16-08-2017
Lieve Elin,
Je wilde dat ik je ging schrijven, dus vandaar. We zijn nu in het huis. Het is enorm, met wel vier verdiepingen en wel minstens vijftien meter breed. Het is zo'n enorm landhuis.
Mijn vader heeft het haardvuur al aangestoken en de woonkamer is warm. Maar alsnog is het niet fijn hier. Er hangen van die zwijnenkoppen aan de muren, en over de muren gesproken, die zijn allemaal zwart of in een of andere donkere kleur geverfd. Er is maar één witte muur, maar daar zit iets rood op. Ik verdenk het ervan dat het geronnen bloed is. Ook lagen er glasscherven op de vloer. Eng, toch?
Ik vindt het echt iets doms van mijn ouders. Een oud huis in Schotland opknappen. Natuurlijk kiezen ze dan weer het lelijkste en engste huis in heel Schotland. De eigenaar heeft ons iets over het huis verteld.
Hij zei dat het er spookt. Nou, ik merk er nog helemaal niets van. Ik heb echt zo veel zin om weer terug te gaan naar Greenwich, het liefst stap ik nu op de trein. Maar ja, ik moet nog drie weken.
Ik zie je later, houd van je!
Liefs,
Astrid.
YOU ARE READING
Twintig
Mystery / Thriller"Lieve Elin. We gaan dood. Het is over. Listo. Ik heb niet lang meer. Ik houd van je. Vaarwel. Liefs, Astrid." * Vijf mensen in een huis, waar lang geleden een tragische gebeurtenis zich heeft afgespeeld. Twintig dagen verblijven ze er, tenmin...
