"Μαλακά δεν το πιστεύω ! Αυτός είναι"..
" Ποιος μαρη;" ρώτησα με περίεργεια..
"Αυτός από το ινστα που μου λεγες ότι ειδες"
Γύρισα και κοίταξα..χμ ναι αυτός ο ηλίθιος
"Α ναι καλεε" είπα και ξαναγύρισα μπροστά παίζοντας το αδιαφορ...
"Άννα εσύ είσαι έτοιμη ;" Ακούγεται η φωνή της Στέλλας πίσω από την πόρτα
"Ναι.Ντυνομαι και κατεβαίνω "λέω κλείνοντας το φερμουάρ της μικρής βαλίτσας
Αφού ντύθηκα
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πήρα την βαλίτσα και κατέβηκα
"Μόλις με πήρε ο Γιάννης είναι απ' έξω" λεει η Στελλα κρατώντας το κινητό στο χέρι της
Βγαίνουμε έξω λοιπόν και μας περιμένει ο Γιάννης
Χαιρετιομαστε και τοποθετούμε τις αποσκευές μας στο πορπαγκαζ
Μπαίνουμε μέσα στο αμάξι και ξεκιναμε
"Οι άλλοι που είναι ;" Ρωτάει η Πόπη
"Έχουν σταματήσει να πάρουν καφέ σε ένα μαγαζί εδώ πιο κάτω."απαντάει ο Γιάννης
"Θα έρθουν με το αυτοκίνητο του Στέλιου"συνεχίζει να λέει
"Ααα οκ " λέει η Πόπη
+++ Ταξιδεύουμε περίπου 1 μισή ώρα
Ο Στέλιος και ο ηλίθιος μας ακολουθούν από πίσω
"Φτανουμεε;" Γκρινιάζει για χιλιοστή φορά η Στέλλα
"Σε λίγο μωρό μου κάνε λίγο υπομονή ακόμη "λέει ο Γιάννης χαϊδεύοντας της το χέρι
Πράγματικα τους ζηλεύω
Είναι τόσο δεμένοι και αγαπημένοι μέσα σε εξαιρετικά μικρό διάστημα +++
"Φτάσαμε επιτέλους" λέει η Πόπη τεντώνοντας το σώμα της
"Επιτελους" αγανακτώ
Ε μα τι
Σχεδόν κάνα δυο ωρο καθίσαμε το κώλο μας στο αμάξι
Κατεβαίνω από το αμάξι και
ΟΜΑΓΚΑΤ
ΟΥΑ ΟΥ
Είναι πανέμορφα
Το ξύλινο διώροφο σπίτι με τις μεγάλες τζαμαρίες και τη μεγάλη αυλή σκεπασμένη από αρκετό χιόνι μαζί με τα ψηλά σκούρα πράσινα δέντρα δημιουργούν ένα μαγευτικό τοπίο
