Taeyong da bebekleri de o geceyi sağ salim atlatabildiği için gerçekten çok şanslıydı. Bunlar doktorun sözleri olsa bile Jaehyun da aynı şekilde düşünüyordu. Eşi uyanmadığı için ona soramıyor olsalar bile Jaehyun, Taeyong'un nasıl merdivenlerden yuvarlanmış olabileceğini tahmin edebiliyordu. Muhtemelen Tae'nin başı dönmüştü ve tutunacak bir yer bulamayınca aşağı doğru yuvarlanmıştı.
Derin bir nefes alıp eşinin narin elini tuttu ve uyurken gözlerinin önüne dağılmış saçlarını düzeltti. Onu evde yalnız bıraktığı zamanlar zaten endişeleniyordu ancak bu sefer ne olduysa Jaehyun evdeyken olmuştu ve genç adam kendisini suçlamadan edemiyordu. Taeyong zayıf bir imleme sesiyle uyandığında Jaehyun hemen yanı başındaki sandalyede oturmuş eşinin uyanması bekliyor bir yandan da elini tutarak ona destek olmaya çalışıyordu.
"Jaehyun?"
Jaehyun'un sesi her zamankinden çok daha şefkatli çıkmıştı,
"Efendim güzelim?"
Taeyong onu sapasağlam gördüğünde göz yaşlarına hakim olamadı.
"Çok korktum Jaehyun"
"Sssh, iyisiniz sevgilim, ikinize de hiçbir şey olmamış. Bazı yerlerinde ezilmeler varmış o kadar. Doktor senin çok güçlü olduğunu söyledi kızımızı çok iyi korumuşsun."
"O eve bir daha geri dönmek istemiyorum, lütfen."
"Hayatım, bunu sonra-"
"O eve geri dönmem diyorum Jaehyun. Hatta o kasabayı bile bir daha görmek istemiyorum, taşınalım. Şehre gidelim mümkünse bir apartman dairesine, kalabalık bir yere lütfen."
"Sevgilim şu an mantıklı düşünemiyorsun, kazanın evimizle hiçbir alakası yok."
"Onu gördüm Jaehyun, sana resmini gösterdiğim rahibd evimizdeydi. Beni merdivenlere kadar takip etti o yüzden düştüm hatta senin de arkandaydı. Kendi gözlerimle gördüm."
"Taeyong, lütfen böyle yapma."
"O eve geri dönmem diyorum Jaehyun, asla."
Jaehyun bıkkın bir şekilde iç geçirdi.
"Tamam, sen burada dinlenmene bak, konuşup da kendini yorma. Buradan çıktığımızda bunları konuşuruz."
"Konuşacak bir şey yok Jaehyun, o eve asla geri dönmeyeceğiz. Ne sen, ne ben, ne de kızımız."
______________________
1 yıl sonra
Yeni evleri eskisine oranla küçük olsa da Taeyong içinde çok daha huzurluydu, bu yüzden Jaehyun da huzurluydu ve işin en iyi tarafı Taeyong artık garip davranmıyor etrafta rahibeler, kıpırdayan oyuncak bebekler veya şeytanlar gördüğünü söylemiyordu.
Taeyongun merdivenlerden yuvarlanıp hastaneye kaldırıldığı o geceden sonra yeni evli çift bir daha evlerine dönmemişti. Onlar için biraz pahalıya patlamış olsa da yeni bir ev tutmuşlardı ve Jaehyun buna ne kadar karşı çıksa da Taeyong eski evlerinden tek bir eşyayı bile yeni evlerine kabul etmemişti.
Küçük kızları Darcy doğmuştu ve kızlarının varlığı evlerine büyük bir huzur getirmişti. Darcy neredeyse bir yaşına basmak üzereydi ve şu sıralar tüm yaptığı emeklemeye çalışmak ve bulduğu her şeyi ağzına götürmekten ibaretti. Gözleri ve burnu Taeyong'a benziyor olsa da yanaklarındaki tatlı gamzeleri kesinlikle Jaehyundan almıştı.
Jaehyun o sabah da işe gitmek için hazırlandığında ilk gördüğü yüz tatlı kızına aitti. Yataklarının hemen yanındaki beşiğinde yatmış kendi kendisine mırıltılar çıkartıyor ve minik elleriyle, ayaklarına değmeye çalışıyordu. Jaehyun gülümseyerek elini ona uzattığında Darcy ses çıkartarak gülmeye başlamıştı çünkü babasıyla pek fazla zaman geçirmediğinden Jaehyun ne zaman onunla oynasa minik bebek fazlaca seviniyor ve heyecanlanıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
it wants your soul - jaeyong
Horror"Bu evle ilgili hoşuma gitmeyen bir şeyler var, Jaehyun"
