"Youngjae, uyan"
Sarsılarak uyanmıştı Youngjae. Ağladı onu alıkoyan adamın omzunda.
"Kabus mu gördün?"
Genç adam kafasını salladı dolu gözlerle.
"Benim minik bebeğim, korkmana hiç gerek yok. Korkmaman gereken tek yerdesin."
"İnsanlara zarar veriyorsun"
"Sana asla zarar vermem JaeJae. Sen benimsin. Her şeyim, nefesim, sesim, gözüm.."
Kalbinin teklediğini hissetti Youngjae. Nefesi kesilmişti karşısındaki yakışıklı ve kendisine yoğunca bakan adama bakınca.
Jaebeom 'un dudakları genç adamın yüzündeki izlerde dolaştı hafifçe. Kuş tüyü gibiydi dudakları genç adamın.
Korkuyordu genç adam ama bir yandan da fazlasıyla kapılıyordu karşısındaki genç adama.
"Ssni burada tutuyorun ve bunun için bana faslasıyla kızgınsın biliyorum ama zamanla anlayacaksın güzelim. Ve ben bunu her an bekleyeceğim. Nasıl olsa vaktimiz bol , değil mi bebeğim?"
Hafifçe gülümseyerek ellerini arkasında sabitledi küçük olanın tekrar. İplerü birbirind geçirirken fısıldadı yakışıklı adam.
" Beni terk etmene izin vermeyeceğim bebeğim. Hep buradayız"
