ჩემი გული გაჩერდა .
და ისევ იწყებს ცემას ...
თვალებს ვახელ და პირველს რასაც ვხედავ ეს არის თეთრ ხალათიანი ქალი . როდესაც დაინახა რომ თვალი გავახილე პალატიდან გიჟივით გავარდა .
ცოტა ხანში კი ის გიჟი ქალი უკან დაბრუნდა ისევ თეთრ ხალათიან კაცთან ერთად , როგორც სჩანს სავადმყოფოში ვარ .
ექიმი მოდის და ჩემს გასინჯვას იწყებს . ხან თვალებში მანათებს , ხან პირში , მერე იმ გიჟ ქალს რაღაცას ეუბნება და ისიც გადის , როგორც მივხვდი ის გიჟი ქალი ექთანია .
- გამარჯობა .
- გამარჯობა .სად ვარ ?
- საავადმყოფოში
- რა მჭირს?
- მოკლედ , გულისშეტევა გქონდა , ეს ძირითადად ნერვიულობაე ემართებათ , ასევე შიშზე . როგორც ჩანს თქვენ ორივე განიცადეთ და ამიტომ დაგემართად ესე , თქვენ იცით რომ შაკიკი გაქვთ ?
- ბატონო ?
- დიახ თქვენ ყველაირი გამოკვლევა ჩაგიტარდათ და დაასგინეს რომ შაკიკი გაქვთ . ვწუხვარ .
- გასაგებია .
- ასევე მინდა გითხრათ რომ ძალიან ძლიერი ხართ , რადგან ამ ოპორაციას 90% ვერ უმკლავდება და იღუპება . მაგრამ თქვენ ამ 10% შედიხართ და გილოცავთ , გარეთ თქვენი მეგობარი გელოდებათ და თუ გნებავთ შემოვუშვებ .
- ის ჩემი ქმარია , დიახ შემოუშვით .
- კარგით , მაგრამ ერთი პირობით , გადაღლა არ შეიძლება !
- კარგით!
ექიმი პალატიდან გავიდა და მეც დავიწყე ფიქრი , ესეიგი გულის შეტევა მქონდა , ამას პლუს შაკიკიც .. ღმერთო ჩემო .
- ლიზა
გავიგე ის ხმა რომელიც ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარს . მაგრამ ვერ ვუყურებ , მრცხვენია მისი .
- ლიზა !
- ჰმ ისე ვთქვი რომ არ შემიხედავს მისთვის .
- შემოხედე !
-
- ლიზა !
როგორც იქნა შევხედე , მის თვალები აღა იყო ისეთი მწვანე , მისი თვალები აღარ იყო ისეთი ლამაზი როგორიც ადრე , მისი თვალები მუქი ჭაობის ფერი იყო და არა გაზაფხულის ფერი რომელიც მე ასე ძლიან მიყვარდა . მის თვალებში მწუხარება დავინახე , მის თვალებში დარდი , და ცრემლი დავინახე . მან ჩემს გამო იტირა ?
