good mistake // nomin

jaemin'i unut

Jaemin somurtmuş bir şekilde önündeki çocuğu takip ediyordu.

Bugün ödevi bitirmek için Yunho'yla son kez buluşacaklardı.

Mecburen Jeno'ya yalan söylemişti ve içinde kötü bir his vardı.

Jeno'nun bu konuda ne kadar hassas olduğunu bildiğinden böyle yapmıştı ama yine de suçluluk duyuyordu.

Şu ödev bir an önce bitse iyi olacaktı.

Ödev yapmak için burda ne işi vardı bilmiyordu fakat Yunho'nun yaralı olması ve deli gibi ısrarının bunda payı olabilirdi. Evet şuan Yunho'nun evine giriyorlardı.

Bahçeye girdiklerinde gördüğü şeyle Jaemin'in gözleri büyüdü. "Siktir git Yunho. Ödevi bitirecektik bugün. Burda neler oluyor?"

Okullarındaki nefret ettiği herkes bahçedeydi ve girer girmez yüksek sesli bir müzik baş ağrıtmaya başlamıştı bile.

Yunho onu buraya ödev için falan çağırmamıştı.

"İyileşmemin şerefine parti işte. Ders demeseydim gelir miydin?"

Delirmişti bu çocuk.. Elbette gelmezdi. Tek istediği ödevi bitirip ondan kurtulmaktı. "Tanrım, hayır." Jeno onun burda olduğunu öğrenirse her şey biterdi. Büyük ihtimalle önce Yunho'yu sonra da Jaemin'i öldürürdü.

Karşısındaki endişeli çocuğa gülüp dalga geçti Yunho. "Ne bu endişe? O çocuktan mı korkuyorsun?"

Jeno'dan bahsediyordu.

Ona gerçekten katlanamıyordu. "Jeno benim sevgilim gerizekalı. Gidiyorum burdan."

Arkasını döndüğünde Yunho hızla önüne geçti. "Jaemin kal. Özür dilerim tamam mı? Sadece kal. Çok kısa. Kaza günü tüm gece beni beklemiştin.. Şimdi ne değişti?"

Bu dediği oldukça komikti işte. Tüm lise hayatını zehir edip şimdi de arkadaşı gibi mi davranıyordu?

"Ya sen? Yıllardır okul hayatımı mahvediyordun, şimdi ne değişti?"

Yunho sırıttı. İtiraf etmesi gerekiyordu. "Basit. Senden hoşlanıyorum."

Jaemin duyduğunu idrak etmeye çalıştı. Bu bir şaka olmalıyıdı. Ondan hoşlanmasının imkânı yoktu. "Pekâlâ bu kadar. Ben gidiyorum." Yunho'nun yanından geçip gideceği sırada Yunho kolunu tuttu. "Kalıyorsun.. Yıllardır neden sana takılıp duruyorum sence? Sana yakın olmak istedim Jaemin."

Hâlâ inanmak istemiyordu. Hangi insan hoşlandığı için onu rahatsız ederek yakın olmaya çalışırdı ki?

"Saçmalıyorsun. Bırak beni." Jaemin kolunu kurtarmaya çalışınca Yunho daha sıkı kavradı. "Kalacaksın."

Aklında olan tek şey şuan Jeno'ydu. Buraya gelmesi ve onu bulması pek mümkün değildi ama yine de onları böyle görürse ne yapacağını hayal bile edemiyordu. "Kalmayacağım ve kolumu bırakmazsan çok kötü olacak Yunho."

"Seni ilk ben gördüm Na Jaemin. Şu Jeno sana bende olmayan ne veriyor olabilir ki?"

Jeno'nun ismini onun ağzından bile duymak sinirini arttırıyordu.

Tek istediği burdan gitmek ve Jeno'ya gerçekleri söyleyip yanında kalmaktı.

"Jeno'nun adını bir daha kullanmayacaksın. İlişkimiz seni zerre ilgilendirmez. Bırak beni Yunho, sinirlenmeye başlıyorum."

Her kolunu çekiştirdiğinde Yunho tutuşunu daha sıkılaştırıyordu. "Söylesene Jaemin, benden hoşlanmıyorsan neden o gün tüm gece beni bekledin?" Şimdi de kışkırtmaya çalışıyordu.