Chapter 12:Camping

136 86 30
                                    

TwainArvinEverett thank you for appreciating this chap.Means a lot😍❤

--------

Yeohan's POV

"Linisin mo pa! May basura oh! Tsaka doon pa o! Linisan mo ah!" puro utos ang babaeng ito at nagpatuloy na rin sa paglilinis. Hay.

Pareho kaming naka-cleaning clothes ngayon na basang-basa na at kasalikuyang nililinis ang dagat. I also don't get why the sea has so many plastics, garbage! Pulot dito, pulot doon, pulot kung saan-saan.

Hinayupak talaga ang ibang tao wagas kung makahagis ng plastic sa dagat. Ilang beses na ibinalita na bawal at nakakasama eh sige pa rin ng sige!

Buti nalang din at ang pinili sa aking ipagawa ni Buenavista ay ang oaglilinis ng dagat. I know girls are waiting to see my undeniably handsome face again pero mukhang maghihintay muna sila. I will help save the Earth first baka mamatay ang lahat ng tao at mawala rin ako.

Sayang ang ipinamanang mukha sa akin ni dad kung hindi ko gagamitin sa tama.

"Hey! Tulala ka na naman. Gosh! You a tulaler? Bilisan na natin at may TMG continuation test pa! Grrr" gigil si babae eh hindi rin naman mabilis kumilos. Hmp!

Tinusok ko ang iilang plastic at kinuha ang cellophane at inilagay sa sako. Seriously, I'm starting to dislike people. A once safe and clesr ocean became dangerous and toxic. Kasalanan ng mga tao kung bakit nagkaganito.

Wala namang nag-utos o nagbabayad sa amin. Do you need to be paid and notice in order to save the Earth? Mas mabuti na nakakatulong ka ng walang hinhinging kapalit.

I sound so different from my usual self. 'Cause I came to realize Earth needs saving. Hindi dapat puro kasiyahan ang dapat gawin at maramdaman. Awa, awa para aa mundong unti-unti na nasisira at kalaunan mawawala.

Cade's POV

Hindi na naman ako sinama ni Lumi sa paglilinis!I want to help. Nakagawian ko na ring sumama at tumulong para maglinis ng dagat o kahit saan.Kaso hindi man lang ako tinawagan ni Lumi and the last text I receive from her says I need to study well for the TMG continuation test.

No choice. I studied, yesterday. Mas maiging mag-aral muna ako para kahit papaano ay maging mas malawak ang pananaw ko about what are the worst effects could happen to our Earth.

"Hi! Morning!"

"Good morning, Cap!"

"Goodluck, Cap!"

I smiled to my teammates at bumati na rin sa tuwing may malalagpasan ako. May hawak akong iilang libro paea sa review ng gagawin ko. Hindi pa ako tapos ano.

Imagine a 1000 items of math quiz in a day! Hindi ko naman hiniling na mapabilang ako sa TMG ah! Kainis!Dapat siguro hindi ko nalang inayos pagsagot? Nah. Kaya ko naman ewan ko lang sa katawan ko at utak ko. Nado- down na yata e.

"Ang bigat. Hays!" mahinang usal ko.

"Need help?"

"No thanks" sagot ko at ngumiti pero hindi nilingon ang nag-offer ng tulong.I can do it.

"You're Cade of Team Silverions,right?The captain?" bumuga ako ng hangin at hinarap ang lalaking nagtatanong.

"Oo. Bakit?" malamig kong tanong.

"You're Sean's girlfriend, right? Nice to meet you! I'm Kaliston" kahit wala akong ininom para akong nabulunan sa sinabi ng lalaking ito.

He appeared out of nowhere.Offering help. Confirming my identity then now saying things as if he knows all of it.May nararamdaman akong kakaiba at yun ay pakialamero siya!

"No is the answer for your questions. So step aside cause I have so many things to do. Don't waste my time. Doon ka na sa kaibigan mong unggoy" palihim akong umirap dahil andami ko na ngang gagawin haharang-harang pa ang isang 'yon.

Sa wakas! Nilapag ko ang libro ng marahan sa sahig ng library at nagsimulang magreview. Nandito ako sa pinakahulihang bookshelf kung saan walang masyadong kumukuha ng libro.

It's so peaceful in here that I feel something will come out like in a horror movie.

"Okay...you can do this, self. Para sa grades!" binuklat ko anglibro at kahit wala namang ibang bago ay para akong nasilaw sa numbers at nahilo ng kaunti.

Numbers. Numbers. Okay..

"What are you doing in here?"

"Can't you see I---"napatigil ako sa pagsasalita ng matantong wala namang mga estudyanteng puounta banda dito dahil usually ang kailangan nila ay hanggang sa fifth bookshelf lang.

Nag-angat ako ng tingin.

"Mukha mo lagi ko nang nakikita iyan. Give me a break" I sighed as I say those words.

Bigla siyang umupo katapat ko.

"Ayaw mo? Grasya na nga tinatanggihan mo pa" here we go again.

Napaka- mahangin. Nagpatuloy ako sa pagi-skim sa math dictionary.

"Punta tayo sa tabing-dagat mamaya.  Camp?" aya niya.

Napatigil ako at nag-isip. TMG CT will be five days from now and it's been a long time since I've reunited with my long time bestfriend..the ocean. May incoming practice game rin kami laban sa Nalah Academy that's why these past few days we've been practicing. Tempting. Pero siya? Kasama ko? Baka matuyo ang dagat dahil maiinis na naman ako.

"I'll bring snacks. Pupunta din ang mga kaibigan mo also Yeohan and Verxes. So?" parang naninibago ako sa kanya.

"At pumayag sila?"takang tanong ko. Tumango siya.

Tinitigan ko siya at bahagya siyang natigilan sa biglaan kong pagtitig. Unexpected.

"Nabagok ba ang ulo mo at nagiging ganito ka?" kuryoso kong tanong. Less mahangin siya ngayon at teaser. Peaceful ang araw ko at medyo naninibago ako.I admit it.

"A handsome person like me also has the right to enjoy!Bawal bang magpahinga sa lahat?A bonfire perhaps and a tent?" hmmm...

"Seafoods"the golden word

"Okay. No teasing. Just relaxing and talks. Huwag kayong msngunguna sa away at talagang lulunurin namin kayo" pagbabanta ko.

Tinaas niya ang dalawang kamay.

"Don't worry, okay? I just want you...I mean us all to relax and have a peace of mind" tumango ako bilang pagsang-ayon aa kagustuhan niya.

Sounds exciting. Late night talks and bonfires! Horror stories! Can't wait. Besides..he said he will lessen the teases and tension we have. Mayroon oa nga bang tension na nagaganap?

-------

author:

Yeohan's sudden POV?la lang.napuno na ako sa mga natatanggap at nababasa kong bsd news tungkol sa mundo. Amazonia still on fire. Dog meat still not stopped in China. Animal cruelty still spreading and people look at it as a joke.Burning of plastics and plsstics floating on the ocean and sea animals eating it and dying. I feel like part na din ako sa may kasalanan kasi isa ako sa nabubuhay dito sa mundo a psrt of the society and the population yet I can't do,anything. Wala akong magawa. I am powerless.

People...we should save our Earth.If no one will then use yourself as a tool for a change!Be a warrior and a fighter for our Mother Earth. Care, Love and Spread news as possible to people so they should be aware.

Thank you if you had read what I wrote.

Don't forget to vote and comment guys!Share whatyou also think about this news and how do you think it will affect our Earth. Thankchewsss.






High School Rivals ♤°Under-Editing°♤Where stories live. Discover now