I HATE BUT I LOVE YOU

Chapter 11

"Arah POV"

"Nakakabagot talagang mag-antay mag-isa"- bulong ko.

I almost 30 minutes na akong nag aantay sa kuya ko.
Isa sa mga kuya ko ang kikitain ko. May ibibigay kasi sya sa akin. Dahil busy sya . I went on his place. Then I really hate this place.
Ang boring nang office at walang ka fun fun.

Maya maya bumukas na yung pinto at niluwa na non yung inaantay ko.

"Arah baby"-nakangiting salubong sa akin. Pero ako nakasimangot. Umupo ito sa harap ko. Mukhang iniscan yung buong pagmumukha ko. Kaya nakikita ko kung paano mawalan nang mata.

"At bakit ka nakasimangot?"-tanong nya sa akin.
"Eh kuya Jooheon ang tagal mo"-pagrereklamo ko.

"Sorry my business meeting akong pinuntahan"-kamot nito sa ulo.

"Kaya wag ka nang magalit. I will give you a shopping money."-nakangiti nitong sabi.
Ako naman lumapit Kay kuya. Hinalikan ko yung pisnge nya.

"Yan ang gusto ko Sayo kuya. Laging worth it ang pag aantay ko. "-sabay kiss ulit sa cheeks..
Nag punas ito nang mukha.
"Eww..."-biro nito. Pinalo ko lang yung braso nito.
"Ah kuya bakit hindi ka nauwi nang bahay?"-tanong ko.
Lagi na lang kasi puro trabaho at Hindi na masyadong nakakauwi nang bahay ang kuya ko.
Laging busy sa mga Eroplano nya.
"I can't ...alam mo namang galit din sa akin si papa"-sabi nito.

Nagkaroon kasi nang kunting misunderstood ang papa at si kuya jooheon.

"Aish...Hindi yun. Kumain ka lang sa restaurant non. Hindi na magagalit yun"-sabi ko dito.
To too yun, My father is really kind.
"Oo na..but I need to work here. Saka na"-sabi nito.
Hay napakaworkaholic talaga.

"Saka nga pala...ano ibibigay mo?"-tanong ko.

May nilabas itong blue velvet box .
"Ano yan kuya?"-tanong ko.
"Ibigay mo Kay ate Ysa...pag dumaan ka nang boutique nya"-sabi nito.
"Ah...ganon ...kaya mo pala ako pinapunta para maging messenger nyong dalawa"-sabi ko naman at kumamot lang ito.

"Sige na...Arah"-pagmamakaawa nito.
"Oo na..bakit matitiis ko ba kuya ko. Basta triple yung shopping money "-sabay hablot nang box.
Bubuksan ko sana kaso pinigilan nya ako.
"Okay okay. Ang yaman yaman pero hindi makapanligaw nang direkta."-asar ko sa kanya..
"Wag ka Jan. Busy lang ako."-pagdadahilan nito.
Tumayo na ako .
"Sige na kuya ibibigay ko pa ito sa precious girl mo"-sabi ko at hinatid nya ako sa may pinto then he hugged me.

"Bye kuya...wag kang masyadong workaholic. "-paalala ko at tumango na lang ito.

----------
Nakalabas na ako nang office ni kuya . Currently I'm waiting for the elevator to open.
Nasa 18th floor kasi ako. Then bumukas naman yun and I saw a familiar face.
But his aura is really mess. Parang galing sa isang gyera.
I went in and I look to him but he doesn't recognized me.
"Hyungwon!"-tapik ko dito para bumalik ito sa katinuan. He just look at me and back in a cold face.
Then he ignore me.
"O-okay k-ka lang ba?"-nag aalala Kong tanong.
"I'm okay"-cold nyang sabi.
Mukhang hindi naman.
Tumango nalang ako at tumahimik.
Mukha kasing ayaw nya nang kausap. But my eyes scan him. Hanggang napadpad ang mata ko sa mga kamay nya at nanlaki mata ko. Dahil dumudugo yun.
Agad Kong kinuha yung kamay nya.
"Dumugo ...kailangan nating gamutin."-nag alala Kong sabi . kaso binawi nya yun at nauna nang lumabas nang elevator.

Sinundan ko sya. Ano ba kasi problem nang mokong na yun. Hanggang sa parking lot ay sumusunod pa rin ako sa kanya. Nag alala kasi ako sa kanya.
He open his car at inunahan ko syang pumasok sa kotse nya. Nagtaka naman ang mukha nito.

"Alis"-cold nitong sabi. Umiling ako at hinawakan ko ulit yung kamay nya.
Hindi naman nito binawi kaya I use my handkerchief. Binalot ko yun sa kamay nya.
Nakatingin lang sya sa akin . then my heart are in crazy mode.
"Sasabay lang naman ako. Kaya sige na "-sabi ko sa kanya.
Lumihis na ito at nagmaneho na.

Ang tahimik nang ambiance.
"Hyungwon... Ahm ano bang nangyari. "-tanong ko ulit.
"Stop asking me or else ibaba kita"-pananakot nito.
Tsk...sige mananahimik na.

Tumingin na lang ako sa bintana at nakakaramdam ako nang antok at hindi ko na kinaya . I closed my eyes.

----

I open my eyes . Bakit pakiramdam nagbago yung kwarto ko. I scan the room. Then I saw Hyungwon is in the couch. He is asleep. I knew it I am in his room.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. Natutulog pa rin ito at mukhang mahimbing. I saw a tears in his beautiful eyes.
I wipe it with my hand.
"What happen? Huh..."-I asking in asleep Hyungwon.. I hug him ..I know it is the only thing I can do. Dahil ayaw naman nitong magkwento. I rest my head in his chest. I feel na gumalaw ito.
But I don't mind.
.
"Arah what are you doing?"-tanong nito. But I hugged him so tight.
"Malamig"-dahilan ko and he hugged me too.