Sissi

Hoofdstuk 2

Het is al laat in de middag als ons vervoer komt, ik heb 3 koffers en een grote sporttas bij me, mama 4 koffers en Néné 5 koffers! Papa en mijn broertjes Karel en Maximiliaan en mijn zusjes Marie, Mathilde en Sophie staan buiten al te wachten. 'Sissi schiet op' roept mama 'Anders komen we te laat'. 'Jajaja ik kom al' riep ik terug, en ik rende naar buiten 'Ik moest mijn jas nog pakken' zeg ik tegen haar, 'Oke, maar nu vlug de auto in jij we waren al bijna zonder jou vertrokken' zij Néné. Volgens mij is ze echt heel zenuwachtig, dat zie ik zo aan haar ogen. Ik snap alleen niet waarom, het is maar een verjaardagsfeest. Ik stapte ook in en toen vertrokken we, papa riep nog naar mij dat hij goed voor mijn paard Ginger zou zorgen, ik moets lachen, maar ik zag ons huis al snel verdwijnen in de heuvels van Beieren,

Na 1,5 uur gereden te hebben stopte we even om te plassen, Néné rende zowat naar de wc om haar make-up bij te werken, mama en ik gingen even plassen terwel de chauffeur ging betalen. Een halfuur later gingen we er weer vandoor, we moesten nog zeker 2 uur rijden en daarbij moesten nog door de paspoortcontrole. Ik zat wat naar buiten te kijken terwel mama en Néné aan het praten waren over Oostenrijk, haar zus, Frans, Karel Lodewijk, het broertje van de prins, het bal, de jurken en hoezo zich zo opmaken en welke haar style ze gingen doen. Het kon mij niet zoveel schelen, ik kom er alleen omdat ik ben uitgenodigd voor zijn verjaardagsfeest, niet om indruk te maken om iets anders. Ik zie de poorten opengaan van Paleis Schönbrunn en omg wat zie het paleis er indrukwekkend uit! 'Sissi' hoor ik iemand roepen 'Sissi, luister je wel'? Hoor ik mijn moeder zeggen. 'Eehhh, sorry mama' ze zucht 'Sissi toch, ik zij pak je jas en handtas, we zijn er, en kijk tante Sophie staat al te wachten'. Ik kijk naar buiten en zie een hele strenge vrouw staan, dat moet tante Sophie zijn. En wie staan er nou naast haar? 'Omg, Frans' zegt Néné op zachte toon. Oke, Frans en wie is die andere gast? Mama ziet mijn verbazing en zegt 'De man met het bruine haar is Frans, de man ernaast is Karel Lodewijk zijn jongere broertje'. 'Bedankt mama' moet haar wel effe bedanken natuurlijk, maar ik wist niet dat de keizer een broertje had? Maar ja die dingen ontlopen mij gewoon, omdat het mij niet interesseert.

De auto stopt en we stappen uit en wat ziet alles er indrukwekkend uit. Een grote dure trap, beeldje groot en klein, een groot gazon bedekt vol met bloemen en nog veel meer dure en indrukwekkend dingen. ' Vicky' (bijnaam voor mama) ' Wat leuk om je weer te zien' zegt tante Sophie vrolijk maar vorstelijk, volgens mij stamt ze echt uit de ijstijd, man wat streng en saai kijkt ze. 'Sophie ook leuk om jou weer te zien' zegt mama ' Wij alle drie zijn zo blij dat we mochten komen'. Blij? Ze spreekt voor haarzelf, ik heb hier echt geen zin in. Oké miss een beetje is Néné's huwelijk maar meer ook niet. 'Néné je ziet er beeldig uit' complimenteert tante Sophie. 'Dank u tante Sophie' zegt Néné gevleid. 'En jij ook Elisa' zegt tante Sophie ineens. 'Oh, dank u wel tante Sophie' zeg ik en ik glimlach naar haar, maar ik krijg een koude en strenge blik terug. 'Hier zijn mijn zonen Frans en Karel Lodewijk' zegt tante Sophie. 'Goedendag' zeggen ze in koor tegen ons. Wij zeggen goede dag terug en lopen dan achter hen aan naar binnen. En wat er toen stond te gebeuren had ik nooit maar dan ook nooit zien aankomen.

We liepen door de grote marmeren deur heen en WOW wat zag het er van binnen mooi uit.

De gouden kroonluchters, de witte marmeren trappen, de prachtige groene gordijnen en volgens mij zijn ze van zijden. Oké ik was al stomverbaasd maar nu helemaal. Ik zat nog in mijn gedachtes tot ik er ineens ruig uit wordt gehaald. 'Sissi' siste mama 'Sissi'! 'Wat?' Riep ik er net iets te hard uit. 'Mmhhh' zij tante Sophie, 'Je hebt Eliza duidelijk niet zo opgevoed als Helena'. Dat mens! Dat ze dat zomaar durft te zeggen waar ik bij ben, wat een kreng. 'Sorry Sophie maar Eliza is niet zo van het buigen' en ze gaf me een boze blik. Oh shit natuurlijk ik moest buigen, daarom was mama net mijn naam zo aan het zeggen. Ik buig heel snel net zoals mama en Néné doen. En denk bij mezelf wat voor stommeling ik ben, maar morgenavond laat ik zien dat ik het wel kan, tijdens het bal!