Tutkun

BÖLÜM 2/ ŞOK

Herkese iyi bayramlar 💕 Ve 2 bölüm ile karşınızdayım. Bir an önce bölümleri paylaşmak istiyorum. Umarım beğenirsiniz keyifli okumalar 💜

Medya da Efkan var.

Bölüm Şarkısı;
Emir Can İğrek- Gönül Davası

BÖLÜM 2/ ŞOK

Yarım saattir yolculuk yapıyorduk, Gizem dışında konuşan yoktu. Heyecanım dinmiyordu. Gizem önde Efkan'ın yanında oturuyordu, ben arkada oturuyordum. Sessizliği bozan yine Gizem olmuştu.
"Abi Hande çok güzel olmamış mı. Kadınsı ve çekici. Tabi benim eserim onuda atlamalıyım."
Gizem'in sözleri üzerine Efkan'ın bakışları dikiz aynasından gözlerimle kesişti. Boş ve sert bakıyordu gözleri yine. Ne hissettiğini anlamak mümkün değildi. Kafasından geçenleri anlamak için nelerimi vermezdim.
Tok sesini duyduğumda yine hayallerim paramparça olmuştu.
"Ne gerek vardı bu kadar abartmanıza, podyuma çıkıyorsunuz da benim mi haberim yok, sıradan bir açılış bu kadar süse püse gerek yok."

Gözlerim dolu dolu olmuştu yine. Kalbimi nasıl kırdığını görmüyor muydu gerçekten. Ben sadece onun için bu kadar hazırlanmışken, tek bir güzel söz için beklerken o yine bütün acımasızlığı ile kalbimi paramparça etmişti. Olmuyordu, olmayacaktı. Efkan'ın kıskanç olduğunu biliyordum, Gizem'i çok fazla kısıtlıyordu. Ama ben buna dahil değildim. Beğenmemişti işte beni. Yine umutlarım cam  parçaları gibi etrafa saçılmıştı.

"Abi inanamıyorum sana gerçekten. Açılışa gidiyoruz pantolon tişört mü giyecektik ? Bu kadar kaba olmak zorunda mısın." Gizem yine tek solukta konuşmuştu.

"Kes sesini Gizem eve gidince konuşacağız seninle kapat konuyu."

Yarım saat daha ilerledikten sonra lüks bir otelin önünde durmuştuk. Hep birlikte arabadan indik. Heyecanımı halen yenememiştim. Icimde tuhaf bir korku vardı, kötü hissediyordum. Şuan mutlu olmam gerekiyordu ama yine de korkuyordum işte. Hep birlikte içeri girecekken Gizem aniden durdu. Efkan ve ben sorarcasına bakışlarımızı Gizeme çevirdik. Gizem dudaklarını ısırarak gergince konuşmaya başladı.
"Aa şey aslında abiciğim ben bunu sana daha önce söylemeliydim ama ani oldu şey ben bir arkadaşımı davet ettimde birazdan burada olur. Sorun olmaz değilmi ?

Istemsizce gerilmiştim. Gizem bana bundan bahsetmişti şu geceyi bir an önce sağ salim atlatmak istiyordum."Davet ettikten sonra mı sorun olup olmayacağını soruyorsun."
Ters bir şekilde cevap vermişti Efkan. Emrivakilerden hoşlanmazdı.

"Ah işte geliyor !"

Gizemin sözleri ile bakışlarımız bize doğru gelen Hakana takıldı. Gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Hakan benim güvendiğim nadir insanlardandı. En az Gizem kadar yakındık. Hakan mükemmel bir insandı o benim sahip olmadığım abim gibiydi. Zor anımda, mutluluklarımda, hüzünlerimde daima yanımdaydı. Yılların dostluğu idi bizimkisi. Onu burada görmeyi beklemiyordum ama konu Gizem olunca her an herşey olabilirdi. Gizem Hakan dan çok hoşlanıyordu. Ama bir türlü söylemiyordu bana kalırsa Hakan da ona karşı boş değildi ama gel birde bunu Gizemi anlat. Bakışlarımı Efkan'a çevirdim. Delici gözlerini Hakan'ın üzerine dikmişti. Hayır anlamıyorum bir insan nasıl bu kadar buz gibi bakışlara sahip olabiliyordu. Hakan ise içten bir gülümseme ile bize doğru geliyordu. Kumral gür saçları dağınıkti yine, kaslı vücudunu saran siyah bir gömlek ve siyah kot giymişti. Bu çocuk gerçekten yakışıklıydı, Gizem de bunu destekler şekilde her an üstüne atlayacakmış gibi bakıyordu. Bugün Efkan'ın elinde kalmazsa iyiydi.
"Kusura bakmayın geç kaldım biraz Gizem geç haber verdi de yoksa bekletmezdim bu kadar."
Hakan yine tüm samimiyeti ile konuşmuştu ancak Efkan bakışları ile resmen çocuğu dövecek gibi bakıyordu. Fazla mı korumacıydı ne ortamın gerginliğini dağıtmak için ben lafa atladım.
"Hiç sorun değil bizde yeni geldik geleceğini bilmiyordum ama iyi oldu hep beraberiz işte hem Gizem'in abisi Efkan abi ile de tanışmış olursun."