✿ fifteen

1.1K 149 37
                                    

hyunjin's

" woi asal kau miss kelas math? mana kau bawak lari jiyeon tu? " soal jisung apabila aku senyap senyap masuk dalam kelas ikut pintu belakang.

wajah aku mengerut.

" apa kau ni? macam tak tahu aku pergi– wait apa kau kata tadi? "

" kau pergi mana? " soal jisung balik.

tu aku dah balas lah bengong!

" bukan lah sakai. kau kata jiyeon tak ada kan tadi? " soal aku mahu kepastian. weh, aku ingat dia dah masuk kelas.

" haah. kitaorang ingat dia ada dengan kau tadi " celah felix pula.

aku pantas mengorak langkah keluar dari kelas. ya tuhan, mana minah ni pergi? dia ni kalau nak meroyan sekalipun bagitahu lah. kalau pape jadi kat dia macam mana?

" KAU NAK PERGI MANA WEH?! LEPAS NI BI LAH! " jerit jisung.

" LANTAK AH! " balas aku lalu berlari keluar. tak kisah lah sir marah aku miss kelas dia. jiyeon, kawan aku tu lebih penting.

kawan?

--

" kau... kat sini... rupanya " turun naik nafas aku bila berlari naik tangga ke rooftop semata nak cari dia. kerja tak pernah tak menyusahkan orang lah dia ni

" kau buat apa kat sini? " aku sedar dia baru kesat air mata dia. sah, dia baru lepas menangis. good timing lah nak comfort dia kan?

" cari kau lah takkan jodoh pulak " balas aku lalu duduk disisinya. nasib kat sini ada sediakan bangku. tak nak lah duduk atas lantai ew punggung hwang hyunjin tak layak untuk lantai

dia hanya ketawa kecil tapi aku tahu tu hanya fake sahaja. nak sedapkan hati orang katakan.

" kau nak kemana pulak ni? " aku menahan dia apabila dia sudah berdiri. aku baru nak pujuk, dia nak blah pulak.

" buang bekal ni? " dia menunjukkan bekas makanan yang dibawanya tadi.  dengan pantas aku merampas bekal itu dari tangannya. " apa yang–"

" tak payah nak membazirlah. biar lah aku yang habiskan. aku paling pantang orang tak reti menghargai ni " balas aku. jiyeon nampak terkebil-kebil pantas aku menarik tanganya menyuruh dia duduk.

" thanks... " balas jiyeon.

aku membuka bekal makanan yang dibawanya. okay, teruk betul dia menghias ya. patutlah haechan taknak makan HAHAHAHAHAHAH

" sorry, bekal ni terjatuh tadi. haih kenapalah si baejin ni bagi bekal ni kat aku balik... " jiyeon mengeluh.

terus tak jadi aku nak makan. " baejin? asal dengan dia pulak? "

" dia perasan aku tadi. aku jadi terkejut sampai bekal terjatuh. tahu-tahu je dia kejar aku bagi bekal tu tadi " jelas jiyeon.

" nasib dia tak amik " kata aku perlahan. betul apa yang aku kata en

" ha? " wajah jiyeon mengerut sebab tak dengar apa yang aku cakap. aku taknak lah cakap kuat-kuat. kot kot dia fikir lain hm

ok aku nak fokus makan sebab sedap pulak jiyeon masak

--

" asal kau menangis tadi? " soal aku apabila aku sudah selesai habiskan makanan yang jiyeon bawa. walaupun dia tak masak untuk aku HHAHAHAHAH sedih

" mana ada " balas jiyeon laju tanpa memandang aku. ceih macam lah aku baru kenal dia sehari dua. aura dia pun dah tahu dia ni moody.

" aku kenal bila kau turun naik jiyeon. tak payah berselindung " balas aku dengan keluhan. tolonglah bukak mulut tu, boleh lah aku bagi tips berguna sikit. ingat murah ke aku bagi nasihat?

" aku nak tanya kau, haechan dengan yura tu rapat berapa lama? "

aku terdiam. aku ni mana lah rapat dengan dorang berdua tapi–

" aku kenal dorang berdua start sekolah menegah. so, yeah first day dah nampak dorang berkepit " balas aku.

" SELAMA TU? LAMANYA! " mata jiyeon membulat. " takkan lah dorang tak pernah gaduh kot... "

" nak cakap tak pernah tipulah. tapi kau kenal lah haechan jenis macam mana. dia tu suka comfort orang " eh asal aku pi backup dia? bukan time ni kau membatu apikan si haechan ke?

jiyeon tersenyum nipis " tak mustahil lah orang boleh jatuh hati dengan dia "

" lagi mustahil kau tak jatuh cinta kat aku "

APA KAU NI HYUNJIN ADUH MULUTNYA PATUT SUMBAT CILI  API JE NI. KAN DIA START FIKIR LAIN.

" berhenti merepek lah " jiyeon menolak bahu aku. " apapun terima kasih sebab temankan aku. rasa ringan pulak beban "

" terfikir nak—"

" apapun, kita tak boleh putus asa kan? "

ah sudah, ingat dah move on. shit lah. menyesal aku backup si haechan ni. makin panjang lah chapter ff ni.

aku bangun dari bangku. " terpulang. semua keputusan ada kat tangan kau "

aku menyerahkan bekal kepada dia semula. " thanks bagi aku rasa makanan ni. aku tak suka rasanya, tak sedap " kritik aku lalu beredar.

bila kau dah terluka, aku akan jadi bahu kau. aku akan tunggu.

" tapi... kau makan sampai habis "

____

My Girl(friend) + hyunjinWhere stories live. Discover now