makita ko si pulubi na halos naka paibabaw sakin at yakap pa ako.....  tumayo naman ito at tumingin saking mga mata pero wala akong mabasa sa mata nya..subrang lamig ng tingin nya.....   teka niligtas nya ba ako..pero papano... subrang lapit na nong kotse kanina..a.... hindi ko man lang napansin san galing tong pulubing to...

(e kung mag pasalamat ka kaya..hindi yung nilalait at tinatarayan mo pa)

(no way! bat ko gagawin yon ...hindi naman ako siguradong iniligtas nya ko..malay ko kung nakaiwas yung kotse kaya di ako nabanga..sinamantala naman ng kumag nato nakapikit ako.)

(dumi mo mag isip.tsk)

(tumahimik ka mind.)

na balik ako sa katinuan ng marinig kong mag salita si kumag..

"wala ka talagang puso..hindi man lang marunog mag pasalamat.... sa susunod wag kang tatanga tanga..baka ikamatay mo na..tssk"     -nagulat ako sa sinabi ni kumag hindi ako maka kuha ng kahit anong salita...bago pa aman ako makapag salita wala sa sya sa harap ko... putik... nakakatako ang isang yun bigla-bigla nalang nawawala..anlamig pa makitungo... ibang klasi huh..yon na ata pinaka mahabang salita na narinig ko sa kanya...

"aa..miss ok ka lang ba...gusto mo ba dalhin kita sa hospital.please wag mo lang ako ipakulong"   basag sa pag-iisip ko..ng drver ata ito nong kotse na muntik ng maka bungo sakin..

"ok lang kuya..wala namang masakit sa akin"    sagot ko dito..na ikina buntong hininga nya

"mabuti naman kung ganon...aa..teka asan na yong tumulong sayo..maka pag pasalamat man lang.kung hindi ka nya nailigtas malamang nag aagaw buhay kana nyayon... san na sya miss alam ko kasi na sagi ng bahagya yung paa nya...ipapagamot ko nalang kahit sagot ko pa lahat..."    paliwanag nya sakin...... so niligtas nga ako ni deanna hindi ko inaasahan.. ansama ko na ba masyado..sinigawan at pinag isipan ng hindi maganda yung tao...