F I F T E E N

242 25 17
                                    

*Jihyo POV*

Επιτέλους είχαμε μπει μεσα στο αυτοκίνητο και πηγαίναμε σπίτι. Τα πράγματα δεν πήγαν ετσι οπως τα ήθελα αλλα αυτο που μετράει είναι οτι ολα πήγαν καλα και πήραμε τον Jeongin πισο

Ο Felix φαινόταν να είχε λιγα νευρα μαζι μου, τουλάχιστον πρέπει να χαίρεται που δεν έφυγα εντελώς. Κοιτούσε ολη την ωρα το κινητό του και τον είδα να μπλοκάρει τον άγνωστο αριθμό.

Ο Hyunjin δεν μπορούσε να σταματήσει μα αγκαλιάζει τον Jeongin. Το φως ξαναήρθε στο πρόσωπό του. Βέβαια ο Jeongin ηταν σε χείριστη κατάσταση αλλα η ψυχολογία του ειναι μια χαρά.

Μερικές φορες ο Felix μου έδινε θυμωμένες ματιές στον δρομο για το σπιτι οταν εγώ εγώ δεν κοιτούσα. Φοβόμουν για το τι θα μου έκανε στο σπίτι. Γιατι καλο δεν θα ήταν

*Felix POV*

Ήμουν θυμωμένος μαζι της. Ειχε τα κότσια να φύγει την ωρα που κοιμόμουν και χωρίς να μου το πει. Ανοιξα το κινητό μου για να μπλοκαρω τον αριθμό του Jackson και ειδα κατι μυνήματα που δεν έγραψα ποτέ. Αρα αυτη ήθελε να σώσει τον Jeongin. Μ-Μα γ-γιατί δεν έφυγε κατευθείαν?

"Ολα καλα παιδιά?" Ρώτησα για να σπάσω την ησυχία. "Γιατι να μην ειναι καλά? Αφού ημαστε ολοι εδώ μαζι με την Jihyo και τον Jeongin. Το πιο σημαντικό ειναι οτι ολοι ήμαστε ασφαλείς" Ειπε ο Hyunjin με το μεγαλύτερο χαμόγελο που ειχα δει ποτε πάνω του.

Ξαφνικά λιγο πριν φτάσουμε σπίτι παρατήρησα κατι. "Παιδιά..." "τι έγινε καλέ?"

"Που ειναι ο Changbin?"

~~~~~

*Chan POV*

Γύρισα πισο μου και είδα τον Changbin με ενα μπουκάλι βότκας στο δεξι του χέρι. Σηκώθηκα κατευθείαν απο την θεση μου έχοντας ξεχασει ολα αυτα που που ειχε πει.

"C-Changbin τι κάνεις εσυ εδω στις 2.00 τα ξημερώματα?" "Ήρθα να σου δώσω ενα τελευταίο μάθημα γιατί στο προηγούμενο δεν έκανες καλα τις ασκήσεις και αυτη ειναι η τελικη σου εξέταση" "Changbin δεν σε καταλαβαίνω εισαι μεθυσμένος δεν ξέρεις τι λες" "ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΛΕΩ CHAN" Τοτε έβγαλε το όπλο του και με στόχευε. Ασυναίσθητα σήκωσα τα χέρια μου "Changbin Θέλω να ηρεμ-" "Αφού ήξερες οτι η Jihyo ειναι μαζι τους ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΗΝ ΆΦΗΣΕΣ ΉΣΥΧΗ ΝΑ ΠΕΘΆΝΕΙ?!" Ειπε καθώς αρχισε να προχωράει αργα αργα προς τα εμένα "Δ-Δεν μπορούσα να αφήσω τον Jeongin όμως οποτε αναγκάστηκα να το κάνω" "ΠΟΙΟΣ ΧΈΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ JEONGIN ΕΓΏ ΤΟΝ FELIX ΘΕΛΩ" Τοτε ήπιε μια γουλιά από το μπουκάλι του και το πέταξε το κατω σπάζοντας το.

"Changbin θελω να ηρεμήσεις, εισαι εκτός ελέγχου" "Αχ... Channie δεν θα μάθεις ποτέ. Πως μπορεις να ξεχάσεις τοσο γρήγορα αυτο?" Τοτε ύψωσε το κινητό του που έδειχνε εμενα και την Minseo στο τραπέζι πριν απο μερικές ώρες "Μας παρακολουθούσες τοσες ώρες?" "Τι? Νόμιζες οτι θα σε άφηνα ετσι να αλωνίζεις? Ας γελάσω" "Θα σε σκοτώσω στο υπόσχομαι" "Οχι αμα το κανω πρώτος, τα λεμε στην άλλη ζωη Christopher Bang, τα χαιρετίσματα μου στον Σατανά γιατι μονο εκει θα πας"

Τοτε με σπρώχνει με δύναμη και ένοιωσα τον εαυτό μου να βρίσκετε στον αερα για μερικά δευτερόλεπτα πριν χτυπήσει το έδαφος. Μετα έβλεπα μονο σκοτάδι

~~~~~

*Felix POV*

"Ελα μωρε Felix τωρα τον ξερεις τον Changbin, μια χαρα είναι" μου ειπε ο Woojin "Καλα έχεις δίκιο" "Ο Chan γιατί έφυγε?" "Και αυτός βολτίτσα, ελπίζω να ειναι μαζι με τον Changbin" "Μια χαρα θα είναι και οι δύο, μην αγχώνεσαι"

Μολις φτάσαμε σπίτι επιασα την Jihyo απο τον μπράτσο και την έριξα πανω στο κρεβάτι μου για να της πω δυο κουβεντες

"Ασε με πονάω!" "Συγγνώμη τι ακριβώς σκεφτόσουν?" "Ήταν η μονη επιλογή που ειχα για να σώσω τον Jeongin... δεν ήθελα να ξερ-" "Και ο τρόπος σου ηταν να σε επερνε για αντάλλαγμα?" "Ν-ναι..." "Με κάνεις και γελάω, το ξέρεις ότι θα μπορούσε απλα να σκότωνε τον Jeongin και να επερνε εσενα μονο για τον εαυτό του? Με τον Wang δεν παίζεις ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΚΑΤΆΛΑΒΕΣ?!" "Να σου πω εσένα σε βαρέθηκα, μην κάνεις το ενα και μην κανεις το άλλο, ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΘΈΛΩ!!"

Τότε μπαίνει o Woojin μεσα στο δωμάτιο "Μπορείτε να σταματήσετε? Μόλις που εβαλα τους αλλους για υπνο. Κοιμηθείτε και εσείς άντε!!" "Εχει δίκιο. Εγω μαζι σου δεν κοιμάμαι" "Νομίζεις!!" "Θα το δουμε αυτό" Είπε και βγήκε απο την πόρτα.

~~~~~

*Jungkook POV*

Ημουν πολυ στρεσαρισμενος με το γεγονός της Jihyo. Δεν άντεχα να ξερω ότι ειναι μακριά μου ήταν ο άνθρωπος μου. Δεν πήγαινα πια στην σχολη χωρις αυτην γι'αυτό ειχα πολλα κενά

Βγηκα λιγο εξω από το σπιτι για να παρω λιγο αερα και να παρω μια μπύρα. Κατι που θα με χαλάρωνε αυτη την στιγμή

Καθως προχωρούσα με το αμαξι ειπα να παω λιγο εξω απο την πολη για να κάτσω σε ενα συγκεκριμένο μικρό λοφακι που πήγαινα πάντα οταν ήθελα να χαλαρώσω και να τα ξεχάσω όλα

Ξαφνηκα βλέπω εναν άντρα μαυροφορεμένο με μία μάσκα να είναι ξαπλωμένος κάτω. Πλησίασα λίγο ακόμα να δω αν είναι πληγωμένος. Φαινόταν να είχε σπάσει κάτι για αυτό τον έπιασα κατευθείαν και με αργες κινήσεις τον έβαλα μέσα στο αυτοκίνητο.
_________________________________________

Μικρο κεφάλαιο θα έλεγα και συγγνώμη αν επρεπε να το κανω καλητερο ή μεγαλύτερο OoF.

Δεν εχω κατι σημαντικό να πω lol απλα να μεινετε hydrated και safe
_________________________________________

love by accident Where stories live. Discover now