MÜZİĞİN RİTMİ

•39

Bölüm Şarkısı: Yüzyüzeyken Konuşuruz - Kediler
———

Bir hafta sonra

"Allah'ım sana şükürler olsun. Ne anne vır vırı ne çocuk gürültüsü... hiçbiri yok artık."

Merdivenlerden yüzündeki huzurla inen Ahmet'e gülerek tabağı masaya bıraktım.

"Geç hadi yemek yiyelim, çıkarız."

Gözleri masaya çevrilince iştahla bakıp yerine oturdu.

Yemekten sonra beraber masayı toplayınca odama girip hazırlanmaya başladım.

Kot şort, beyaz tshirt ve beyaz spor ayakkabımı giyip saçlarımı ördüm. Sadece rimel sürüp birkaç takı taktıktan sonra aşağı indim.

Mekana girdiğimizde diğerleri de gelmişti. Merve ve Serap'ı bar tezgahının önünde görünce yanlarına gittim.

"Selam."

"Selam. Gel gel." deyip yanını gösterdi Merve. Yanındaki tabureye oturunca ikisine baktım.

"Ne konuşuyorsunuz?"

"Merve'nin ev sahibi kiraya zam yapmış. Bende de kocaman ev var, odalar boş duruyor. Dedim, gel beraber yaşayalım."

"Aa iyi fikir."

"Bence de ama Merve tutturdu sana kira ödeyeyim diye. Yok diyorum, anlamıyor." Merve'ye baktım.

"Kız kiracı arasa niye arkadaşını istesin? Başkasını tutar fazladan fazladan alır." dediğimde Serap da kafasını salladı. "Hem kiradan kurtulurken niye bir daha kira ödemeye çalışıyorsun. He de geç işte."

"İyi madem. Öyle olsun o zaman."

"O zaman anlaştığımıza göre..." Serap barmen olan Batu'ya döndü. "Gönder Batu oradan bize bir şeyler."

"Hemen."

Batu hızla önünde birkaç şey yapıp üçümüzün de önüne bardakları koyunca alıp bardakları tokuşturduk.

"Neyi kutluyoruz?" Orkun bardağımı elimden çekip bir yudum aldı ve geri verdi.

Hasta olduğunda yaptıklarımın acısını çıkarıyordu herhalde.

"An itibariyle Merve'yle ev arkadaşı olmamızı." dedi Serap.

O sırada Ahmet de yanımıza gelmişti.

"Oh oh iyi olmuş. Ben de tek kalıyor diye stres olmaktan kurtulmuş olurum." Rahatlıkla nefes verdi. "Ama siz ikiniz birleşince daha beter olursunuz. En iyisi ikiniz bize yerleşin."

"Ahmet git Allah aşkına ya."

Ahmet, Merve'nin omzuna kolunu attığında çok geçmeden gülüşerek muhabbet etmeye başladılar.

"Sap olmamama rağmen sap durumuna düşmeme daha fazla katlanamayacağım. Kerem'in yanına gidiyorum ben. Beni en iyi onlar." Serap ağlamaklı bir sesle konuşup gittiğinde gülerek Orkun'a baktım.

"Dışarı çıkalım mı?"

Cevap vermeden ayağa kalktığımda Ahmetleri orada bırakıp dışarı çıktık ve arka tarafa geçtik.

"Ee n'aber?" Gülerek sırtını duvara yaslayınca önünde durdum.

"İyi." deyip denize baktım. "Senden n'aber?"

"İyi benden de."

Yüzümü buruşturdum.

"Liseli sevgililere benzedik. Normale dön." Gülerken cebinden sigara paketini çıkardı. Sigarasını yakarken dikkatle bakan gözlerimi ondan ayrımadan izledim.