თავი VI 🆘

306 25 4
                                    

სასწრაფო დახმარების ექიმმა სავარძლით პალატაში ამიყვანა მაკრატლით ჩემი ისედაც დაძენძილი შარვალი მაკრატლით შემომაჭრა ტანზე.

- ეს ვინ გაგიკეთათ. ისე მკითხრა, რომ ჩემი ნაწამები სხეულისთვის თვალი არ მოუშორებია.

- ქალაქში მყოფ მანიაკებზე გაგიგიათ?

- რა თქმა უნდა.

- ხოდა ერთ-ერთმა მათგანმა. თვალები ცრემლებით გამევსო, როდესაც საკუთარი წამება გამახსენდა.

- როგორ მოხდა ცოცხალი დაგტოვა?

- შემთხვევით გადავრჩი თორემ არ აპირებდა.

- დაინახეთ?

- ვერა სამწუხაროდ.

- კარგი, დაისვენე მე დამწვრობა დაგიმუშავე მშვიდად იყავი ყველგან პოლიციაა აქ არაფერი გემუქრება.

მართლაც მალევე ჩამეძინა ყცელაფრით გამოფიტულს სანამ პალატის კარზე კაკუნმა არ გამაღვიძა.

- შეიძლება? ოთახში თავი ლეომ შემოყო.

- შემოდი ლეო... შენც აქ ხარ ტეო?

- როგორ ხარ?

- ცოტა ფეხები მტკივა, თუმცა გაივლის.

- ვწუხვარ.

- არაუშავს განვლილი ამბავია.

- იმ უცნობს, რომ არ გადაერჩინე არ ვიცი რა მოხდებოდა მითხრა ტეომ.

- ხო მართლა ვერაფერი გაარკვიეთ ვინ იყო?

- სატელეფონო ჯიხურიდან არის დარეკილი თვითმხილველი არავინაა კამერები კი იმ ქუჩაზე არაა.

- როგორ მოხდა ეს კატია? მკითხა ტეომ.

- დედას მეგობრისგან შეტყობინება მივიღე დედაშენი ცუდად არის და მოინახულეო მეც წავედი მეზობლად უცნობი ახალგაზრდა ხვეული თმით ახალგაზრდა მამაკაცი სიგარეტს ეწეოდა თავიდან მისი შემეშინდა, თუმცა უკნიდან ზეინ მალიკი მოვიდა ის კაცი კი სახლში შევიდა მერე შენ დარეკე ახალი ქალია მკვდარიო სწორედ ამიტომ გითხარი მალიკი ვერ იქნება მკვლელითქო. ზეინმა საათი მკითხა 5:35 ვუპასუხე მან უბრალოდ გაიქეციო მითხრა და მეც გავიქეცი მერე კი აღარაფერი მახსოვს სანამ იმ დაწყევლილ ოთახში არ გამეღვიძა.

SweetBloodWhere stories live. Discover now