bir avare misali, günü gününe içmek oksijeni

çilek yiyor isveçliler kırmızı kulübelerinde ve akvavit içiyorlar

baekhyun'a ithafen değersiz röportajlar serisi, bölüm dört.

baekhyun: ee, bu kadar söyleneceksen neden adamcağızın partisine gidiyordun?

chanyeol: oraya gitme sebebim elbetteki biri yüzündendi. insanları bilirsin, zoraki hoşlantı bir nevi. normalde hiç hoşlanmayacağın birini düşün, kaldırımda karınca ezerek yürüse, umrumda olmaz. fakat ortam şartlarının gereğince, orada gördüğüm birine tutulduğum için gidiyordum. adı senin adındandı.

baekhyun: zoraki hoşlanma? duymadım daha önce böyle bir şeyi. açıklar mısın?

chanyeol: nasıl açıklayabilirim ki? neyse, bir sürücü kursu düşün. ve diyelim ki yaz tatilinin üç ayını da oraya feda edebilecek kadar hayatsız ve on dokuz yaşındasın. sürücü kursunda bir öğretmen var, adı karnabahar olsun. karnabahar ve öğrencileri bir hafta, iki hafta, ve sonunda bir ay boyunca eğitim aldılar. yanında ise sürekli bir oğlan tur atıyor. yerinde duramıyor, poposunda kurt var diyorsun; haklısın, ilgini çekiyor. birbirinizle ilgileniyorsunuz. ve sen, karnabahar eğitimi tamamlayana kadar açılamıyorsun ona, şartların getirisi olan bir aşk olsa da, içinde ukde kalıyor. karnabahar herkesi yuvalarına ceblerinde a2 ehliyetleriyle gönderirken, sen biraz hüzünlü oluyorsun. hayatsızlığın dibine tekrar batıyorsun. sürücü kursu dışında görsen, tınlamazsın ama. anlatabildim mi?

baekhyun: teşekkürler kalt, podcastin bazılarının ufkunu açıyor.

chanyeol: başından beri biliyor muydun yani?

baekhyun: evet, salak kopyacı seni.