A music video that connects people~ReTo [CAŁA]

#41 Nie poznaję Cię.

                         Miesiąc później:

INSTAGRAM:

17 minut temu:
@syll_wia 👑

11 999 like

Komentarze:
@reto_synku Moja mała 😛❤️❤️❤️
@syll_wia ☺️☺️❤️❤️

@dominik_synku Wyładniałaś 😁❤️

@kevin_in Słodka 🙊❤️
@syll_wia Dziękuję 😌❤️

@sandra_198189 Mi się wydaje, że jest zmieniona po twarzy. Jesteś może w ciąży?
@ha019191 Jezu! Przestań 😡😡
@sandra_198189 No co? Tylko zapytałam.

@_ollla_ Piękna 💗💗

@marcin108 Sztosik 😏☺️

@madiilka Promieniejesz 😅❤️ Wydaje mi się, że zmieniłaś się po twarzy (trochę). Jesteś w ciąży? Sory za pytanie.

@natka123 😍❤️
@syll_wia ❤️❤️

@aleks108_112233 Sztosik foteczka.

@grucha_dj Słodziak 😛❤️
@syll_wia Oj, dziękuję ❤️❤️

@borixon_newbadline 😊❤️
@syll_wia 😁❤️

@hajpman_adrian Słodka ❤️❤️
@syll_wia Dziękuję bardzo 😅❤️

@musialeczek_ Star ❤️❤️
@syll_wia 🙊❤️❤️

@magda_borycka 💗❤️
@syll_wia ❤️❤️

I 11 810 innych...

-Cześć-usłyszałam Igora, jak się z kimś wita.

-Hej. Jest Sylwia? Muszę z nią porozmawiać...-powiedział bardzo znajomy mi głos.

-Jest. Wchodź-powiedział Igor.

-Kevin... Heeej-natychmiast wtuliłam się do przyjaciela, który był bardzo smutny.

-Cześć-lekko się uśmiechnął.

-Coś się stało?-zapytałam widząc, że mina chłopaka wraca do smutnej.

-Chciałbym z tobą porozmawiać, w cztery oczy-spojrzał na Igora-Albo lepiej pójdziemy się przejść, ok?

-W porządku-odpowiedziałam.

Wyruszyliśmy do parku.

-Ja dłużej tak nie mogę...-powiedział spowalniając tępo.

-Ale co jest?-stanęłam i spojrzałam prosto w jego oczy.

-Cholernie Cię kocham-przymknął oczy.

-Kevin...-posmutniałam, nie chciałam robić przykrości przyjacielowi-Ja wiem, że coś do mnie czujesz, ale sam wiesz, że to niemożliwe żeby być razem-powiedziałam.

-Oh-westchnął.

-Chciałabym żebyś o czymś wiedział-złapałam jego rękę-Jestem w ciąży, to już pierwszy miesiąc.

-Ogromnie Ci gratuluję-mocno mnie przytulił masując plecy.

-Dziękuję, ale nasza relacja zostaje taka jaka była, prawda?-upewniłam się. Nie chcę stracić najlepszego przyjaciela.

-Oczywiście-posłał uśmiech.

Chodziliśmy z dobre trzy godziny rozmawiając, śmiejąc się i wspominając.

Kevin odprowadził mnie do domu.

-Już jestem-powiedziałam wchodząc do mieszkania, w którym śmierdziało okropnie wódką.

-Fajnie się bawiłaś z tym skurwielem?-powiedział popijając alkohol z butelki.

-Igor... Przestań, ok?

-Miałaś iść tylko pogadać, a zapewne się z nim lizałaś-skomentował. Po tych słowach, mogę stwierdzić, że był mocno pijany.

-Możesz przestać? W życiu bym Cię nie zdradziła-podeszłam do niego bliżej.

-Pisałem z nim kilka dni temu i wiem, że chciałby być z tobą.

-Chciałby, ale ja nie chce-złapałam jego dłonie.

-Nie będę z tobą rozmawiać.

-Igi, nie wierzysz mi?-zapytałam-Nie poznaję Cię-dodałam.

-A co jeśli się z nim całowałaś lub przespałaś?-zmienił temat na poprzedni.

-Ty nawet nie wiesz co mówisz-uderzyłam go w twarz.

Jego słowa cholernie mnie zabolały. Wyszłam trzaskając mocno drzwiami.